ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Τώρα κάνουν παρεμπόριο όπου υπάρχει Χριστιανός!..

■  Δεν ξέρω αν, και στις άλλες θρησκείες εύχονται το: επί Γης Ειρήνη... Οι Χριστιανοί όλων των δογμάτων τίμησαν και θα τιμήσουμε τα Πάθη του Χριστού! Καλέ μας Χριστέ... μας βλέπεις; ΕΣΥ πήρες το φραγγέλιο και τάκανες λίμπα, όταν είχαν κάνει τον Οίκο του Πατρός Σου, οίκον εμπορίου... Τώρα, δεν ΕΙΣΑΙ δωδεκαετής... είσαι χιλιόχρονος και μας σιχάθηκες... που τιμούμε κάθε χρόνο τα Πάθη σου κι όσο πάμε χειρότεροι γινόμαστε. Να... τότε έκαναν συναλλαγές εμπορικές μέσα στο Ναό... Τώρα κάνουν σκέτο υπερεμπόριο... όπου υπάρχει Χριστιανός... που θ’ αγοράσει όλα τούτα τα στολίδια και τα καλούδια... του Πασχαλινού τραπεζιού... και θα εκλέξει τους τόπους διακοπών του... Όλ’ αυτά θα γίνουν για να τιμήσουμε τα Πάθη σου Χριστέ μας... Και να σου ζητήσουμε κάποιοι συγχώρεση... για τις ψευτιές μας... θα μας πιστέψεις; Θα πιστέψεις πως ο Ποντίφικας φίλησε κι έπλυνε πόδια μικρών παιδιών... κάπου... σε πεινασμένους ανθρώπους... για την αγάπη σου; Μη μας πιστέψεις, Χριστέ μας... Σκέτοι ψεύτες είμαστε, σκέτοι έμποροι... Δεν είναι ανθρώπινα πλάσματα πια πάνω στη Γη... Ούτε κι αγρίμια είμαστε... Αυτά παραμονεύουν ή κυνηγάν το θύμα τους όταν πεινάν...  Εμείς... οι Χριστιανοί που τώρα τιμάμε τα Πάθη σου... σκοτώνουμε και κλέβουμε από την τρέλα που είναι ποτισμένος ο μαμουνάς... Συγχώρησέ μας, Χριστέ μας... δεν ξέρουμε τι κάνουμε... Παντού βλέπουμε την απάτη, που περνά σαν κάτι το επιβεβλημένο... να ξεγελάσεις με κάθε τρόπο τον πιο κουτό ανθρωπάκο, να του πάρεις ή λίγα ευρώ ή να φας ότι έχει και δεν έχει ο πλησίον σου, σαν κατόρθωμα... σαν μπίζνες... Και το χειρότερο ποιο είναι; Που το επίσημο κουβέρνο σε κατακλέβει με γελοίο τρόπο εν ονόματι ΝΟΜΩΝ ρουφιάνων.
Καλοί μου Χριστιανοί, είμαι πολύ μεγάλη. Φτου, φτου, φτου... ζω άνετα με θέρμανση, φαΐ, ρούχα, ζώα και συγγενείς (να τους πάρω το κακό και να τους γένω γκουμπάν...). Πρέπει να πω το: νυν απολύεις την δούλη σου Δέσποτα; Δεν το λέω!.. Πώς θα ξέρω τι σκατά θα βγει από τούτο το μπάχαλο... πρώτα στη χώρα μας... κι ύστερα στην τρελή Γη!.. Κι έρχομαι να νοσταλγώ κάποιες χρονιάρες μέρες των παιδικών μου χρόνων (που λένε...). Τότε που δεν είχαμαν το κουτί το σατανικό... το επίτευγμα της Επιστήμης που σε ενημερώνει, την ίδια στιγμή, τι γένεται στο άλλο ημισφαίριο και περιμέναμαν την εφημερίδα για να μάθουμε τι γίνκι και στον άλλον ντουνιά... πριν μέρες και βδομάδες!..
Βέβαια, μαθαίναμαν τα της Ευρώπης μας και των δύο τρελών ηγετών τις προκλήσεις και τις φοβέρες... αλλά... φάγαμαν και κάποια χρόνια ψωμί ειρηνικό... οι νομιμόφρονες!.. Οι μη νομιμόφρονες παραθέριζαν και ξεχειμώνιαζαν χρόνια και ζαμάνια ...παραθαλασσίως. Κι εμείς, οι νομιμόφρονες της πόλης μας - τέτοιες μέρες - κάναμαν τα αντέτια μας και τις πάστρες μας και τα σουρμετώματά μας, σα λυσιασμένοι... Και τρώγαμαν νερόβραστα όσπρια και ταραμά και σκορδούλια και κρομ’δούλια και λάδι γιοκ... Αμ’ από πού νομίζετε πως σώθηκε ο κοσμάκης από τα δεινά του πολέμου που μας κόπιασε κι εδώ... από κάτι ευσεβείς - σαν κι εμάς - που νηστεύαμαν και γονατίζαμαν!.. Καλοί μου Χριστιανοί, ας λυπηθεί ο Χριστός τα ζώα και τη φύση... ο άνθρωπος πια δεν αξίζει ευρώ. Με κάθε τρόπο θέλει να φάει τη δεκάρα του φουκαρά ή του ξωπαρμένου που... καρτερεί μισή ώρα μεσημεριάτ’κα να κονομίσει ένα χιλιάρικο από κάτι γράμματα... που πρέπει να βρει... Τι λένε!.. Αλλά λέω και τ’ άλλο... Ας είναι, κάποιοι δουλεύουν αυτού...
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.