ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Το ξέρουμε καλά τι σημαίνει γερμανική σφιχτοχεριά!..

■  Με συγχωρείτε όσοι διαβάζετε εμένα... δεν το θέλω, αλλά επανέρχομαι... σαν η μύγα... Δεν είμαστε Εταίροι!.. Δεν την ερμηνεύουν σωστά αυτή την Ελληνική σπουδαία λέξη... ίσως επί τούτω... Είμαστε: μεταπωλητές αγαθών παρελθούσης παραγωγής... είμαστε ξενοδόχοι και γκαρσόνια για τις διακοπές εργατών της Ε.Ε. και έχουμε τον πιο όμορφο και πλούσιο τόπο της Γης, που τον ζήλευαν όλες οι Κάθοδοι!.. Μη μου πείτε πως δεν ξέρω τι λέω... Ξέρω πως θρέψαμαν χρόνια ικανά τα στρατεύματα Κατοχής και τους μακελάρηδές μας... και μας τα χρωστάν και δε θα τα δούμε... Ξέρω πως έχουμε να κάνουμε με σπαγκοραμμένους της αηδίας και θα το ξαναγράψω, μετά συγχωρήσεως και παρντόν... Κάποτε τότε που αρχίσαμαν να μην είμαστε υπανάπτυχτοι, γιατί πήγαμαν τα μιλιούνια τα εξουθενωμένα μιας αισχρής Κατοχής... να δουλέψουμε για το δολάριο το Αμερικάνικο!.. Και να μη καμαρώνουν οι Εταίροι μας της Ντόιτσλαντ πως το θαύμα ήταν... Γερμανικό!.. Πούθε Μπου; λέμε στα Γιάννινα... Η Ντόιτσλαντ είχε ισιοπεδωθεί, το ξέρουμε κάλλιστα!.. Έπεσε με τα μούτρα η έμπορος Αμερικούλα... Έριξε τον παρά της κι έπεσε με τα μούτρα στο Αρλεάιτ, η ρακένδυτη Ντόιτσλαντ... Το ξέρουμε καλά τι σημαίνει γερμανική υπακουή... και γερμανική σφιχτοχεριά... Και κάποτε - που σας έλεγα - ήρθαν οι πρώτες Γερμανικές εταιρίες... αγαθών της ανόδου και της δικής μας τάχα και στην πόλη μας... Κι ένας φίλος μας πήρε μια αντιπροσωπεία. Κι επειδή ήταν καλός τεχνίτης και νομοταγής πολίτης, πήγε καλά. Κι ήρθε επιθεωρητής Ντοϊτσλάνας και χέστηκαν στην περιποίηση τα κορόιδα οι Έλληνές μας. Πού δεν τον γκιζέρησαν τον Χανς ή Γιόχαν... Είδε: Μέτσοβο κι έφαγε... Ζαγόρι κι έφαγε... Βοϊδομάτη και Κόνιτσα κι έφαγε... Λούρο και Πρέβεζα κι έφαγε... είδε Πωγώνι και σύνορα κι έφαγε πίτες με την ψυχή του... Χωρίς να βάλει χέρι στην ραμένη τσέπη του και δεν είπε και ποτέ του ούτε ένα... γκουτ πίτα, το τέρας...
Κι ήρθε η ώρα να παστρευτεί και τον φόρτωσαν και Γιαννιώτικα καλούδια, τα ξωπάρματα οι... αντιπρόσωποι... Πήγε στην... ηλιόλουστη χώρα του, αφού συμφώνησαν με το φίλο μας... πότε θα πήγαινε στο εργοστάσιο... να μάθει κάτι τεχνικό στο είδος που αντιπροσώπευε... Και ξεκίνησε ο φίλος μας ο κάτοικος της πρώην υπανάπτυχτης χώρας μας, πάλι φορτωμένος καλούδια!.. Τον δέχτηκαν στην εταιρία την τρανή, είδε ότι είχε να δει και τ’ απόγευμα θάβλεπε κάτι άλλο μαζί με τον φίλο! Και ξεκίνησαν να φύγουν όταν ήταν η ακριβής ώρα... Περπατώντας έφτασαν κάπου κι ακούει ο φίλος μας ο αντιπρόσωπος ο Έλληνας... τον Γερμαναρά να του λέει... «Εδώ μένω κι έδειξε ένα σπίτι - θ’ ανέβω να φάω και θ’ ανταμώσουμε την τάδε ώρα στο τάδε μέρος» και τον άφησε!.. Δεν έγινε στήλη άλατος ο φίλος μας, αλλά έκλαψε, είπε, από τα νεύρα του... Δεν το ξεχνώ ποτέ και θα το λέω πάντα... Και περιμένετε σεις κι εγώ αντάμα, να δούμε προκοπή με τέτοιο... συνεταιριλίκι; Πούθε Μπου;
Έχουμε να τραβήξουμε τον παθών μας τον τάραχο, μετρώντας τις υποδιαιρέσεις του Ευρώ... Ξέρω τι σας λέω, γιατί είδα κι είδα... Λυπάμαι, μόνο που ίσως προλάβω να δω... και τούτα τα νειάτα τα γραμμένα μας... να τους ασπρίζουν τα μαλλάκια... και μόνο ένα Γλέζο να βρυχάται με κάθε καιρό...
Δεν ξέρω αν η Τρόικα που πηγαινοέρχονταν πλήρωνε απ’ την τσέπη της το μενού της!
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.