ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Ποιος ευθύνεται;
Ολόκληρο κύκλο έκανε το ιδιοκτησιακό για το Γιαννιώτικο Σαλόνι μέχρι που να λυθεί τελικά με πολιτική απόφαση. Πώς δημιουργήθηκε το όλο πρόβλημα; Μήπως εκεί στο Δασαρχείο κάποια εποχή αρέσκονταν οι υπεύθυνοι να δημιουργούν προβλήματα; Και πολλοί ιδιώτες μαρτύρησαν για να βρουν το δίκιο τους. Αλλά είχε τόση σημασία να πάρει το Δημόσιο ένα κτήμα που ανήκε στο Δήμο; Και τι έγινε τελικά; Καταστράφηκαν οι εγκαταστάσεις και έχασαν οι Γιαννιώτες έναν πολύ όμορφο χώρο όπου γονείς και παιδιά περνούσαν εκεί πολλές ώρες… Τα έξοδα για την αποκατάσταση των κτιρίων και του περιβάλλοντος χώρου σε ποιον θα χρεωθούν;  Ίσως σ’ εκείνους που προκάλεσαν την αναστάτωση…
Θ.
Πάνε κι έρχονται…
Γνωρίζει κανείς τελικά τι γίνεται με τους πρόσφυγες στην περιοχή μας; Κι ενώ πριν λίγες μέρες έφυγαν άρον – άρον αρκετοί από ξενοδοχεία των Ιωαννίνων, μαθαίνουμε ότι και κάποιοι πρόσφυγες από ξενοδοχείο της Κόνιτσας έφυγαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Το πήγαινε – έλα, συνεχίζεται και η τοπική κοινωνία αναρωτιέται: αλήθεια, δίνει κανείς  λογαριασμό και σε ποιον;
Α.

Το καλύτερο κήρυγμα…
Σε μικρή ενορία της Θεσπρωτίας, έλεγε ο ιερέας την ώρα του κηρύγματος, κατά τον εσπερινό και τη θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου τη Μ. Πέμπτη ότι όταν λέμε καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση εννοούμε Πάσχα και Ανάσταση καλοσύνης και ελεημοσύνης και βοήθειας και ενδιαφέροντος και στοργής. Στη θεία κοινωνία, που ακολούθησε, προσήλθε να μεταλάβει κι ένας πιτσιρικάς μεταξύ 8 και 10 ετών. Πριν κοινωνήσει, με πολύ ηρεμία, απευθύνεται στον ιερέα και του λέει: Πάτερ, 20 λεπτά έχω μαζί μου, αυτή την ώρα. Τα δίνω με όλη μου την καρδιά για την εκκλησία. Και ο παππούς μου βοηθάει όταν μπορεί τις εκκλησίες. Ο λειτουργός του Υψίστου έμεινε αποσβολωμένος από αυτή τη μεγάλη σε καρδιά και αγάπη προσφορά του μικρού και αισθάνθηκε εκείνη την ώρα ότι το παιδάκι έβαλε τα γυαλιά και στον ίδιο και σε πολλούς άλλους μεγαλύτερούς του. Ο μικρούλης έκανε το καλύτερο κήρυγμα, διακηρύσσοντας την αξία της πίστης και της αγάπης.
H.M.

Τι κατάλαβε ο Αλ. Τσίπρας;
Λέει ο Τσίπρας: «Έχουμε πίστη στις δυνάμεις μας και του λαού μας και στις δυνατότητές μας, επιμένουμε αυτές να ξεδιπλωθούν όταν θα φθάσει το τέλος της επιτροπείας. Όταν φθάσει η έξοδος από την κρίση. Όμως το τέλος της κρίσης δεν θέλουμε να σημάνει την αρχή μιας άλλης κρίσης. Όσα αποφασίστηκαν στην Μάλτα καθιστούν ορατό τον ορίζοντα εξόδου της χώρας από την οικονομική εποπτεία»! Αυτό κατάλαβε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας;  Γιατί αν ρωτήσουμε τον Τσακαλώτο που ήταν παρών θα έχει άλλη γνώμη. Εκτός κι αν η αντιληπτική ικανότητα του Τσίπρα, δεν είναι και τόσο βέβαιη… Του έπεσαν πολλά μαζεμένα, ήταν και άπειρος και τάπαιξε… Ο Βαρουφάκης τώρα κελαϊδάει…
ΜΑΤ

Αυταρχικές πρακτικές!

