ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Είμαστε ουραγοί!
 Άλλες ελληνικές πόλεις έλυσαν το πρόβλημα της ρύπανσης. Εδώ είμαστε ακόμη στο ξεκίνημα. Αφίσες παντού, γραφήματα στους τοίχους ακόμη και στους πέτρινους και στα διατηρητέα κτίρια και στους τηλεφωνικούς θαλάμους  και στα ταχυδρομικά κουτιά και στα αγάλματα στα πάρκα. Αν ρίξεις μια ματιά σε πόλεις που προβάλλονται σε ταξιδιωτικές εκπομπές νιώθεις δέος από την τάξη, την καθαριότητα τη διατήρηση παραδοσιακών κτηρίων. Εδώ νιώθεις σαν να μισούμε οτιδήποτε είναι έξω από το δικό μας σπίτι…Γιατί τόσο μένος; Γιατί τόση αυθαιρεσία;
ΜΑΤ

Γιατί όχι;
Επιβλήθηκε και στην Ελλάδα ο στολισμός του Χριστουγεννιάτικου δένδρου. Ακούμε ότι εδώ στόλιζαν καραβάκια! Αν αυτό είναι το ελληνικό έθιμο, γιατί δεν το επαναφέρουμε ιδιαίτερα στις πλατείες; Ας το σκεφθούμε για την άλλη χρονιά…
Θ. 

Να μεριμνά το κράτος...
 Κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο η είδηση ότι ο Δήμος Ηγουμενίτσας κάλυψε τα έξοδα ταφής ενός άπορου δημότη. 
Καλά έκανε ο Δήμος, αυτό σε ανάλογες περιπτώσεις πρέπει να κάνουν και άλλοι φορείς. Και έδειξε την ευαισθησία του ο δήμαρχος, που, αληθινά, διαθέτει... Το ζήτημα, όμως, δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι να μη φθάνει ο άνθρωπος στο σημείο να μην έχει ούτε και τα έξοδα της κηδείας του. Και για να μη συμβαίνει κάτι ανάλογο, οφείλει το κράτος να μεριμνά για τους πολίτες, ώστε να μην έρχονται σε τέτοιες οριακές καταστάσεις. Όχι με φιλανθρωπίες, που δεν αποδίδουν τίποτε, αλλά συντηρούν τα προβλήματα και τα επικαλύπτουν, αλλά με αυτό, που δικαιούνται...
Και είναι υποχρεωμένο ένα σοβαρό κράτος να τους το δίνει...
H. M.

Γιορτινή συναυλία…
 «Πόψε Χριστός γεννήθηκε» ήταν ο τίτλος της μοναδικής συναυλίας που πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου στην αίθουσα της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Τα παιδιά των Κατηχητικών Νεανικών Συνάξεων της ενορίας Περιβλέπτου έψαλαν παραδοσιακά κάλαντα των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανείων και εισέπραξαν το πιο ζεστό χειροκρότημα από το κοινό που μαζικά προσήλθε στην εκδήλωση. Οι μελωδικές φωνές των παιδιών εντυπωσίασαν!..
Ε. 

Η ΟΝΝΕΔ για την oδική ασφάλεια...

Φυλλάδιο για την οδική ασφάλεια μοίρασαν, το περασμένο Σάββατο στους διερχόμενους οδηγούς σε κεντρικό σημείο της πόλης, ο Πρόεδρος και τα μέλη της Νομαρχιακής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ Ιωαννίνων. 
Η δράση αυτή εντασσόταν στα πλαίσια της πρωτοβουλίας που πήρε η ΟΝΝΕΔ πανελλαδικά με σκοπό την ευαισθητοποίηση των οδηγών στο θέμα της συμπεριφοράς στο δρόμο και επέλεξε την περίοδο αυτή μιας και τις γιορτές παρατηρείται αύξηση των ατυχημάτων στους δρόμους. Εκτός από τα Γιάννενα, η ΟΝΝΕΔ μοίρασε το φυλλάδιο και τις ευχές για «χρόνια πολλά» και «καλό δρόμο» με ασφάλεια στους οδηγούς σε Αθήνα, Πειραιά, Ελευσίνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Λιβαδειά, Άρτα και Κοζάνη.
Αξιέπαινη και ουσιαστική αναμφίβολα η κίνηση και της τοπικής ΟΝΝΕΔ, ας ελπίσουμε οι οδηγοί να φοράνε ζώνη και να είναι γενικά προσεχτικοί στους δρόμους, τόσο για τη δική τους ασφάλεια, όσο και των γύρω τους.
Ν.Γ. 

Παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις!
 Τι συμβαίνει με τους επαναστατημένους νέους; Γιατί τα ΜΜΕ δεν τους δίνουν βήμα για να εκφράσουν τις όποιες διαφορετικές απόψεις τους; Τι σημαίνει ο όρος «αναρχικός»; Χωρίς να τους ακούσουμε και να γίνουμε κοινωνοί της όποιας διαφορετικότητας, πώς να αξιολογήσουμε το δίκιο ή το άδικο; Πάντως το φαινόμενο παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις και ο θυμός δεν είναι καλός σύμβουλος για κανένα και ιδιαίτερα για τους νέους. Το να λένε κάποιοι ότι τα επαναστατημένα παιδιά είναι χορτάτα και ότι οι οικογένειές τους τους εξασφαλίζουν τον επιούσιο χωρίς να χρειάζεται να εργαστούν, δεν είναι αποδεκτή ως υπόθεση. Πάντως κάτι συμβαίνει και θέλουμε να το μάθουμε για να μπορούμε να το κρίνουμε. Τόσα ακούμε από τους πολιτικούς! Ας ακούσουμε και τα θυμωμένα παιδιά… 

Κάτι θέλουν να πουν!
 Όλοι οι νέοι που καταλαμβάνουν χώρους στα πανεπιστήμια, που συλλέγουν ρόπαλα, λες και ετοιμάζονται να δώσουν μάχες εναντίον κάποιων εχθρών,  που δεν τους επιτρέπουν να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους, που χτίζουν τις πόρτες των καθηγητών τους, που μουντζουρώνουν τοίχους, που σταματάνε τις συνεδριάσεις των πρυτανικών συμβουλίων, δείχνουν να εκπέμπουν SOS αλλά δεν ξέρουμε τι ψάχνουν. Θέλουν κάτι καλύτερο και δεν το έχουν; Θέλουν υψηλότερο επίπεδο σπουδών και δεν τους ακούει κανένας; Τι θέλουν να πουν που δεν έχουν τη δυνατότητα να το εκφράσουν ελεύθερα; Το να κάψεις ένα χριστουγεννιάτικο δένδρο αν δεν θέλεις να στείλεις κάποιο μήνυμα, τότε γιατί το κάνεις; Δεν μπορεί τόσος θυμός να μην έχει κάποια αιτία που είναι ανάγκη να δημοσιοποιηθεί.

Είναι πολλά που πρέπει να αλλάξουν...
Το ό,τι στην καθημερινότητά μας είναι πολλά αυτά που είναι κατώτερα των προσδοκιών μας είναι η πραγματικότητα. Και πώς θα μπορούν να αλλάξουν τα κακώς έχοντα; Το να θυμώσεις και να πάρεις σβάρα τις βιτρίνες των καταστημάτων και να τις σπάσεις, πόσο καλύτερα θα κάνεις τα πράγματα; Ο οικογενειάρχης που προσπαθεί να κρατήσει όρθια την επιχείρησή του, εν μέσω τόσων αντιξοοτήτων, που έχει οικογένεια που χρειάζεται υποστήριξη για να επιβιώσει, σε τι φταίει και πρέπει να πληρώσει κάποιο τίμημα; Αν δεν μας πουν γιατί το κάνουν πώς να καταλάβουμε τις δικές τους αγωνίες ή τα αδιέξοδα που βιώνουν; Πάντως είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το ότι κάτι θέλουν να πουν οι νέοι, αλλά δεν τους ακούμε, επειδή δεν τους δίνουμε τη δυνατότητα να το εκφράσουν ελεύθερα… 

Ποιες είναι οι αναζητήσεις τους;
Εμείς οι Έλληνες γινόμαστε όλο και λιγότεροι! Το να φαγωνόμαστε μεταξύ μας πόσο καλύτερη θα γίνει η ζωή μας; Σχολεία κλείνουν κάθε τόσο! Ο πολιτικός κόσμος με τη φαγωμάρα του δεν βοηθάει να ορθοποδήσουμε λες και εχθρεύεται τις συναινετικές αποφάσεις. Πρέπει να εξηγήσουμε το γιατί έχουν τόσο θυμό μέσα τους οι νέοι που είναι το μέλλον αυτής της χώρας. Γιατί αν υπολογίσεις και τα παιδιά που φεύγουν στο εξωτερικό ,η χώρα μας θα αποδυναμώνεται συνεχώς. Το φαινόμενο της αντιπαλότητας παίρνει μεγάλες και επικίνδυνες  διαστάσεις… Κάποιοι πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες, ώστε να ακουστεί η φωνή των παιδιών χωρίς να εκμεταλλεύονται οι πολιτικοί τις αγωνίες τους….
Θεανώ Βλάχου