ΑιΧΜΕΣ ΚΑΙ ΝΥΞΕΙΣ
Πώς να γίνει πιστευτός;
Μας καραφλιάζει από καιρού εις καιρόν ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ με τις παρόλες του, όπως με το να ζητάει την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα, ώστε να μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση προοδευτική και δημοκρατική. Και εδώ μας ήρθε στο νου η περίπτωση του δημοψηφίσματος εν έτει 2015, τότε που ξεσήκωσε τον ελληνικό λαό, τον υπέβαλε σε δαπάνες μετακινήσεως εκόντας- άκοντας και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος το έγραψε εκεί που δεν πιάνει μελάνι, εφαρμόζοντας τελείως απολυταρχική τακτική ως ο Λουδοβίκος ο Δ’. Πώς λοιπόν να γίνει πιστευτός με τις σύγχρονες παρόλες του, που δεν έχουν έρμα, δηλαδή είναι αβάσιμες και «έπεα πτερόεντα»; Πρέπει να γνωρίζει ο Αλεξάκης, ότι δεν έχει ωριμάσει ή άγεται και φέρεται από τα νάματα του σοσιαλισμού, που τον λαό τον έγραφαν κανονικά και αυτός μη δυνάμενος να αντιδράσει, όπως εμείς με το δημοψήφισμα, μείναμε με τα χέρια σταυρωμένα.
Διασυρμός…
Η τακτική του πατρός Αντωνίου, ο οποίος έδειχνε πώς άλλος θα γίνει και αλλιώς θα δραστηριοποιηθεί άφησεν ενεό τον πληθυσμό της Ελλάδος. Σε καθημερινή βάση τον τελευταίο καιρό όλο και βγαίνουν καινούργια σκάνδαλα στην επιφάνεια. Διαβάσαμε στον έντυπο τύπο, για «Ύποπτες αγορές ακινήτων με χρήματα της «Κιβωτού» από το ζεύγος πατρός Αντωνίου και Σταματίας Γεωργαντή». Και, φυσικά, με χρήματα της «Κιβωτού». Και επί τόσα έτη κανένας έλεγχος δεν γινόταν μήτε από την Εκκλησία, ούτε και από το κράτος. Η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Παροχών κα Δόμνα Μιχαηλίδου μας καράφλιασε με τη δήλωσή της, ότι τελευταίως συνετάχθη κανονισμός, για τον έλεγχο των Κοινωνικών Ιδρυμάτων, που θα ισχύσει από τον προσεχή Ιούλιο, που λήγει και η θητεία της σημερινής κυβερνήσεως. Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι.
Φυτεύουν δέντρα!
Πληροφορούμαστε από τον Τύπο και την Τηλεόραση, ότι σε πολλούς Δήμους και Κοινότητες άρχισαν οι δεντροφυτεύσεις, ώστε να καλυφθούν τυχόν γυμνές περιοχές από δάση ή να αναδασωθούν περιοχές που δεν έχουν τύχει της «ευεργετικής» επέμβασης πυρκαϊών είτε τυχαίων είτε από εμπρησμούς κακοβούλους από συγχρόνους Ηρόστρατους, όπως εκεινος που για να μείνει έκαυσε ή μάλλον πυρπόλησε τον ναό της Αθηνάς στην Αλικαρνασσό. Εδώ όμως στην «πρώτη στα γρόσια και στα γράμματα πόλι», τρομάρα μας κακιά, οι άρχοντες της και περιφερειάρχης και δήμαρχος στο θέμα αυτό κοιμούνται υπό τον μανδραγόρα, αφήνοντας «για αύριο τα σπουδαία», ενώ θα έπρεπε να ανασκουμπωθούν και να αναδασώσουν όσες περιοχές έχουν απογυμνωθεί με δένδρα ανθεκτικά στις πυρκαϊές και όχι επιρρεπή στην ανάφλεξη όπως είναι τα κωνοφόρα, που με το ρετσίνι που εκκρίνουν αποτελούν επικίνδυνες μπαραταποθήκες.
Δευτεροπρόσωπη σύνταξη…
Συνηθίζουμε να γράφουμε στο β’ πρόσωπο και μάλιστα, όταν πρόκειται για νοήματα που είναι μάλλον ή ήττον κάπως ασεβή. Όπως, ας πούμε, εκφραζόμαστε: - Σου έρχεται να τον πνίξεις. Ενώ εκφράζω εγώ τα αισθήματά μου και τα συναισθήματά μου, τα αποδίδω στον συνομιλητή μου. Ή, σου έρχεται να τον σκοτώσεις. Μα εγώ εκφράζομαι, γιατί αποδίδω αυτές τις σκέψεις στον συνομιλητή μου; Σε επιστολή σε έγκριτη εφημερίδα, ο επιστολογράφος αραδιάζει μια σειρά από σκέψεις και τις αποδίδει σε δεύτερο πρόσωπο, όπως: - Πρέπει να είσαι ανιστόρητος. Γιατί να είσαι και όχι να είμαι; - Για να ισχυριστείς, ότι... - Πρέπει να μην έχεις διαβάσει τίποτε ή να μην έχεις ακούσει. Γιατί να μην έχω διαβάσει ή να μην έχω ακούσει; Ευθύς τύπος όσοι γράφουν και εκφράζονται σε πρώτο πρόσωπο ή και αορίστως σε τρίτο.
