ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Ποιον να πιστέψεις;
 Τελικά πόσων ρίχτερ ήταν ο προχθεσινός σεισμός; Σύμφωνα με το Εργαστήριο Σεισμολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών ήταν 4,2 ρίχτερ. Σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο ήταν 4.3 ρίχτερ. Δεν είναι όμως η μοναδική διαφορά των δύο επιστημονικών ιδρυμάτων. Το Εργαστήριο Γεωλογίας έδωσε εστιακό βάθος του κύριου σεισμού τα 5 χιλιόμετρα, ενώ το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο (στην αναθεωρημένη λύση του) 13,2 χιλιόμετρα. Ομοίως το Εργαστήριο έδωσε το επίκεντρο 26,6 χιλιόμετρα ΝΔ της Κόνιτσας και το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο 16 χλμ. νότια της Κόνιτσας. Τελικά πάλι καλά που συμφώνησαν ότι έγινε σεισμός…
Ν.

Καθήλωσε η Ιφιγένεια…

Μια εξαιρετική παράσταση, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι Γιαννιώτες το βράδυ της Πέμπτης, κατακλύζοντας το υπαίθριο θέατρο της ΕΗΜ. Η «Ιφιγένεια η εν Ταύροις» σε σκηνοθεσία του Γιώργου Νανούρη, που προσέγγισε το έργο του Ευριπίδη με σεβασμό και χωρίς περιττές υπερβολές, κατάφερε να καθηλώσει το κοινό και οι πρωταγωνιστές με τις υπέροχες ερμηνείες τους δίκαια να εισπράξουν το πιο θερμό χειροκρότημα. Εν μέσω πανδημίας, τέτοιες παραστάσεις είναι όαση για όλους μας!..

Ε.
Ποιοι τη φοβούνται;
 Ποιοι εναντιώνονται στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών; Τι φοβούνται; Μπορεί να υπάρχουν στην εκπαίδευση των μαθητών ακατάλληλοι εκπαιδευτικοί; Ποιος ισχυρίζεται ότι όλοι όσοι διορίζονται είναι επαρκείς και κατάλληλοι παιδαγωγοί; Όσο για την ποιότητα της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης εάν ήταν επαρκής δεν θα χρειαζόταν οι μαθητές τόση εξωσχολική βοήθεια… Σε ποιο άλλο κράτος απασχολούνται οι μαθητές από το πρωί ίσαμε το βράδυ με τα μαθήματά τους; Και γιατί δεν δικαιούνται τα παιδιά των Ελλήνων μια καλύτερη παιδεία που θα παρέχεται αποκλειστικά μέσα στα δημόσια σχολεία; Ποιοι φοβούνται τί;
Θ.

Όχι σε ακραίες φωνές!

 Πορείες κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού και γενικότερα της κυβέρνησης πραγματοποιήθηκαν για δεύτερη φορά στα Γιάννενα και σε άλλες πόλεις της χώρας. Ο κάθε πολίτης διατηρεί το δικαίωμα να διαδηλώνει και να εκφράζει μία διαφορετική άποψη ακόμη και στη δίνη της πανδημίας.

Ωστόσο, ο συνωστισμός χωρίς να φοράει κανείς μάσκα και το να ακούγονται συνθήματα τύπου «κάτω η χούντα, έρχεται κρεμάλα» είναι ακραίες εκδηλώσεις και φυσικά στενάχωρο που τα φωνάζουν κυρίως νέοι άνθρωποι.

Το γεγονός ότι στις πορείες αυτές υψώνουν εικόνες, σταυρούς και ψέλνουν τον Ακάθιστο Ύμνο δεν θα πρέπει να επηρεάσει τον κόσμο ως προς την υπεύθυνη στάση που τηρεί η Εκκλησία μας από την αρχή της πανδημίας και προτρέπει συνεχώς τον κόσμο να ακούει την επιστήμη και να εμβολιαστεί!

Ν.Γ.
Ο ταχυδρόμος της άγονης γραμμής...
 Ένας ευγενέστατος και καλοσυνάτος νέος, με πολύ υπομονή και διακριτικότητα, ο Θεόδωρος Ράπτης (γιός του αξιαγάπητου και διακεκριμένου πρωτοπρεσβύτερου-θεολόγου π. Κων/νου Ράπτη), είναι ο ταχυδρόμος των περιοχών Μουργκάνας και Ραδοβιζίου, αλλά και των χωριών Βερενίκης, Φτέρης, Δοβλάς, Άνω Ζαλόγγου, Κάτω Ζαλόγγου κ.λπ. Έχει έδρα τη Βροσίνα και οι κάτοικοι των απομακρυσμένων και εγκαταλελειμμένων χωριών τον περιμένουν, όχι τόσο πλέον για γράμματα, αφού έχει αλλάξει ο τρόπος επικοινωνίας, αλλά για τις συντάξεις, τους λογαριασμούς και τα δέματα. Ταυτόχρονα αναλαμβάνει να τους εξυπηρετεί και για τη μεταφορά φαρμάκων και τροφίμων, μετατρέποντας τη δουλειά του σε κοινωνικό λειτούργημα. Σε χωριά με μικρό πληθυσμό την περίοδο του χειμώνα, κυρίως γέροντες, η παρουσία του, όχι ως ενός απλού ταχυδρόμου, αλλά ως προσώπου με μόρφωση, με συναίσθημα, με ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά, λειτουργεί παρηγορητικά και τονωτικά.
Η.Μ.

