ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

on . Posted in Διαδόσεις

Καφέ σε τραπεζάκια!..
Μαζική ήταν η ανταπόκριση του κόσμου από την πρώτη ημέρα επαναλειτουργίας της εστίασης, η οποία για περίπου έξι μήνες είχε κατεβάσει ρολά, λόγω πανδημίας. Βοηθούντος και του καλού καιρού ο κόσμος ξεχύθηκε στις καφετέριες της πόλης για να απολαύσει το καφεδάκι του έξω σε τραπεζάκι, αφήνοντας στην άκρη το πλαστικό και το… παγκάκι. Πολλοί μάλιστα, εκμεταλλευόμενοι τις αργίες, προτίμησαν κοντινές εξορμήσεις, μιας και έχουν επιτραπεί οι διαδημοτικές μετακινήσεις, παίρνοντας ανάσες ελευθερίας. Βέβαια, οι πολίτες δεν θα πρέπει να εφησυχάζουν, γιατί ακόμη, δυστυχώς, δεν έχουμε ξεμπερδέψει με την πανδημία. Ο ιός καραδοκεί παντού… (Η φωτό από το γραφικό Μέτσοβο)
Ε.
Χρήσιμες εμπειρίες…
Όσοι αρνούνται να τηρήσουν τα μέτρα προστασίας από την πανδημία ας ρωτήσουν όσους ασθένησαν και αναγκάστηκαν να νοσηλευτούν και τελικά επιβίωσαν, για να μάθουν πώς εκείνοι πέρασαν τις μέρες της δοκιμασίας τους! Να τους ρωτήσουν πώς ένιωθαν κάθε φορά που έπαιρναν τον διπλανό τους που έχανε τη μάχη με τη ζωή ή τον πήγαιναν βαθύτερα στην εντατική για να τον διασωληνώσουν! Όλοι αυτοί που φωνασκούν χωρίς να μοιράζονται τις ευθύνες της αντιμετώπισης μιας τέτοιας πανδημίας, θα συνετιστούν μόνο αν κάποιος δικός τους ασθενήσει… Τότε θα καταλάβουν… τι εστί βερίκοκο…
Θ.
Αποφεύγουν να εξηγήσουν…
Πολλοί αναρωτιούνται τι συμβαίνει με το ΠΑΜΕ και δεν συμμετέχει στη λειτουργία της ΑΔΕΔΥ που είναι το επίσημο όργανο εκπροσώπησης των εργαζομένων στη χώρα μας! Το ΠΑΜΕ λέει ότι αγωνίζεται για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, όταν όμως δεν αντέχει να συνεορτάσει με το επίσημο συνδικαλιστικό όργανο ούτε την εργατική πρωτομαγιά, αλλά εξαγγέλλει άλλο τόπο και άλλο χώρο, τότε να μην απορεί γιατί η εργατική τάξη τους γυρίζει την πλάτη και μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό τους ακολουθεί παρά τις πορείες και τα συνθήματα που εκφωνεί… Αν δεν επιλέξει το «όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα» αυτή την τύχη θα συνεχίσει να έχει και ακόμη χειρότερη…
ΜΑΤ

