ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Τίποτε... τυχαίο!
 Δε λέμε, καλές οι δωρεές, ιδιαίτερα στις μέρες μας που τα χρήματα είναι μετρημένα, όμως αυτό δε σημαίνει πως πρέπει κανείς να τις δέχεται άκριτα μην εξετάζοντας το ποιόν του αποστολέα. Αυτό έκανε ο Δήμος Ιωαννιτών με τη δωρεά του Ιδρύματος Σόρος. Είναι σίγουρος ο Δήμος για τα... έργα και τις ημέρες και για τη σκοπιμότητα του ιδρυτή του πολυεκατομμυριούχου Τζορτζ Σόρος; Γιατί πολλά ακούγονται. Και τι σύμπτωση! Αλβανική ιστοσελίδα δημοσίευσε αυτές τις μέρες φωτογραφία του γιου του «φιλάνθρωπου Τζορτζ Σόρος, Αλεξάντερ», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά να κάνει διακοπές το Σαββατοκύριακο στις αλβανικές ακτές παρέα με τον Έντι Ράμα (φωτό)! Τυχαία όλα αυτά; Μάλλον όχι...
Α.

Ποιος τον στήριξε;
 Πανηγυρίζουμε όλοι αυτές τις μέρες την απίστευτη εμφάνιση του Γιαννιώτη πρωταθλητή της Κωπηλασίας Στέφανου Ντούσκου στους Ολυμπιακούς του Τόκιο κι όλοι έχουν να πουν και να γράψουν έναν καλό λόγο για όσα επιτυγχάνει! Ωστόσο, πλην του σωματείου του, του Ν.Ο.Ι., πόσο υποστήριξε ο ίδιος ο τόπος του τον σπουδαίο αυτό αθλητή; Στην Ολυμπιάδα πήγε με μοναδικό χορηγό χρηματιστηριακή εταιρία της Αθήνας! Από τα Γιάννενα δεν βρέθηκε ούτε μία μεγάλη επιχείρηση να τον βοηθήσει στη μεγάλη αυτή προσπάθεια που έκανε και η στήλη είναι σε θέση να γνωρίζει ότι απευθύνθηκε σε κάποιες! Δεν είναι κρίμα να έχουμε τέτοιους αθλητές όπως ο Στέφανος που μας κάνουν περήφανους στα πέρατα του κόσμου και να μη τους στηρίζουμε εμείς οι ίδιοι; Κρίμα κι άδικο...
Κ.Α.

Δεν πρόλαβε!
 Ούτε το δρόμο Πάτρα - Πύργος δεν κατάφερε ο τότε υπουργός κ. Σπίρτζης να τον αποπερατώσει αν και τον «έκοψε κομματάκια» πιθανόν για να διευκολύνει τον εθνικό εργολάβο Καλογρίτσα! Βλέπεις, τότε ήταν στα μέλια! Και τώρα που χάλασαν οι σχέσεις είχε και μια αγωνία μήπως πει περισσότερα και για το δρόμο! Τι έγινε τελικά και δεν τελείωσε ο δρόμος; Γι’ αυτό τι λέει ο λαλίστατος κ. Σπίρτζης; Μήπως θα ήταν καλό να μας εξηγήσει γιατί άλλα έργα δεν προχώρησαν επί των ημερών του και άλλα έμειναν στα χαρτιά; Βλέπεις κάποια έργα φωνάζουν δυνατά για τις καθυστερήσεις όπως και ο άξονας στην Κρήτη που δεν έκαναν ούτε ένα χιλιόμετρο και σκοτώνεται κόσμος κάθε μέρα.
Θ.

Φως στην «Παναγιά»!

 Φωτισμό θα αποκτήσει επιτέλους το νησάκι «Παναγιά» απέναντι από την Πάργα, καθώς η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Ηπείρου ενέκρινε πρόσφατα τη σύναψη προγραμματικών συμβάσεων με το υπουργείο Πολιτισμού για την υλοποίηση του έργου με προϋπολογισμό 24.800 ευρώ! Στο γραφικό νησί δεσπόζουν το εκκλησάκι με το καμπαναριό του, αλλά και ένα μικρό κάστρο, από το οποίο σώζονται η πύλη, το φρούριο και ο περίβολος, που έφτιαξαν οι Γάλλοι το 1808, ώστε να ελέγχεται ένα μέρος της Πάργας που δεσπόζει στο πιο ψηλό σημείο του. Με τον τεχνητό φωτισμό, κατά τη διάρκεια της νύχτας, θα φαντάζει ονειρεμένο…

H. M.

Όλα μαζί…
 Δεν ξέρω τι χειρότερο θα παθαίναμε αν αυτά που μας συμβαίνουν θα τα διαχειριζόταν η αξ. αντιπολίτευση! Μία πυρκαγιά στο Μάτι και ακόμη είναι ανοιχτές οι πληγές… Τώρα ήρθαν όλα μαζί και απαιτούσαν την καλύτερη διαχείριση με σκοπό οι πληγές που άνοιγαν να θεραπεύονται. Τα προβλήματα στον Έβρο που η διαχείρισή τους άφησε εποχή… Για πρώτη φορά είχαμε το κλείσιμο εργασιακών χώρων λόγω της πανδημίας, την αναστολή της οικονομικής δραστηριότητας, την επιδοματική πολιτική εξ ανάγκης και ακολουθούσε ο πόλεμος νεύρων στο Αιγαίο και η αγωνία για την έγκαιρη παράδοση των εμβολίων. Η Πολιτεία αναγκαζόταν να παίρνει τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις χωρίς να ξέρει αν η κοινωνία θα τις αποδεχθεί! Δεν ήταν μια κυβερνητική θητεία απλής διαχείρισης…
ΜΑΤ

