ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

on . Posted in Διαδόσεις

Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Κάθε μέρα  ακούς για ένα ακόμη περιστατικό ασθενούς από καρκίνο, αλλά και για καινούργια περιστατικά από άλλες σοβαρές ασθένειες του ανοσοποιητικού συστήματος, και όχι μόνο, που διαρκώς πληθαίνουν! Τι έγινε; Έπεσε επιδημία; Κι ακόμη, καινούργια φάρμακα κάνουν την εμφάνισή τους, όλο και πιο ακριβά. Αδυνατούν οι εταιρείες να βρουν το κατάλληλο φάρμακο για τη συγκεκριμένη ασθένεια, ή απλά κυκλοφορούν νέα για να έχουν περισσότερα έσοδα; Κι αν κοιτάξεις τις παρενέργειες που περιγράφουν για να είναι καλυμμένοι για ότι εμφανιστεί, ώστε να μην υποστούν διώξεις, το μόνο που μπορείς να πάθεις είναι να τρομοκρατηθείς… Είναι τόσο απροστάτευτοι οι πάσχοντες;
Θ.

Απολύμανση παντού!
Η πόλη τις τελευταίες ώρες έχει αρχίσει να παίρνει και πάλι την προ σκουπιδιών μορφή της, αφού σχεδόν παντού έχουν απομακρυνθεί οι σωροί που σάπιζαν στους δρόμους για αρκετές ημέρες. Τώρα αυτό που είναι επείγον και άκρως απαραίτητο να γίνει, είναι μια πολύ καλή απολύμανση κάδων και δρόμων. Σε κάποιες περιοχές τα συνεργεία το έχουν ήδη κάνει, σε κάποιες άλλες όχι ακόμη, με την δυσωδία όταν περνούν οι πολίτες δίπλα από τους κάδους και τα πεζοδρόμια που μέχρι πρότινος είχαν καλυφθεί από σακούλες σκουπιδιών, να είναι ανυπόφορη. Η επισήμανση προς τις υπηρεσίες καθαριότητας, για να πράξουν αναλόγως άμεσα…
Ε.

Είναι απαραίτητοι…
Μια ερώτηση προς τους αρμόδιους απευθύνει μέσα από την στήλη φίλος αναγνώστης, για τους πυροσβεστικούς κρουνούς. Όπως επισημαίνει, υπάρχουν αρκετοί σε παλιούς κεντρικούς δρόμους (η φωτό από την γωνία Στρατολογίας), όμως αναρωτιέται εάν έχουν τοποθετηθεί και σε νέες οδούς (με γυμνό μάτι δεν φαίνονται, εκτός κι αν υπάρχουν κάπου που δεν είναι ορατοί). Μεταφέροντας την παρατήρησή του τονίζει ότι όπου υπάρχουν θα πρέπει να διατηρηθούν και όταν ανακατασκευάζονται τα πεζοδρόμια να μην αφαιρούνται ως ακατάλληλοι. Είναι πολύ σημαντικοί και κάποτε ίσως χρειαστούν…
Α.

Νέα πλατεία…
Κάποτε σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να σοβαρευτούμε! Φτιάξαμε στα Γιάννενα parkιng που δεν χρειαζόταν! Ξεριζώσαμε τα δέντρα και το πράσινο! Τώρα αναγγέλλεται νέα πλατεία! Ας ελπίσουμε ότι θα γίνει κάτι καλό για τους πολίτες και όχι για τα συμφέροντα!..
ΑΓΓ. Κ.

Καλό θα ήταν να ξέρουμε…
Πόσο αμείβεται η καθαρίστρια της Βουλής που είναι απόφοιτος Δημοτικού και πόσο ο εκπαιδευτικός με μεταπτυχιακό; Υπάρχει σύγκριση και ποιος υπερτερεί; Γιατί πολλά ακούσαμε για την εξίσωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, ανάλογα με τα προσόντα τους σε οποιαδήποτε θέση κι αν υπηρετούν. Αν συνεχίζουν να υπερτερούν οι υπάλληλοι της Βουλής και οι κάθε είδους σύμβουλοι, άσχετα με τα προσόντα τους, τότε υπάρχει πρόβλημα. Κι αν για τις υπερωρίες και τα …νυχτερινά στου Μαξίμου εξασφάλισαν τόσες χιλιάδες ευρώ, τότε η επανάσταση των αδικημένων δεν θα αργήσει…
ΜΑΤ

Κίνδυνος-Θάνατος!..
Εδώ και ένα μήνα, ίσως και περισσότερο, μία πινακίδα οδικής κυκλοφορίας (STOP), σε ένα δύσκολο και επικίνδυνο κόμβο στην διασταύρωση των οδών Πεντέλης και Καπετάν Χασιώτη στον Συνοικισμό «Δροσιάς»... αναπαύεται ξαπλωμένη στην άκρη του δρόμου. Στην ίδια πινακίδα και στην ίδια σιδερένια κολώνα, υπάρχει και σήμα που προειδοποιεί τους οδηγούς για διέλευση μαθητών παρακείμενου Δημοτικού Σχολείου. Το ότι δεν συνέβη ακόμη ατύχημα στην διασταύρωση αυτή, είναι καθαρά θέμα τύχης. Αλλά ως πότε; Η αδιαφορία, η αναισθησία των αρμοδίων υπηρεσιών για την επανατοποθέτηση της πινακίδας στην αρχική της θέση δυστυχώς δεν είναι η μοναδική.
Β. Κον.

