ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

on . Posted in Διαδόσεις

Επίδομα μνήμης…
*  Λίγα πράγματα θέλουμε να θυμόμαστε από το παρελθόν! Ίσως γι’ αυτό δεν καταφέραμε να διδαχθούμε και να συνετιστούμε μέχρι σήμερα. Συνεχίζουμε διασπασμένοι να πορευόμαστε αναβιώνοντας ακόμη και τα πολιτικά πάθη. Είναι γνωστό  ότι οι λαοί  που δεν διδάχθηκαν από όσα έπαθαν σε προηγούμενους χρόνους είναι καταδικασμένοι να βιώσουν ξανά και ξανά τα ίδια και χειρότερα. Όσο για την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης, λέτε αν μας έδιναν ένα επίδομα μνήμης να συγκρατούσαμε τις θυσίες που έκαναν οι πατεράδες μας προκειμένου να ζήσουμε εμείς σε μια ελεύθερη πατρίδα; Λέτε αν έδιναν επίδομα μνήμης σ’ εκείνον που συγκινείται περισσότερο από τις πράξεις και τις θυσίες των προγόνων του να μπορούσαμε  να συνειδητοποιήσουμε την αξία εκείνων των θυσιών;

Γιατί τόση αδιαφορία;
*  Τι είναι εκείνο που προκαλεί την τόση αδιαφορία των σημερινών Ελλήνων; Γιατί δεν βιώνουμε με τον ίδιο τρόπο μια εθνική επέτειο;  Φταίνε τα προβλήματα της καθημερινότητάς μας που μας κρατάνε μακριά από τέτοιες επετείους ή αποφεύγουμε να επαναφέρουμε στη μνήμη μας τα παραδείγματα εκείνων των θυσιών επειδή δεν είμαστε σε θέση να τους μιμηθούμε όταν αντιμετωπίζουμε κάποιο κίνδυνο; Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που γίνονται συγκρίσεις ανάμεσα σ’ εκείνους τους ήρωες και στους σημερινούς ήρωες του… γλυκού νερού. Λέτε σε μια δύσκολη ώρα να βγει από μέσα μας η ανάγκη να υπερασπιστούμε τις εστίες μας και να ξεπεράσουμε τη μαλθακότητα και την αντίληψη του δε βαριέσαι;

Τυπική η συμμετοχή!
*  Τελικά σε τούτο τον τόπο που όλες οι θυσίες έγιναν προκειμένου να υπερασπιστούν οι πρόγονοί μας τον τόπο και τις εστίες τους, χωρίς να έχουν επεκτατικές φιλοδοξίες, γιατί δεν έχουν σήμερα κάποια σημασία; Απομακρυνθήκαμε από εκείνες τις ηρωικές πράξεις και δεν μπορούμε ούτε να σκεφτούμε τις συνθήκες που βίωσαν  οι πατεράδες μας; Τελικά μας έμεινε η προετοιμασία για την παρέλαση, κάποια γιορτή στα σχολεία εν μέσω φωνών και πειραγμάτων και οι αντιδικίες για το αν πρέπει να παρελαύνουν ή όχι οι μαθητές! Πώς θα έπρεπε να γιορτάζονται αυτές οι επέτειοι; Μήπως, τελικά, είμαστε τόσο αδιάφοροι που δεν έχουμε να προτείνουμε τίποτε γι’ αυτούς τους εορτασμούς; Συγκεκριμένες προτάσεις δεν καταθέτει κανένας…

Θέλουμε... παραμύθια!
*  Τελικά φαίνεται ότι υστερούμε στη συλλογική ευθύνη και στην ενωτική διάθεση. Έχουμε πάθει τόσα και τόσα κι όμως δεν διδαχθήκαμε τίποτε! Είμαστε έτοιμοι να πάθουμε τα ίδια, αφού είμαστε ανίκανοι να αξιολογήσουμε αντικειμενικά τα λεγόμενα και τις υποσχέσεις των πολιτικών σχηματισμών! Μας αρέσει  να ακούμε παραμύθια ελπίζοντας ότι τα ωραία λόγια θα γίνουν και πράξεις. Κι ενώ ξέρουμε ότι πρέπει να αλλάξουν όλα σ’ αυτό το δυσκίνητο και αναποτελεσματικό κράτος, κάπου στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας διατηρούμε την ελπίδα ότι εμείς μπορεί και να ξαναβολευτούμε όπως κάναμε παλιά. Και στη δική μας ανάγκη για να ζούμε με ψευδαισθήσεις στήνουν τη ρητορική τους πολλά κόμματα!    
Θεανώ Βλάχου

