ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Επιβεβλημένα…
Τι καθιστά επιβεβλημένη την αυστηροποίηση των μέτρων κατά του κορωνοϊού στον Νομό Ιωαννίνων και ιδίως μέσα στην πόλη; Μα φυσικά ο συνωστισμός που παρατηρείται καθημερινά σε μπαράκια και καφετέριες συγκεκριμένων σημείων της! Δεν λέμε περίεργα πράγματα… Όποιος έκανε μία βόλτα το Σαββατοκύριακο προς Παραλίμνιο, Πλατεία Μαβίλη, ιστορικό κέντρο, ιδίως στον πεζόδρομο της Καλλάρη, καταλαβαίνει καλά τι εννοούμε. Ο περιορισμός στα ωράρια λειτουργίας των καταστημάτων αυτών στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον απέδωσε. Να δούμε τι θα γίνει εδώ…
Κ.Α.

Τι έγινε η Επιτροπή;
 Με αφορμή σχόλιο της στήλης για τη στασιμότητα που υπάρχει για την ανέγερση ναού για τον Άγιο Παΐσιο στην Κόνιτσα, αναγνώστης μας ανέφερε ότι είχε συγκροτηθεί και επιτροπή, η οποία επίσης είναι άγνωστο αν και πότε συνεδρίασε για τελευταία φορά. Μήπως πρέπει ο Δήμαρχος ή άλλος τοπικός παράγοντας να αναλάβει πρωτοβουλία, ώστε να «ξεκολλήσει» το θέμα, μας είπε ο ίδιος. Εμείς το μεταφέρουμε και οι Κονιτσιώτες ας το σκεφθούν.....
Ν.

Κίνδυνος ατυχημάτων…
 Άρχισαν και πάλι να κινούνται πεζοί στην Ε.Ο. Ιωαννίνων - Κακαβιάς κατά γκρουπ μετανάστες με προορισμό την Αλβανία. Επειδή όμως οι μετακινήσεις γίνονται και νύχτα, υπάρχει πολύ σοβαρός κίνδυνος πρόκλησης ατυχημάτων από διερχόμενους οδηγούς που αιφνιδιάζονται όταν τους βλέπουν ξαφνικά μπροστά τους, ειδικά όταν έχουν σκούρου χρώματος ρούχα. Καλά λοιπόν είναι η Αστυνομία να λάβει μέτρα, γιατί αν συνεχιστούν οι ροές, από τύχη δεν θα έχουμε απρόοπτα.
Ν.

Κανείς δεν βλέπει…
Δεν ξέρω γιατί όσοι υποτίθεται ότι έχουν την ευθύνη για την κατάσταση στη λίμνη μας δεν παρακολουθούν τις εξελίξεις… Από τα γραφεία τους είναι δύσκολο να έχουν σαφή εικόνα.
Μετά την Κυρά Φροσύνη, στο ύψος του δεύτερου γλυπτού, μια σπασμένη πλαστική βάρκα αποσυντίθεται στα νερά της λίμνης μας δίπλα στις αποικίες καλαμιών που αποκολλήθηκαν από απέναντι και κόλλησαν εδώ χωρίς κανένας να τα στείλει πίσω… Φαίνεται ότι οι πλαστικές σακούλες κάνουν κακό ενώ αν είναι βάρκες σπασμένες αυτές δεν βλάπτουν. Και στο λιμανάκι δίπλα στην παιδική χαρά του πάρκου Κατσάρη στο νερό επιπλέει ένα αηδιαστικό περιεχόμενο… Κανένας δεν βλέπει; Ως πότε εκείνοι που ορίζονται ως υπεύθυνοι θα εξακολουθούν να είναι ανεύθυνοι;
Θ.

Μεγάλη προχειρότητα…
 Ο Γαβρόγλου και οι λοιποί νομοθετούσαν με μεγάλη προχειρότητα παρεμβάσεις στην Παιδεία! Κοιμόντουσαν, ξύπναγαν κάτι καινούργιο σοφίζονταν! Έτσι επέβαλαν και την υποχρεωτική διετή εκπαίδευση των νηπίων! Κι ενώ ήταν γνωστό ότι σε όλες τις πόλεις αντιμετώπιζαν προβλήματα στέγασης των νηπιαγωγείων όταν προστέθηκε ακόμη ένας χρόνος το πρόβλημα μεγάλωσε γι’ αυτό πολλοί Δήμοι δεν το εφάρμοσαν. Όλοι γνωρίζουν ότι τα παιδιά αυτής της ηλικίας πήγαιναν σε παιδικούς σταθμούς και εκεί υπηρετούσαν και νηπιαγωγοί που εκπαίδευαν τα παιδιά. Τι γίνεται τώρα με τους παιδικούς σταθμούς; Με την προχειρότητα των αποφάσεων τι θετικό να περιμένεις;
ΜΑΤ

Θα τον θυμόμαστε…
Άλλος ένας παλιός Γιαννιώτης, άνθρωπος του πνεύματος και ενεργό μέλος της κοινωνίας μας «έφυγε» προχθές. Ο λόγος για τον Δημήτρη Κοράκη, πρ. διευθυντή του Νοσοκομείου «Χατζηκώστα» και συνεργάτη της εφημερίδας μας επί σειρά ετών μέσω άρθρων – αναδρομών αλλά και παλιών φωτογραφιών που μας παραχωρούσε προς δημοσίευση. Η είδηση του θανάτου του προκάλεσε θλίψη στην οικογένεια του «Π.Λ.». Θα θυμόμαστε πάντα με εκτίμηση και σεβασμό τον Δημήτρη Κοράκη, έναν καλλιεργημένο, αξιοπρεπή και ευγενή άνθρωπο. Θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγό του Ευδοξία, τα παιδιά και την εγγονή του…
«Π.Λ.»