Άγιος και Όσιος…

Προβληματισμένος  τηλεφώνησε στον «Π.Λ.» αναγνώστης μας από την Κόνιτσα για την αναφορά στο πρόγραμμα εκδηλώσεων που προγραμματίστηκαν  για τον Ιούλιο, του Παϊσίου ως Οσίου και όχι ως Αγίου. Δεν πρόκειται ωστόσο για «υποβάθμιση» του Αγίου Παϊσίου. Στην ορολογία της Εκκλησίας Όσιοι ονομάζονται οι Άγιοι (ερημίτες, αναχωρητές, ασκητές) που εγκατέλειψαν τον κόσμο και αφιερώθηκαν εξ ολοκλήρου στον Θεό και τελικά «κοιμήθηκαν εν ειρήνη», όπως ακριβώς και ο εκ Κονίτσης ορμώμενος Παϊσιος.
Ν.

* * *

Αν είναι έτσι…
Αν η κατάσταση στα πανεπιστήμια  είναι σήμερα αυτή που περιγράφουν όσοι την έζησαν από μέσα, τότε υπάρχει πρόβλημα. Για μια φορά ακόμη έγιναν και φέτος εξετάσεις και οι μαθητές αγωνίστηκαν σκληρά για να εισαχθούν σε κάποια Σχολή. Λέτε να έχουν χαρά όταν προσγειωθούν στον τρόπο που θα εκπαιδευτούν με όλα τα συνακόλουθα δηλ. καταλήψεις, αποχές, σύμπτυξη εξαμήνων, εξεταστικές η μία επάνω στην άλλη; Σα δύσκολο να είναι ευχαριστημένα τα παιδιά των εχόντων και εκείνων που τα προορίζουν για πολιτική, σταδιοδρομία που αποδίδει περισσότερα οφέλη από το να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Γι’ αυτό ακούς να γίνεται λόγος για σπουδές στην Αγγλία ή στην Αμερική ή για σπουδές μικροτέρων ταχυτήτων στα Βαλκάνια, όπου πηγαίνουν οι αποτυχόντες.

Κρύβουν σκοπιμότητες...
Η ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση είναι απαγορευμένη στην Ελλάδα! Προτιμούν να φεύγει το συνάλλαγμα, παρά να γίνει εναλλακτική λύση για τα ελληνόπουλα και πόλος έλξης για ξένους φοιτητές, που θα λειτουργούσαν τονωτικά και για την οικονομία μας, όπως συμβαίνει σε τόσες χώρες, ακόμη και στην Κύπρο. Ας γίνει μια δημοσκόπηση και να απαντήσουν οι Έλληνες τι θέλουν. Θέλουν πανεπιστήμια που να υπηρετούν τη σπουδή και την έρευνα ή πανεπιστήμια κομματικής κοκορομαχίας και ασυδοσίας; Και θα είναι καλό να γνωρίζουν ότι θα δημιουργηθούν και πάμπολλες νέες θέσεις εργασίας για τους καλύτερους ενώ ο ανταγωνισμός ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό πανεπιστήμιο, θα ανεβάσει το επίπεδο σπουδών και των δύο.

Ένας σοβαρός λόγος...
Να ένας σοβαρός λόγος για να συγκληθεί το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κάποτε δεν πρέπει αυτό το συμβούλιο να δείξει σοβαρότητα και να ασχοληθεί πραγματικά με τα ουσιώδη; Ένα τέτοιο εθνικό θέμα είναι η λειτουργία των υπαρχόντων πανεπιστημίων, σύμφωνα με τα πρότυπα, αποδεδειγμένα σύγχρονων και υψηλού επιπέδου πανεπιστημίων του εξωτερικού,  αλλά και η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, με κανόνες που θα βάζει το κράτος. Η κομματοκρατία λειτουργεί σαν ένα είδος φασισμού που πέρασε και στη γλώσσα. Η φασιστική συμπεριφορά ονομάστηκε δημοκρατικό δικαίωμα, ο τραμπουκισμός, λαϊκή πάλη, η ωμή βία των εκβιασμών, κοινωνικοί αγώνες. Σε ποια καλά πανεπιστήμια είδαμε τέτοια φαινόμενα;

Δύσκολα να απελευθερωθούν!
Αυτές οι καταστάσεις παγιώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες. Ομάδες διαλύουν βίαια συνελεύσεις συγκλήτων, κάνουν καταλήψεις σε πρυτανίες, χτίζουν καθηγητές στα γραφεία τους, διαλύουν εκδηλώσεις όταν δεν εγκρίνουν το περιεχόμενο. Οι αυλές, τα κλιμακοστάσια, τα αμφιθέατρα γεμάτα αφίσες, άλλες παλιές και κομματιασμένες, αιωρούμενα πανό, συνθήματα με σπρέι. Τα μεγάφωνα των παρατάξεων καλύπτει το ένα το άλλο που καταλύουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν παραδόσεις και εργαστήρια. Δεν αναρωτήθηκαν γιατί πρωτοκλασάτοι πολιτικοί στέλνουν τα παιδιά τους στην Αμερική; Οι εκτιμήσεις κάθε κοινωνίας για την ποιότητα ζωής, αντανακλώνται στους χώρους των ΑΕΙ.
Θεανώ Βλάχου