Για δεύτερη χρονιά κάποιοι επέβαλαν τη δική τους άποψη για τη συγκέντρωση των επιταφίων μπροστά στο Δημαρχείο. Αυτό έγινε δοκιμαστικά πέρυσι και απέτυχε. Ο κόσμος ήταν πολύς, αφού όλοι οι κάτοικοι συνόδευαν το δικό τους επιτάφιο. Εφέτος πολύ λιγότεροι ακολούθησαν. Φθάνοντας στην πλατεία ο επιτάφιός τους κατευθύνθηκε προς το Δημαρχείο, ενώ οι κάτοικοι έμειναν πίσω. Δεν άκουσαν τίποτε και δεν είδαν τίποτε. Έτσι αποχώρησαν απογοητευμένοι σχολιάζοντας εκείνους που επιμένουν να επιβάλουν στον τόπο που τους δέχθηκε με αγάπη τις δικές τους απόψεις. Η εξέδρα στήνονταν πάντα δίπλα στο ρολόι. Ο κόσμος άκουγε τη δέηση και συμμετείχε και μετά ακολουθώντας το δικό τους επιτάφιο επέστρεφαν στους ναούς τους. Είναι περίεργο που ο Δήμαρχος δεν πήρε θέση. Του χρόνου ο λαός θα είναι ακόμη λιγότερος… Ας ρίξουν μια ματιά στην περιφορά στην Κέρκυρα. Κάτι θα μάθουν…
Ε.Ρ.

Πάσχα στην πόλη…
Ποιος είπε ότι όσοι έμειναν στην πόλη, δεν γιόρτασαν με τον πατροπαράδοτο τρόπο, σουβλίζοντας τον καθιερωμένο οβελία;  Μπορεί όλοι να συνδυάζουμε την Κυριακή του Πάσχα με ψήσιμο του αρνιού στην εξοχή, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι εκείνοι που δεν μπόρεσαν να φύγουν εκτός πόλης, αλλά και οι εκδρομείς που έφτασαν από άλλες περιοχές, δεν… γεύτηκαν αρνάκι στη σούβλα, είτε σε αυλές και πυλωτές, είτε σε εστιατόρια και ταβέρνες της πόλης. Αυτό που χρειάζεται είναι η διάθεση και η καλή παρέα… (Η φωτογραφία είναι από ομαδικό ψήσιμο αρνιών σε ταβέρνα των Ιωαννίνων).
Ε.

* * *

Κάτι αλλάζει…
Έξι στους δέκα πολίτες ζητούν τώρα λιγότερο κράτος και λιγότερους φόρους! Μακάρι να αλλάξουν οι βαθειά ριζωμένες πεποιθήσεις των Ελλήνων. Το όλα γίνονται σ’ αυτό τον τόπο, αρκεί να βρεις τις άκρες, είναι καιρός ν’ αλλάξει. Το να βολευτώ εγώ άσχετα αν είμαι ο καλύτερος, πρέπει να ξεχαστεί. Η πελατειακή νοοτροπία που δημιούργησε απαράδεκτες καταστάσεις και πολέμησε την αξιοκρατία είναι καιρός να εκριζωθεί. Αν πράγματι το 84,4% είναι τώρα θετικό στις επενδύσεις, αυτό σημαίνει ότι καταλάβαμε πως δεν θα ψάχνουμε στο δημόσιο για δουλειά, αλλά  κάποιοι πρέπει να επενδύσουν… Για να δούμε! Η κρίση θα μας ωφελήσει στην αλλαγή νοοτροπίας; Κι αν αποδεχθούμε ότι μέσα στο κοινό συμφέρον είναι και το προσωπικό μας, τότε πράγματι κάτι αλλάζει…

