ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

on . Posted in Διαδόσεις

Ο… χουβαρδάς!
 Τα επιδόματα ασθενείας σε όσους είναι ασφαλισμένοι στο πρώην ΙΚΑ κλπ, πληρώνονται από τον ασφαλιστικό φορέα τους. Εκτός αν ο Πρόεδρος ή ο Διοικητής κάποιου οργανισμού είναι... χουβαρδάς και τα πληρώνει από το ταμείο της Υπηρεσίας που προΐσταται. Για μια τέτοια περίπτωση, επί Ηπειρωτικού εδάφους, λένε διαδόσεις, που ίσως απασχολήσει τη διάδοχη κατάσταση όταν επέλθει το πλήρωμα του χρόνου. «Καπνός» υπάρχει, φωτιά να δούμε αν προκύψει...
Ν.

Πρότυπα οργάνωσης…
 Όλοι πλέον έχουν ως παράδειγμα άρτιας οργάνωσης το Δήμο Τρικάλων. Μακάρι κάποια στιγμή να λένε όλοι «σαν τα Γιάννενα»! Υπάρχουν πόλεις όπως η Λυών, το Λουξεμβούργο, το Βερολίνο και άλλες που είναι πρότυπα οργάνωσης προσβασιμότητας. Μήπως όσοι μετέχουν στη διοίκηση του δικού μας Δήμου θα μπορούσαν να επισκεφθούν αυτές τις πόλεις για να πάρουν ιδέες; Ας μην ταξιδεύουν μόνο για να αναπτύξουν τις τουριστικές συνεργασίες. Ας σκύψουν και σε ουσιαστικά προβλήματα οργάνωσης που θα κάνουν τη λειτουργία της πόλης μας πιο ανθρώπινη.
ΜΑΤ
E, όχι κι έτσι…
 Με κανιβάλησαν επειδή είμαι γυναίκα δήλωσε η κ. Νοτοπούλου… Μήπως είναι άδικη στην κρίση της; Μήπως η πορεία της από εργαζόμενη στο Δήμο της Θεσσαλονίκης, να αναβαθμιστεί σε υψηλόβαθμο στέλεχος στο υπουργείο Μακεδονίας προκάλεσε σχόλια σε βάρος της; Και μετά, αφού την απόρριψαν οι Θεσσαλονικείς επιλέγοντας άλλους για το Δήμο τους τη στήριξαν οι Συριζαίοι και την έκαναν βουλευτή! Δεν υπήρχαν άλλοι αξιόλογοι υποψήφιοι στη Θεσσαλονίκη; Τόσο γρήγορη εξέλιξη δύσκολα τη βρίσκει κάποιος είτε άνδρας είτε γυναίκα… Όπως και να το κάνουμε, βολεύτηκε πάλι για μία τετραετία ενώ πάμπολλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με πολλά προσόντα και με αγώνες για το κόμμα τους έμειναν απ’ έξω… Ας μην είναι αχάριστη.
Θ.

Ρεκόρ σε πανηγύρι…
Υπεραιωνόβια Θεσπρωτή, ηλικίας 108 ετών, συμμετείχε στο πανηγύρι του χωριού της. Πρόκειται για την Όλγα Ντάσκα, το γένος Μαρτίνη, από το Πολύδροσο Θεσπρωτίας (φωτό), γεννημένη τον Φεβρουάριο του 1912. Σε άριστη διανοητική κατάσταση απόλαυσε το πανηγύρι της αγίας Παρασκευής και επικοινώνησε με τους συγχωριανούς της. Καλοσυνάτη, ευγενική και με καλή διάθεση. Σύμφωνα με την πρόεδρο της Αδελφότητας Πολυδροσιτών Μαρία Λαμπρίδου, «σπάσαμε ρεκόρ μακροβιότερης παρουσίας στο πανηγύρι».
H.M.

Στη Δωδώνη πάρτε και το νερό σας!..

Σε άλλους αρχαιολογικούς χώρους δεν λειτουργούν ούτε πωλητήρια με αναμνηστικά αντικείμενα ούτε κυλικεία. Αυτό ισχύει κατά το ήμισυ στην αρχαία Δωδώνη. Πωλητήριο του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων λειτουργεί στην είσοδό της εδώ και τρία χρόνια περίπου. Όσο για το κυλικείο, βγήκε σε διαγωνισμό δύο ή τρεις φορές για μίσθωση αλλά αυτοί αποδείχθηκαν άγονοι και προφανώς θα ακολουθήσει από το ΤΑΠ νέος. Άρα, αν πάτε προς αρχαία Δωδώνη, αναμνηστικά και εκδόσεις θα βρείτε να αγοράσετε, όχι όμως νερό εντός του αρχαιολογικού χώρου, οπότε καλό είναι να έχετε μαζί σας κάνα μπουκάλι!
Κ.Α.

