ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Λάθος επιλογή…
Κριτική από ηλεκτρονικά ΜΜΕ δέχτηκε η Δημοτική Αρχή Ιωαννίνων για την επιλογή της να κάνει δημόσιο απολογισμό των πεπραγμένων της στο Κέντρο Πληροφόρησης Σπηλαίου στο Πέραμα. Πρώτον, γιατί η αίθουσά του δεν ήταν κατάλληλη για μία τέτοια εκδήλωση και δεύτερον γιατί δεν ήταν δημόσιος ο απολογισμός, αφού ελάχιστοι πολίτες παραβρέθηκαν! Ορθές οι παρατηρήσεις! Όταν πας να κάνεις δημόσιο απολογισμό υποτίθεται ότι εξασφαλίζεις και κάποιες προϋποθέσεις. Η εικόνα μιας μισοάδειας αίθουσας με παρόντες δημοτικούς συμβούλους που κι από αυτούς έλειπαν αρκετοί, εκπροσώπους φορέων και πέντε – δέκα πολίτες δεν είναι ιδιαίτερα κολακευτική!
Κ.Α.
Απλή αναλογική…
Τι είδους απλή αναλογική επαγγέλλεται ο κ. Σκουρλέτης; Όταν συζητούν για εκλογές στην αυτοδιοίκηση σε δύο Κυριακές τότε μόνο αναλογική δεν είναι! Οι δύο πρώτοι θα κονταροχτυπηθούν τη δεύτερη Κυριακή και οι υπόλοιποι ή θα απέχουν ή θα ψηφίσουν τον έναν από τους δύο… Και το ξέρει και ο ίδιος αλλά επιμένει. Το γιατί, εκείνος  το ξέρει. Κάτι μεθοδεύει και αυτό θα αποδειχθεί στην πράξη…. Αν δημιουργήσει και προβλήματα στη λειτουργία της αυτοδιοίκησης αυτό λίγη σημασία έχει. Δεν θα είναι τα μοναδικά που θα προκύψουν από την ενασχόληση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με τη διακυβέρνηση της Ελλάδας… Θα ταλαιπωρούμαστε πολλά χρόνια στη μετά ΣΥΡΙΖΑ εποχή. Έτσι για να μη τους ξεχάσουμε.
Θ.
Τελευταίος επιζών…
Έφυγε από τη ζωή ο  Χρήστος Αναγνώστου, που ήταν ο μοναδικός άνθρωπος, ο οποίος επέζησε από τη μαζική εκτέλεση των κατοίκων από τα ναζιστικά στρατεύματα, στον Οικισμό Πέντε Πηγάδια της κοινότητας Κλεισούρας Φιλιππιάδας. Πάντα κουβαλούσε στην ψυχή του τις τραγικές αυτές μνήμες, που σημάδεψαν τα παιδικά του χρόνια. Αλλά δεν τον λύγισαν, αντίθετα, τον ατσάλωσαν και υπερασπίστηκε στη ζωή του με μαχητικότητα τις διαχρονικές αξίες της ελευθερίας και της ειρήνης.  
Η. Μ.
Τι τους συμβαίνει;
Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση τους τα έδωσε ΟΛΑ! Όνομα, εθνικότητα, γλώσσα, συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε! Ακόμη και «μακεδονικό» ονομάζουν το στρατό τους!  Κι εκείνοι τι έδωσαν; Τίποτε! Ο πρόεδρός τους τι ήθελε να τους δοθεί ακόμη για να είναι ευχαριστημένος; Εκτός κι αν οι αντιδράσεις του είναι για τα μάτια των Ελλήνων προσφέροντας βοήθεια στους Έλληνες αξιωματούχους που υπέγραψαν τη συμφωνία… Το μέλλον θα δείξει ποιος έχασε, τι έχασε και τότε θα αξιολογηθούν και οι σημερινές πρακτικές…
ΜΑΤ

Άριστος γνώστης…

Το ακόλουθο σχόλιο που αφορά τον Γιαννιώτη βουλευτή Κώστα Τασούλα το αλίευσε η στήλη από την αθηναϊκή εφημερίδα «Το Παρόν» και το αναδημοσιεύουμε ως έχει. Γράφει λοιπόν τα εξής:
«Πραγματικά, ακούγοντας τον Κώστα Τασούλα, τον οποίο δεν γνωρίζω καν, σε τηλεοπτική εκπομπή να αναλύει διαχρονικά το «Μακεδονικό» εξεπλάγην ευχάριστα. Άριστος γνώστης του θέματος, έδωσε την ορθή διάσταση της Ιστορίας και αποδόμησε ένα προς ένα τα σαθρά επιχειρήματα Κοτζιά για τις ευθύνες Αβέρωφ και Κωνσταντίνου Καραμανλή για το θέμα της γλώσσας. Απλά συγχαρητήρια…».