Τα δείγματα πληθαίνουν!
 Εδώ και πολύ καιρό δεχόμαστε προειδοποιήσεις γι’ αυτά που θα έρθουν! Οι καιρικές συνθήκες αλλάζουν όλο και πιο πολύ προς το χειρότερο και ακραία φαινόμενα κάνουν την εμφάνισή τους με καταστροφικές συνέπειες. Τα ζεστά καλοκαίρια όλο και μας δυσκολεύουν τη ζωή αφού οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν επικίνδυνα και οι καταιγίδες εν μέσω καλοκαιριού ρημάζουν κατοικημένες περιοχές με απρόβλεπτες συνέπειες… Χάνονται περιουσίες, καταστρέφονται σοδειές ενώ κινδυνεύουν άνθρωποι και κατ’ επανάληψη μετράμε τα θύματα… Πόσα είδη εξαφανίζονται και εμείς δεν δίνουμε σημασία και αδιαφορούμε για τους ανθρώπους που αναγκάζονται να μεταναστεύουν για να γλιτώσουν από τον …εχθρό που τους χτυπάει την πόρτα ενώ οι θερμοκρασίες πλησιάζουν τα επίπεδα της Σαχάρας.

Εκείνοι ξέρουν…
 Οι αγρότες που χάνουν τις σοδιές τους ξέρουν πιο καλά από εμάς τους αστούς τι σημαίνουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα… Εκείνοι που έχασαν ολόκληρες εκτάσεις με βαμβάκι, οι καλλιεργητές που είδαν τις ροδακινιές τους να καταστρέφονται πάνω στο άνθισμα, ή όσοι έντρομοι παρακολούθησαν τα κηπευτικά τους να τα χτυπάει το χαλάζι και να πέφτουν στη γη στερώντας τους τον επιούσιο της χρονιάς, ένιωσαν τι σημαίνουν ακραία καιρικά φαινόμενα. Και όταν ο καιρός βάζει στόχο του κατοικημένες περιοχές τότε ο φόβος των κατοίκων που βλέπουν τα σπίτια τους να χάνονται, τις γέφυρες να γκρεμίζονται, τους δρόμους να γίνονται ποτάμια και να παρασέρνουν ό,τι βρουν στο πέρασμά τους τότε δεν θάπρεπε να χτυπήσει το καμπανάκι του κινδύνου για να δούμε πού πάμε;

Eίναι αναστρέψιμη;
 Δεν ξέρω αν οι μεγάλοι πάρουν τώρα αποφάσεις θα καταφέρουν να καταστήσουν αναστρέψιμη την κατάσταση… Οι πάγοι λιώνουν και η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει επικίνδυνα… Αυτό είναι βέβαιο. Όλοι το συζητούν σαν να μην τους αφορά η επικινδυνότητα της κατάστασης, σαν όλα αυτά να αφορούν κάποιους άλλους. Και εμείς οι μικροί και αδύναμοι παρακολουθούμε τα φαινόμενα χωρίς να έχουμε την παραμικρή δυνατότητα να επιβάλουμε να αλλάξουν οι πολιτικές. Μιλάνε σε όλες τις χώρες για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά μάλλον μένουμε σε φιλολογικές συζητήσεις περιμένοντας το μοιραίο που όπου να ‘ναι έρχεται… Οι ηγέτες όλων των χωρών ξέρουν τι πρόκειται να συμβεί αλλά αυτοί δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν ούτε για τα αναγκαία αποτρεπτικά μέτρα.

Άρχισαν τα όργανα…
Σε τοπικό επίπεδο άρχισε η συζήτηση για την επάρκεια νερού στο λεκανοπέδιο! Τα καλοκαίρια χτυπάει το καμπανάκι αλλά μάλλον αδιάφορα αντιμετωπίζουμε την κατάσταση. Όταν θα πούμε το νερό νεράκι τότε θα είναι πολύ αργά για να πάρουμε μέτρα. Κοιτάζοντας τη δική μας βόλεψη δεν ξέρω αν αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό που θα αφήσουμε στα παιδιά μας δεν θα είναι αυτό που παραλάβαμε εμείς από τους γονείς μας… Και δεν ξέρω, αν πάρουμε τώρα τα κατάλληλα μέτρα, αν θα μπορεί να αναστραφεί η δυσμενής πορεία. Λέτε εμείς να είμαστε η τελευταία γενιά που μπορεί να αλλάξει την κατάσταση; Αν αυτό συμβαίνει, τότε η ευθύνη μας είναι πολύ μεγάλη και δεν έχουμε περιθώρια να συνεχίσουμε να πορευόμαστε αδιάφορα και ανεύθυνα. Πάντως, η γη φωνάζει «δεν αντέχω άλλο»!
Θεανώ Βλάχου