Δεν βγήκαν φέτος…
Τόσο στη Ν. Σελεύκεια, όσο και στα Σύβοτα, αλλά και στην Πέρδικα Ηγουμενίτσας εορτάστηκε φέτος ο αηΓιώργης χωρίς λιτανείες εικόνων, που κρατούσαν καβαλάρηδες σε άλογα. Και αυτό, λόγω κορωνοϊού. Στη Νέα Σελεύκεια την παραμονή της εορτής, γινόταν λιτανεία της εικόνας του αγίου Γεωργίου στους δρόμους του χωριού, όπου προηγούνταν καβαλάρηδες με άλογα. Πρόκειται για παμπάλαιο έθιμο, που έχει μεταφέρει από τα Μικρασιατικά παράλια οι πρόσφυγες κάτοικοι. Ανήμερα της εορτής στα Σύβοτα η εικόνα από το κέντρο του χωριού μεταφέρονταν στο παρεκκλήσι του αγίου Γεωργίου, μεταξύ Συβότων και Πλαταριάς, όπου γινόταν η λιτανεία της. Το έθιμο με τους καβαλάρηδες του αγίου Γεωργίου τηρούνταν και στην Πέρδικα Θεσπρωτίας, που και εδώ έχει ρίζες στο βάθος του χρόνου και αναβιώνει την τελευταία εικοσαετία…
H.M.
Ανάσταση στο «Χατζηκώστα»…
Στο καθήκον βρήκε το Μεγάλο Σάββατο αρκετούς γιατρούς, νοσηλευτές και υγειονομικό προσωπικό, όπως και κάθε χρόνο αλλά τους τελευταίους μήνες δίνουν και τη μάχη της πανδημίας. Έτσι στο Γενικό Νοσοκομείο «Χατζηκώστα» πραγματοποιήθηκε η τελετή της Ανάστασης παρουσία του Διοικητή Σπύρου Δερδεμεζη και εργαζομένων. Μπορεί να μην μπόρεσαν να κάνουν Ανάσταση με τις οικογένειές τους αλλά παρέμειναν πιστοί στο καθήκον.
Ν.Γ.
Τήρησαν το έθιμο…
Παρά τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί με την πανδημία, κάποια έθιμα, έστω και με αυστηρή τήρηση των μέτρων, αναβίωσαν και φέτος, όπως το Μοιρολόι της Παναγιάς στην Κοπανη Ιωαννίνων από τον εκεί Πολιτιστικό Σύλλογο τη Μεγάλη Παρασκευή. Μικροί και μεγάλοι, με τις παραδοσιακές στολές, με κουδούνια στολισμένα με μωβ κρίνους, συγκεντρώθηκαν στην πλατεία για το Μοιρολόι αλλά δεν πέρασαν από τα σπίτια όπως έκαναν προηγούμενα χρόνια…
Ν.Γ.
* * *
Είναι πολλά…
Αυτά που πρέπει ν’ αλλάξουν στον τόπο μας είναι πολλά! Καθυστερήσαμε τόσο με τις ιδεολογικές αντιπαλότητες και μέχρι να ξεμπερδέψουμε τι πιστεύει ο ένας και σε τι υστερεί ο άλλος, άλλα κράτη έκαναν άλματα προόδου και μας άφησαν πολύ πίσω. Ακόμη και χώρες με μικρότερο πληθυσμό έκαναν θαύματα και μας παρατηρούν να βράζουμε στο ζουμί μας και να τρωγόμαστε για το ποιος είναι προοδευτικότερος του άλλου. Είναι τόσα πολλά αυτά που χρειάζονται ριζικές μεταρρυθμίσεις στον τόπο μας, που δεν ξέρω με ποιο τρόπο μπορούν να ιεραρχηθούν, αλλά και πώς δεν θα βρουν εμπόδια από εκείνους που στο μόνο που εκπαιδεύτηκαν είναι οι αντιρρήσεις σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού. Αλλά ως πότε θα βράζουμε στο ζουμί μας και θα τρωγόμαστε για τις ιδεολογικές διαφορές μας;
Αυτά πάλιωσαν…
Οι διαπληκτισμοί και η φαγωμάρα κάποτε δεν πρέπει να μπουν στην άκρη; Μέχρι τώρα, μέσα από όλη αυτή την αντιπαλότητα, τι καλό προέκυψε; Οι βασικοί μεταρρυθμιστικοί άξονες είναι γνωστοί σε όλους τους λαούς, ιδιαίτερα σ’ εκείνους που έβαλαν στην άκρη αυτά που τους χώριζαν και προχώρησαν για το καλό όλων. Αλήθεια, υπάρχει σήμερα έστω και ένας Έλληνας που να πιστεύει ότι δεν χρειαζόμαστε αποτελεσματικό και ανθρώπινο κράτος με έμφαση στις μεταρρυθμίσεις; Χωρίς μεταρρυθμίσεις είναι δυνατό να βγούμε από τη μιζέρια μας; Και δεν νοείται μεταρρύθμιση αν πρώτα δεν περάσει από την Εκπαίδευση… Προόδευσαν ευρωπαϊκά κράτη και έγιναν πόλος έλξης φοιτητών από όλες τις χώρες, όταν άλλαξαν τα συστήματα εκπαίδευσης και δεν έμειναν σε πεπαλαιωμένες πρακτικές…

Η προάσπιση της Δημοκρατίας!..
Η προάσπιστη της Δημοκρατίας είναι ευθύνη όλων μας και πρώτα των κρατικών αξιωματούχων. Θα μου πείτε είναι δύσκολο να τα βρούμε μεταξύ μας όταν την έννοια «δημοκρατία» την κόβει καθένας στα δικά του μέτρα. Γι’ αυτό είναι από δύσκολο ως ακατόρθωτο εμείς οι Έλληνες να κάνουμε ενιαίο πλάνο εκσυγχρονισμού που να το υποστηρίξουμε όλοι για να πάμε παρακάτω… Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που γκρεμίζουμε διαρκώς ό,τι καλό γίνεται, όταν το θεωρούμε πρακτική άλλου κόμματος που δεν έχει σχέση με τη δική μας ιδεολογία. Έτσι, αντί για τον εκσυγχρονισμό κάνουμε σημειωτόν στην υπανάπτυξη, και με αυτό το ράβε-ξήλωνε, βλέπουμε τους άλλους λαούς να μας ξεπερνάνε και εμείς ακολουθούμε εμποδίζοντας κάθε ανανεωτική προσπάθεια…

Βγάζαμε αναφυλαξία…
Την έννοια «αξιοκρατία» την πολεμήσαμε και την πολεμάμε κατά πώς μας συμφέρει! Ακόμη και στα ανώτατα πνευματικά ιδρύματα θα είναι δύσκολο να εφαρμοστεί η αξιοκρατία. Είναι άλλοι οι παράγοντες που μεσολαβούν στις όποιες επιλογές… Είναι κοινό μυστικό τα «μαγειρέματα» γι’ αυτό και η μεγάλη αντίδραση στο νόμο της Διαμαντοπούλου, ο οποίος εφαρμόζεται σήμερα σε πανεπιστήμια της βόρειας Πορτογαλίας με μεγάλη επιτυχία. Εδώ, αν και τον υποστήριξαν τότε όλα τα κόμματα στην πορεία του τον «ακύρωσαν» και οι «μεθοδεύσεις» πήραν πάλι τα πάνω τους και ξανάρθαμε εκεί όπου βρισκόμαστε… Όσο για την «αξιολόγηση» που εφαρμόζεται σε όλες τις χώρες, εδώ συναντάει εμπόδια ακόμη και από εκείνους που μέσα στα καθήκοντά τους είναι να αξιολογούν άλλους! Κρίμα, πολύ κρίμα…
Θεανώ Βλάχου