Έκανε… φάουλ!
*  Ήταν… φάουλ αυτό που έκανε στη Βουλή ο Αρτινός πρώην πια Υφυπουργός Παιδείας Γιώργος Στύλιος, ο οποίος είπε απευθυνόμενος στην Λιάνα Κανέλλη ότι «χρειάζεστε Κασιδιάρη, αλλά δεν θα γίνω»! Και η ίδια βέβαια δεν είναι… αθώα περιστερά, αφού τον προκάλεσε παρομοιάζοντάς τον με την… Μαρία Αντουανέτα, όμως εκείνος όφειλε να σταθεί στο ύψος του και να αποφύγει τα περί Κασιδιάρηδων! Τελικά πλήρωσε ακριβά την «έμπνευσή» του αυτή και πάει η υφυπουργία. Πριν τον παραιτήσει ο Α. Σαμαράς, μύδρους κατά του Γ. Στύλιου εξαπέλυσαν χθες τα ΜΜΕ ανά την επικράτεια. Κάπως έτσι, έχασε η Ήπειρος έναν από τους τρεις εκπροσώπους της στην Κυβέρνηση…
Κ.Α.
Τιμής ένεκεν…
*  Πώς να μην είναι υπέρ των καταλήψεων των σχολείων η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτά τα παιδιά ξέρουν ότι έχουν αρχηγό που ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα από τις καταλήψεις των σχολείων! Πώς λοιπόν να μην τις τιμήσουν; Όσο για τον Πρόεδρο της ΟΛΜΕ που χαρακτήρισε άσκηση για τους μαθητές τις καταλήψεις, μήπως και αυτός ανήκει στο ίδιο κόμμα; Πάντως, αν πράγματι τον ενδιέφερε η μάθηση, θα φρόντιζε να κάνουν οι εκπαιδευτικοί σε μέρες αργιών τις γενικές τους συνελεύσεις και τις εκλογές για την ανάδειξη των υπηρεσιακών τους συμβουλίων και δεν θα έφερναν σε απόγνωση τους γονείς, ιδιαίτερα των μικρών μαθητών, ούτε θα στερούσαν ώρες διδασκαλίας από τα παιδιά  που τα αναγκάζουν να αντικαταστήσουν το σχολείο με το φροντιστήριο! Γι’ αυτά γιατί σιωπά  ο κ. Πρόεδρος;
ΜΑΤ

Συναίνεση… αλά καρτ!
* Τελικά αυτή η ρημάδα η συναίνεση είναι... μονόφθαλμη και πρέπει να κλείνει μόνο προς τα Αριστερά. Πολύς θόρυβος τις τελευταίες ημέρες από τους ΠΑΣΟΚο­ΣΥΡΙΖΑιους για τη διοίκηση της ΠΕΔ Ηπείρου, αλλά όταν πρόκειται να κατανείμουν οι ίδιοι αξιώματα εφαρμόζουν την τακτική «τα δικά σας δικά μας, και τα δικά μας δικά μας». Όπως π.χ. στο ΣΥΔΛΙ: Στο προηγούμενο Δ.Σ. αντιπρόεδρος ήταν ο Δημήτρης Ρογκότης, καθώς ο Δήμος Ζίτσας, είναι ο δεύτερος πελάτης της Επιχείρησης. Φέτος όμως, η Αντιπροεδρία "πέταξε" για ...άλλες πολιτείες. Όχι γιατί τα χωριά του Δήμου Ζίτσας άλλαξαν φορέα υδροδότησης, αλλά γιατί ο εκπρόσωπός του δεν ανήκει στην «σοσιαλίζουσα» τάξη. Άξιοι!
Α.

Έκλεψαν την… παράσταση!
*  Στο κατάμεστο από κόσμο Κέντρο Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης»  του Δήμου Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη παρουσιάστηκε την Κυριακή από τη θεατρική ομάδα του Δήμου Βορ. Τζουμέρκων «Βορείως» η παράσταση – αφιέρωμα στον Κ. Κρυστάλλη με τίτλο «δι αυτόν τον προορισμόν» και κυριολεκτικά έκλεψε τις εντυπώσεις. Ο Δήμαρχος Βορ. Τζουμέρκων Γιάννης Σεντελές, ο οποίος σκηνοθέτησε την παράσταση και ο Δήμαρχος Παύλου Μελά  Δημήτρης Δεμουρτζίδης  τιμήθηκαν μάλιστα και δικαίως από τον Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων Μιχάλη Μαγειρία (φωτό) για την προσφορά τους  στον πολιτισμό. Εξάλλου, την παράσταση διοργάνωσε η δραστήρια Ομοσπονδία Συλλόγων Βλάχων.
A.

Στο «σανίδι» 32 χρόνια!
*  Δεν είναι και μικρό πράγμα αυτό που κατάφερε ο Γιαννιώτης καλός ηθοποιός Μιχάλης Μπίζιος! Συμπληρώνει φέτος 32 χρόνια παρουσίας στο θεατρικό «σανίδι» και αποφάσισε να ρίξει πια «αυλαία» στην καριέρα του, με την παιδική παράσταση «Τουραντό» του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων. Τουλάχιστον, αυτή είναι η πρόθεσή του, όπως ανέφερε και χθες, αν και ποτέ δεν ξέρεις. Η τέχνη δεν βγαίνει ποτέ στην… σύνταξη και δύσκολα θα τον αφήσουν στην ησυχία του το ΔΗΠΕΘΕ και οι άνθρωποι που έχουν συνεργαστεί μαζί του όλα αυτά τα χρόνια! Κάπου θα προκύψει ένας καλός ρόλος στον οποίο ο Μιχ. Μπίζιος δύσκολα θα πει όχι. Ενδεχόμενο που άφησε εξάλλου ανοιχτό…
Κ.Α.