Καλά νέα για τον Ε65!
Καλά είναι τα νέα για τον Ε65, αυτοκινητόδρομο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος και για την Ήπειρο. Όπως είπε ο αναπλ. υπουργός Οικονομίας Αλέξης Χαρίτσης από τα Τρίκαλα, ο φάκελος για το νότιο τμήμα του (Λαμία – Ξυνιάδα) έχει εγκριθεί από την αρμόδια επιτροπή της Ε.Ε. και όπου να ‘ναι εγκαθίσταται ο εργολάβος. Ο κ. Χαρίτσης σημείωσε ότι αμέσως μετά θα δρομολογηθούν οι διαδικασίες για το βόρειο τμήμα του άξονα (Καλαμπάκα - Εγνατία Οδός), για το οποίο εκτιμάται πως τα έργα θα ξεκινήσουν εντός του 2019. Μακάρι! Μόνο που ο Ε65 θα «κουμπώσει» λίγο πιο ψηλά με την Εγνατία απ’ ό,τι θα θέλαμε ως περιοχή, δηλαδή στο Κηπουριό Γρεβενών, αλλά τι να κάνουμε…
Κ.Α.

* * *

Με μεγάλους αγώνες…
Αγωνίστηκαν τα συνδικάτα στην Πολωνία για να κερδίσουν το δικαίωμα να διαπραγματεύονται τα δικαιώματά τους και να διεκδικούν την απεργία! Εκείνοι έζησαν τον αυταρχισμό  του συστήματος και κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες για να μπορούν απλά να διαπραγματεύονται. Μέχρι τότε το έπιναν με το ζουμί τους και ας έβραζαν από μέσα τους. Το περίεργο ήταν ότι σ’ εκείνο το σύστημα εξυμνούσαν την εργατική τάξη αλλά κακομεταχειριζόταν τους εργάτες. Υπήρχε διαφθορά και βαναυσότητα στα κομματικά στελέχη που δεν λογοδοτούσαν στο λαό της Πολωνίας αλλά στους γραφειοκράτες της Μόσχας. Μπορεί η κοινοβουλευτική δημοκρατία που βιώνουμε στην Ευρώπη να μην είναι ιδεώδης πρακτική αλλά και η μονοκομματική αυθεντία τελικά απέτυχε…
Τα βίωσαν στην πράξη!
Το μονοκομματικό καθεστώς καταπίεσε τους πολίτες που ο πόθος για δημοκρατία και αυτονομία τους οδήγησε στην εγκατάλειψη του ΚΚ από τα μέλη του. Αν πράγματι ήταν ιδεώδης η εφαρμογή εκείνου του συστήματος γιατί εγκατέλειψαν το κόμμα που στη θεωρία υπερασπιζόταν τα δικαιώματα του λαού; Και η ρήση του Βαλέσα ότι «ξέρουν πώς να νικήσουν εκείνο το σύστημα αφού ήταν παιδιά του» λέει πολλά. Τότε πίστευαν ότι λίγοι κακοί άνθρωποι διαστρέβλωναν το σύστημα στην εφαρμογή του αλλά όταν το καλοσκέφθηκαν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχε κάτι στραβό στον όλο μηχανισμό αλλά και στη διάρθρωση του οικοδομήματος. Δεν ξέρω αν οι εμπειρίες εκείνων που έζησαν στην πράξη το σύστημα βοηθάει τους εν Ελλάδι υπερασπιστές του….
Άλλο η θεωρία…
Ασφαλή συμπεράσματα μπορείς να βγάλεις μόνο όταν βιώσεις ο ίδιος στην καθημερινότητά σου το όποιο σύστημα. Ιδεώδης έδειχνε η Μαρξιστική θεωρία ρωτείστε όμως τους Ρουμάνους, τους Βούλγαρους και τους άλλους λαούς που έζησαν στην πράξη εκείνο το σύστημα πόσο καταπιέστηκαν και ποιο επίπεδο ζωής βίωναν. Το ότι δεν υπάρχει σήμερα καμία ευρωπαϊκή χώρα που να διατήρησε το κομμουνιστικό σύστημα αυτό κάτι σημαίνει. Αλλά, θα μου πείτε, εμείς είμαστε ευχαριστημένοι από τη λειτουργία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας; Και αν δεν είμαστε γιατί απέτυχε η εφαρμογή της στην πράξη; Φταίνε τα πρόσωπα που διαχειρίστηκαν την εξουσία που εμείς τους δίναμε; Είχαμε πάντα και την εναλλακτική πρακτική της αλλαγής των προσώπων…
Κάναμε κακή χρήση!
Ιδεώδης θεωρητικά είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία αφού ο λαός αποφασίζει με εκλογές σε ποιους θα αναθέτει κάθε φορά να αποφασίζουν για την οργάνωση του κράτους και της κοινωνίας και τη διαχείριση των οικονομικών. Φαίνεται όμως ότι οι πολίτες δεν έχουν την ωριμότητα να επιλέγουν κυβέρνηση με συγκεκριμένα και μετρήσιμα κριτήρια γι αυτό κάπου στη μέση της θητείας της όποιας κυβέρνησης αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση. Να είναι τελικά ακατάλληλοι για το ρόλο που τους αναθέτουμε ή εμείς έχουμε προσδοκίες πέρα από τις δυνατότητες αυτού του συστήματος; Κι αν το σύστημα αυτό προσφέρει πολλές δυνατότητες να ζήσουν ευτυχισμένοι οι λαοί γιατί αποτυγχάνει;
Θεανώ Βλάχου