Σκουπίδια στους δρόμους…
Γεμάτοι οι δρόμοι δεξιά και αριστερά από αδειανά πακέτα τσιγάρων, τενεκεδάκια, πλαστικά μπουκάλια, κύπελλα καφέ. Πλήρης ασυδοσία. Ο νόμος υπάρχει. Ο παλιός προέβλεπε 200 ευρώ σε όποιον πετάει αντικείμενα από το αυτοκίνητο, δύο μήνες αφαίρεση άδειας οδήγησης τώρα προβλέπει ο νέος. Τέτοιες όμως παραβάσεις δεν βεβαιώνονται κι έτσι το κακό συνεχίζεται. Κάποιοι ρίχνουν το φταίξιμο στους... Αλβανούς. Καμία σχέση όμως με την πραγματικότητα. Ο εθνικός δρόμος άλλωστε Κακαβιά - Αργυρόκαστρο «λάμπει» συνήθως από καθαριότητα. Άρα, οι κακές συνήθειες είναι ελληνικό κυρίως γνώρισμα. Και αυτή η κακή συνήθεια πρέπει να εκλείψει. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για περιβαλλοντικές οργανώσεις και φορείς...
Ν.

Όταν τους θυμούνται…
 Στη Βουλή σε εκδήλωση του ΚΙΝΑΛ ένας ανάπηρος προσπάθησε να φθάσει στην αίθουσα εκδηλώσεων αλλά ήταν αδύνατο! Στην Ακρόπολη δεν λειτουργούσε από καιρό το αναβατόριο για ΑμεΑ και εμποδιζόμενα άτομα. Οι γονείς σήκωσαν το παιδί τους στα χέρια που πήγε εκδρομή με το σχολείο του για να επισκεφθούν την Ακρόπολη. Έτσι φάνηκε όλη η γύμνια του ελληνικού κράτους. Οι ευαισθησίες είναι κραυγές για κατανάλωση! Επί της ουσίας μηδέν. Ποιος φταίει για το μαύρο μας το χάλι; Οι δημόσιες υπηρεσίες που δεν παίρνουν σοβαρά τις ευθύνες τους, το υπουργείο που έχει γραφειοκρατικές αντιλήψεις ή η υπουργός που δεν τους πίεσε να κάνουν τη δουλειά τους; Πότε θα μάθουν να δουλεύουν επί της ουσίας; Ίσως όταν χρειαστούν οι ίδιοι προσβασιμότητα στις μετακινήσεις τους…
Δάσκαλε που δίδασκες!
Σε τοπικό επίπεδο είναι πάμπολλα τα εμπόδια του συναντούν οι συμπολίτες μας που για κάποιο λόγο έχουν δυσκολίες στην κίνηση. Για παράδειγμα, το γραφείο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που στεγάζεται σε οικοδομή στην οδό Βλαχλείδη δεν είναι προσβάσιμο σε εμποδιζόμενα άτομα. Μια τεράστια σκάλα οδηγεί στην είσοδο του ασανσέρ. Είναι δύσκολο έως αδύνατο να την ανέβουν και να την κατέβουν οι ανάπηροι αλλά κι οι μητέρες με παιδικό καροτσάκι. Και στην ίδια πολυκατοικία στεγάζονται φροντιστήρια, δικηγορικά γραφεία ακόμη και ιατρεία! Δεν ξέρουν ότι το αργότερο μέχρι το 2020 πρέπει να καταστήσουν προσβάσιμα όλα τα κτήρια αλλιώς θα χαρακτηριστούν παράνομα; Αλλά θα μου πεις στην Ελλάδα ζούμε… Εδώ όλα κινούνται με τον αραμπά!

Ακούσαμε παράπονα…
Δημόσια υπηρεσία που έχει σχέση με την εργασία και στεγάζεται στην οδό Αράπη δεν έχει κατάλληλες προσβάσεις για ΑμεΑ κλπ. Μετά την είσοδο της πολυκατοικίας συναντάς αρκετά σκαλιά και δεν υπάρχουν ούτε στηρίγματα στους τοίχους για να κρατηθεί ένας ανήμπορος συμπολίτης μου που για οποιοσδήποτε λόγο έχει δυσκολίες στην κίνηση! Αν καταφέρει να ανέβει τις πρώτες σκάλες υποβοηθούμενος, συναντάει το ασανσέρ που… τυχαίνει να μη λειτουργεί ενώ πρέπει να ανέβει μια σκάλα κυκλική χωρίς να υπάρχει καμία στήριξη στον τοίχο. Άκρως επικίνδυνη η κατάσταση αλλά δεν φαίνεται να απασχολεί ούτε τους αρμόδιους στην εν λόγω υπηρεσία αλλά ούτε κάποιος φορέας ελέγχει την καταλληλότητα στις προσβάσεις σε κάθε υπηρεσία κρατική ή ιδιωτική.

Από ποιον ευθύνες;
 Απέναντι από το Ξενία σε μια μεγάλη πολυκατοικία στεγάζονται και πολλά ιατρεία. Φθάνουν εκεί άνθρωποι με χαμηλή όραση, με κινητικά προβλήματα ή ακόμη και υπερήλικες που βρίσκονται μπροστά σε μεγάλα εμπόδια. Πρώτα ανεβαίνεις σκάλες και στο βάθος βρίσκεις το ασανσέρ! Οι εξωτερικές σκάλες είναι κατασκευασμένες από μαύρο γυαλιστερό μάρμαρο και το βράδυ δεν ξεχωρίζεις πού τελειώνει το ένα σκαλί και πού αρχίζει το άλλο. Δεν υπάρχει ούτε στήριγμα για διευκόλυνση. Το κατέβασμα είναι ακόμη πιο δύσκολο. Από ποιον θα ζητήσουν ευθύνες εκείνοι που κουτρουβάλιασαν στα σκαλοπάτια; Από τον κατασκευαστή, τους ιδιοκτήτες ή τους επαγγελματίες;
Θεανώ Βλάχου