«Δεν άλλαξες…»
Η φράση είναι ενός συμμαθητή του Τσίπρα που συναντήθηκαν στη Μύκονο και θυμήθηκαν την πενταήμερη εκδρομή τους στη Ρόδο, τότε που πετούσαν καρέκλες στους μαθητές άλλων σχολείων και τις έριχναν και στις πισίνες… Τώρα πάλι ρίχνει «καρεκλιές» άλλου είδους! Γενικά η πολεμοχαρής διάθεση ήταν επιλογή του από τα μικρά του χρόνια… Έτσι πορεύτηκε ως μαθητής με τις καταλήψεις, έτσι σπούδασε στο πολυτεχνείο, κάνοντας εντυπωσιακή είσοδο με τη μηχανή του στους διαδρόμους της Σχολής, έτσι τώρα ρίχνει «καρεκλιές» στον αντίπαλο πολιτικό που του πήρε το αξίωμα μέσα από τα χέρια… Να ξέραμε και με ποιο βαθμό αποφοίτησε, θα μαθαίναμε και εμείς για τις επιδόσεις του και για το ρόλο του πατέρα της Ζωής Κωνσταντοπούλου…
ΜΑΤ

Λέτε να το δούμε και αυτό;
Πολλά ακούστηκαν κατά καιρούς «περί αποκέντρωσης», αλλά έμεναν απλές εξαγγελίες και καμία κυβέρνηση δεν τα υλοποιούσε… Η κεντρική κυβέρνηση έδειχνε να φοβάται να εκχωρήσει αρμοδιότητες στις περιφέρειες κι ενώ τα χρόνια περνούσαν, έμεναν μόνο οι προεκλογικές εξαγγελίες. Και τώρα, όλο και περισσότερα ακούγονται για την «αποκέντρωση» και όχι μόνο στον ελλαδικό χώρο, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Φαίνεται πως ήρθε η ώρα για να περάσουμε από την περιφερειακή αυτοδιοίκηση στην περιφερειακή διακυβέρνηση… Τι μορφή θα έχει, πόσες αρμοδιότητες θα της εκχωρηθούν, πώς θα λειτουργεί το όλο σύστημα και ποιες θα είναι οι σχέσεις κέντρου και περιφέρειας θα το μάθουμε στην πράξη… Πάντως ο κεντρικός συγκεντρωτισμός απέτυχε…

Είναι πολλά που πρέπει να αλλάξουν…
Ένα μεγάλο πρόβλημα στη χώρα μας είναι η άρνηση για την αξιολόγηση… Αξιολόγηση και του έργου και της προσφοράς… Όλοι δεν είναι ίδιοι! Όπως και να το εξετάσουμε υπάρχουν οι άριστοι, οι μέτριοι και οι ανίκανοι για το έργο που τους ανατέθηκε… Όσο και αν κλείνουμε τα μάτια στα δεδομένα που υπάρχουν, τίποτε δεν θα γίνει καλύτερο εάν δεν αξιολογείται η πορεία του. Αυτή η στασιμότητα δεν μας βοηθάει να γίνουμε καλύτεροι και δεν θα έχουμε ποτέ καλύτερες υπηρεσίες, εάν δεν αξιολογούνται. Δεν ξέρω γιατί υπάρχει τέτοια άρνηση στον τόπο μας. Ποιοι φοβούνται τί; Όσοι έχουν τα προσόντα για τη θέση που κατέχουν και δεν μπήκαν από τα… παράθυρα και όσοι φέρουν εις πέρας με ευσυνειδησία τα καθήκοντα που αναλαμβάνουν, θα έπρεπε να αποζητούν την αξιολόγηση…
Τα μεγάλα εμπόδια…
 Εάν υπήρχε η αξιολόγηση θα λειτουργούσε με αυτούς τους ρυθμούς ο ΕΦΚΑ: Πόσοι Έλληνες έφυγαν από τη δουλειά τους και περιμένουν πολλά χρόνια για να πάρουν τη σύνταξη στα χέρια τους; Μπορούσε ποτέ ένας ενδιαφερόμενος να φθάσει στον ΕΦΚΑ να διαμαρτυρηθεί για την καθυστέρηση στην έκδοση της σύνταξής του και αμέσως να ενεργοποιηθεί το «σύστημα» και να δικαιωθεί ο ενδιαφερόμενος; Μία επίσκεψη σε γραφείο του ΕΦΚΑ έκανε ο σημερινός υπουργός που του ανέθεσαν πάλι να… καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία και αγανάκτησε… Ήταν αυτή εικόνα δημόσιας υπηρεσίας; Φάκελοι πετάμενοι παντού γραφεία γεμάτα χαρτιά, υπάλληλοι σε απόγνωση και το σύστημα περνούσε από κυβέρνηση σε κυβέρνηση και τίποτε δεν άλλαζε προς το καλύτερο…

Λόγια, λόγια, λόγια…
 Εναλλάσσονταν τα κόμματα στην εξουσία, αλλά η κατάσταση παρέμενε τραγική. Τίποτε δεν άλλαζε προς το καλύτερο, η γραφειοκρατία μας ταλαιπωρούσε και οι αρχηγοί των κομμάτων από το «θρόνο τους» κοίταζαν από μακριά τα πάθη των «υπηκόων τους»! Και ενώ τρώγονταν μεταξύ τους για τις ιδεολογίες τους επί του πρακτέου ουδέν… Η μόνη κυβέρνηση που έδειξε από την πρώτη ώρα ότι είχε ολοκληρωμένο σχέδιο, ήταν η σημερινή αλλά ήρθε ο χαλασμός κυρίου και άλλαξε τις προτεραιότητές της. Το ότι προσπάθησε να συμβιβάσει και τον έλεγχο της πανδημίας και το σχεδιασμό για την επόμενη μέρα, είναι πράγματι πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα. Και όσο κι αν προσπαθεί η αντιπολίτευση να ακυρώσει την προσπάθεια, τα αποτελέσματα θα δούμε ποιον θα δικαιώσουν…
Θεανώ Βλάχου