ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Και νά τα δάνεια για γάμους βαφτίσια και τουρισμό!..

■  Μάθαμαν τώρα: «οι Εταίροι κι οι Εταίροι μας…» Ποιοι εταίροι ορές χαμόρια; Έτσι είναι οι Εταίροι; Να σε στουπώνουν δάνεια κι ύστερα να σε τραβάν στο γκιζντάμ… με κλάπες στα χέρια… και νταμπόρ νταμπορτά; Είχα πατέρα πανογιαννιώτη και να σας κάνω την μετάφραση, αυτόν που μας φοβέριζε συχνά πυκνά… σαν θέλαμαν να βγάλουμε τα ποδάρια μας όξω από το πάπλωμα!!! Έλεγε «Κάτσ’ τι φρόνιμα γιατί… θα μας τραβάν στρατεύματα… με χειροπέδες στα χέρια… για τ’ φυλακή…» και τα κάναμ’ εμείς τα έρμα, από το φόβο μας!.. Φοβέρισε κανένας τους τρανούς, όλον ετούτον τον ντουνιά που τον στούπωσαν ΔΑΝΕΙΑ; Ήξεραν τι θα πει δάνεια; Ψωμί δεν είχαν φάει ακόμα… μπομπότα έτρωγαν στα ταπεινά σπιτάκια, του ενός δωματίου… στα ταπεινά χωριά μας..! Πολύ θέλει ένας σκέτος άνθρωπος… να σιουρίξει;
Άρπαξαν τα δάνεια σαν να τους τα χρώσταγαν…! Κι είδαμαν την Κάθοδο των Μυρίων και των εκατομμυρίων που παράτησαν τη Γη που τους μεγάλωσε… για μια καλύτερη ζωή!!! Και να τα δάνεια για… οικόπεδα!.. Και να τα δάνεια για οικοδομές.! Και να τα δάνεια για… σύγχρονους εξοπλισμούς των οικοδομών… Και να τα δάνεια για… τουτου… αυτοκίνητο, το όνειρο των ταπεινών της Γης… Κι όχι ένα για όλη την φαμίλια… αλλά, ένα για καθέναν μας, ρε γαμώτο του… Και να τα δάνεια, για γάμους, βαφτίσια και τουρισμό ρουφιάνο!..
«Γιατί, μωρή, τα πήραταν oλ’ αυτά τα δάνεια;», είπα μιανής που ήθελε ν’ αυτοκτονήσει!.. «Αφού μας τα ‘δείναν;», μου είπε και σωστά το είπε! Δεν λεν όχι, ευχαριστώ, όταν σε… στενεύουν να πάρεις δάνειο, ανθρώπους που δεν καλοήξεραν πως είναι ο παράς!.. Πόσες φορές σας το είπα; Κι ερχόμαστε στους άλλους, που δεν είχαν ανάγκη για δάνεια, γιατί ήταν Καταθέτες!... Αφτνούς, τους τρικλοπόδιασαν με τις… κάρτες!.. Και πολλές φορές και χρυσές παρακαλώ!.. Τότε ήταν που αποζουρλάθκι ο ντουνιάς ο Ελληνικός.
Τι να σας τα λέω… τα ξέρετε λίγο – πολύ, όλοι… Κι ήρθε και το κερασάκι στην Ελληνική τούρτα... της ανόδου του βιοτικού επιπέδου του νεόπλουτου Έλληνα… Ήρθε το χρηματιστήριο, μεγάλη η χάρη του τότε είναι που είδε το νουνό του γάιδαρο ο Έλλην… Άνθρωποι του βουνού και του λόγγου… της κόμης και της μεγαλούπολης… είχαν γίνει σαΐνια ...έτσι νόμισαν... άλλα ήταν τα σαΐνια που τα τσάκωσαν αγρίως και μπράβο τους… «Που πας βρε τενεκέ ξεγάνωτε να παίξεις; Τι ξέρεις; Φάε μια σκατούλα τώρα…».
Πολύ θέλει η κατρακύλα; Δε θα φτάναμαν σε Μνημόνια και μνημόσυνα κατόπι; Οι άνθρωποι αυτοί που μας δάνεισαν ζουν με το μολύβι στο χέρι και ξέρουν πόσο στοιχίζει κι η ανάσα τους και πότε θα την πάρουν… Κι αν πρέπει να κλάσουν και πόσο θα φυράνουν κατόπι… Μετά συγχωρήσεως το λέω… όσο και να ‘ναι κάποιον θα ‘χαν στο σόι τους… από ‘κείνους που έσπρωχναν στους φούρνους… αγκαστρωμένες γυναίκες… Καλό κουράγιο Δον Κιχώτες μας… Σας περιμένει κονταροχτύπημα κι είστε και γραμμένα παιδάκια… Πέστε στις μανούλες σας να σας σταυρώνουν στη μπάλα με λάδι από την καντήλα… ξουθιό σας…
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.