Για πόσο ακόμη;
 Καθημερινά φθάνουν μετανάστες στα νησιά μας προερχόμενοι από μακρινές χώρες! Ψάχνουν για καλύτερη τύχη. Οι περισσότεροι δεν είναι πρόσφυγες προερχόμενοι από εμπόλεμες χώρες. Οι διακινητές τους εκμεταλλεύονται. Όλοι αυτοί που βάζουν τη ζωή τους σε κίνδυνο ψάχνοντας για τη γη της επαγγελίας τι περιμένουν από την Ελλάδα; Αλήθεια η τόσο πληγωμένη χώρα μας θα τους παρέχει την ασφάλεια που ψάχνουν ή μήπως ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να περάσουν σε άλλες χώρες οικονομικά εύρωστες για να ξεκινήσουν από την αρχή απολαμβάνοντας μια καλύτερη ζωή απ’ αυτή που εγκατέλειψαν; Οι κίνδυνοι πολλοί και κατά τη διαδρομή και αφού φθάσουν στα ελληνικά νησιά. Η επιδημία είναι ένας πρόσθετος παράγων που θάπρεπε να τους απωθεί αλλά εκείνοι επιμένουν… Γιατί;
Επί των θυρών…
Σαν να μη μας έφταναν τα τόσα προβλήματα μας χτύπησε αρκετές φορές την πόρτα και η κλιματική αλλαγή… Πλημμύρες με απίστευτες συνέπειες, κεραυνοί, δυνατοί άνεμοι που παρασύρουν ό,τι βρουν στο πέρασμά τους, η σκόνη από την Αφρική σκοτεινιάζει τον ορίζοντα, υπερβολικές ζέστες το Καλοκαίρι και έπεται συνέχεια… Η στάθμη των νερών αυξάνεται, νησιά και παραλιακές πόλεις θα αντιμετωπίσουν προβλήματα ενώ το λιώσιμο των πάγων θα ανατρέψει τα δεδομένα… Οι ηγέτες των κρατών συζητάνε για πολλά και διάφορα αλλά για να προλάβουν το κακό που έρχεται δεν κάνουν τίποτε… Ίσως όταν στην κάθε χώρα χωριστά προκύπτουν προβλήματα τότε παρεμβαίνουν πυροσβεστικά μήπως και περιορίσουν το κακό… Συνολική αντιμετώπιση δεν φαίνεται στον ορίζοντα!

Μήνυμα στους εκλεγμένους…
 Έλεος Κύριοι και Κυρίες! Συνέλθετε… Τόσο η χώρα όσο και η πόλη μας έχουν ήδη πάμπολλα προβλήματα και χρειάζονται άμεσα συναινετικές διαδικασίες. Δεν χωράνε μίση και πάθη παραταξιακά. Αυτά στην τόσο δύσκολη εποχή που ζούμε είναι ξεπερασμένα! Σαν να μην έφθανε η απλή αναλογική που για τους δικούς του λόγους επέβαλε ο Τσίπρας τώρα αποδεικνύεστε και εσείς κατώτεροι των περιστάσεων. Βάλτε την πόλη και τους κατοίκους της πάνω απ’ όλα και βρείτε λύσεις για τα πολλά προβλήματά μας. Και μη φοβάστε! Δεν θα πάρει όλη τη δόξα ο Δήμαρχος… Δεν είναι τέτοιος άνθρωπος! Τη δόξα θα σας τη μοιράσουν αναλογικά οι κάτοικοι αν τους λύσετε τα προβλήματά που έγιναν βουνό… Αλλιώς μην τολμήσετε να ξαναζητήσετε την ψήφο τους… Μόνη λύση η υπευθυνότητα!

Mας κόστισε!..
 Μετά τα τόσα και τόσα σημερινά παραδείγματα κομματικών και ιδεολογικών αντιπαραθέσεων, ιδιαίτερα τώρα που από παντού ξεφυτρώνουν προβλήματα, επανέρχεται η συζήτηση για το τι έπαθε η χώρα μας στα χρόνια του εμφυλίου… Τότε που αδελφός σκότωνε αδελφό, ο φίλος τον φίλο, ο συγχωριανός τον συντοπίτη του! Πόσο πίσω μας έφερε εκείνος ο αλληλοσπαραγμός, πόσες μανάδες μαυροφορέθηκαν, πόσα προβλήματα φορτώθηκε η κοινωνία. Και γιατί; Γιατί υπήρχαν διαφορετικές απόψεις για τον τρόπο που έπρεπε να κυβερνηθεί η χώρα μας. Και αν τελικά δεν επικρατούσε η μία πλευρά ποιο σύστημα διακυβέρνησης θα μας επέβαλε η άλλη; Μήπως θα χρειαζόταν να δώσουμε κι εμείς νέους αγώνες για να απαλλαγούμε από τα δεσμά όπως έκαναν όλες οι χώρες στην Ευρώπη;
Θεανώ Βλάχου