Καινοτόμες ιδέες!
Νέοι άνθρωποι προβάλουν τις ιδέες τους. Ακόμη και οι μαθητές πολλάκις μας εκπλήσσουν με τις προτάσεις τους. Αυτό σημαίνει ότι σ’ αυτό τον τόπο αν απελευθερωθεί η εφευρετικότητα του Έλληνα και δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, πολλά μπορούν ν’ αλλάξουν. Ο τρόπος, όμως, που δομήθηκε και λειτουργεί η δημόσια διοίκηση, αλλά και τα εμπόδια που βάζει το κράτος με την πολυνομία, εμποδίζει την απελευθέρωση των ικανοτήτων εκείνων που μπορούν να ξεχωρίσουν με τις καινοτόμες ιδέες τους. Κι ενώ η κυβέρνηση βλέπει ότι πάμε απ’ το κακό στο χειρότερο δεν κάνει καμία προσπάθεια για να αλλάξει τα κακώς κείμενα. Δεν ακούσαμε να της το απαγορεύει καμία τρόικα. Απλά οι υπουργοί δεν κάνουν καμία προσπάθεια να αναπτύξουν πρωτοβουλίες στον τομέα τους.

Τίποτε δεν κινείται!
Τελικά τι περιμένουν οι υπουργοί και οι τόσοι μετακλητοί σύμβουλοί τους; Δεν μπορεί να μην αντιλαμβάνονται ότι σκούριασε η δημόσια διοίκηση και δυσλειτουργούν οι προσφερόμενες υπηρεσίες. Τι κάνουν κάθε φορά σ’ αυτά τα υπουργικά συμβούλια; Δεν τους ανησυχεί τίποτε; Δεν ανταλλάσσουν ιδέες για το πώς θα καταργηθούν οι υπηρεσίες που δεν χρειάζονται και πώς θα μπει σε εύρυθμη λειτουργία το όλο σύστημα; Ό,τι παρέλαβαν απλά το συνεχίζουν με τον ίδιο ή και ακόμη χειρότερο τρόπο. Καινοτόμες ιδέες δεν επιτρέπουν να εφαρμοστούν. Η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει. Η πολυνομία αποπροσανατολίζει ολόκληρη την κλίμακα σε κάθε υπουργείο. Όσο για τις συνυπευθυνότητες υπουργών εκεί όλα καθυστερούν με ανυπολόγιστες ζημίες.

Καμία ανάληψη ευθύνης!
Όταν πρωτοήρθε η τρόικα τους ρώτησε πόσους δημοσίους υπαλλήλους είχαν! Έμειναν άφωνοι οι δικοί μας! Τι να τους πουν; Δεν ήξεραν τι τους γίνεται. Από τότε τους ψάχνουν. Έκανε μια προσπάθεια ο Πάγκαλος, ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, κατέγραψε πολλές υπηρεσίες που είχαν σφραγίδα, αλλά δεν είχαν προσωπικό, ή είχαν διευθυντές χωρίς αντικείμενο. Ακόμη και τώρα αυτός ο λαβύρινθος δεν ξεκαθάρισε. Και η οργάνωση και λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, δεν έχει να κάνει με τους θεσμούς ούτε με το Γιούρογκρουπ. Αυτό είναι δική μας υπόθεση. Έλα όμως που κανένας υπουργός δεν πήρε στα σοβαρά το ρόλο του. Ούτε ο πρωθυπουργός κάνει τέτοιες βαρετές υποδείξεις…
Θεανώ Βλάχου