ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ
Με την κρίση πλουτίσαμαν το Εθνικό μας λεξικό...
■ Ευτυχείς πρέπει νάμαστε οι Έλληνες με τούτη την κρίση, πλουτίσαμαν το Εθνικό μας λεξικό... Λέξεις που δεν τις χρησιμοποιούσαμαν ποτέ, τώρα είναι καραμέλες ποιότητας στα στόματα πολιτικών... φωστήρων των Μ.Μ.Ε. αναλυτών... και αδαούς λαουτζίκου ξεχούχλωτου (γκαραγκούνικο). Πρωτογενές πλεόνασμα!.. Ρεαλισμός!.. Μνημόνιο!.. Περικοπές!.. Τοοόσο τοις %! Χαμηλά πλεονάσματα!.. Κι άιντε, τις σχετικώς καινούργιες λέξεις τις καταπίνουμε... αλλά, αυτό το τοις εκατό, το ψωμοτύρι... από τ’ ακριβότερα είδη, χρειαζούμενα ή μη... ως τα καινούργια πάνες βρακάκια... και μπικουτί... πως να τ’ αντέξουμε αδέρφια; Δεν μπορούμε αλλιώς... από ένα σιχτίρ... Αφήστε που παντρεύεται ο... Μοσκοβισί μια τριαντάχρονη... άχρωμη κι άοσμη στην οθόνη, αλλά εκείνος φαίνεται κάτι της βρήκε!.. Μη με παρεξηγείτε παιδάκια μου που σας αραδιάζω ειδήσεις και σχόλια... Τι να κάνω; Τον καιρό των κυραμάνων της ηλικίας μου, τον καιρό της ημισκλάβας γυναίκας, ένα σκαμνάκι... άιντε κι ένα μαξιλαράκι παστρικό κι η οξώπορτά του σιώμπαστού της ήταν τα ξάχλια της! Πόσοι θα περνούσαν από το σοκάκι της να τους ξωμπλιάσει; Ζωή ήταν αυτή; Σας ερωτώ;.. Τώρα, είμαστε πασιήνες (που έλεγαν εδώ...). Πόσες φορές τη μέρα έχουμε δελτία ειδήσεων και καιρού και παγκόσμιων σκανδάλων; Αφήστε τα εγκλήματα ...ορεκτικάτατα... Εκείνο που με θλίβει είναι εκείνοι οι άνθρωποι που τους βλέπουμε χαμένους στη ζούγκλα των πόλεων των τεράστιων... Το λέω και πάλι, πως δεν είναι κάτι που ν’ αστειευτείς για τη ρουφιάνα τη ζωή... Βρίσκω όμως και κει να πω κάτι, όταν βλέπω την ηλικία νάναι κάπως ...ύποπτη «την κοπάνησε» λέω... Όχι, όχι, ούτε αυτό ισχύει... ο Θεός να φυλάει... Αχ καλό μου παιδί Τσίπρα, σε βλέπω τώρα στα NEWS... Τι τάθελες αυτά; Δε θάχουν αντίχτυπο στην ικμάδα σου;
Με καλή πρόθεση γράφω, το ξέρετε... αλλά μωρές παιδάκια μου δουλειά ήταν κι αυτή... μ’ αυτή την Αμφίπολη; Κοιμόμασταν, σκουνώμασταν κουσιή ν’ ανοίξουμε την μικρή οθόνη να χαρούμε πως τα κονομήσαμαν γενικώς και αορίστως ως Έλληνες χαλασιά μας και φουρτούνα μας κακή... Άιντε και δεν έκαναν τη σύληση οι Αρχαίοι (και γιατί να μη την κάνουν; μπανταλοί ήταν;). Μέσα στα χιλιάδες χρόνια που πέρασαν σ’ αυτόν τον τόπο, πόσες χιλιάδες χιλιάδων σιαϊνιών πάτησαν εκείνα τα χώματα; Άιντε κι είναι αθώοι οι αρχαίοι... μην ξεχνάμε τι ποδάρια συμμάχων μας πάτησαν αυτά τα χώματα ΤΟΤΕ που ήρθαν να μας βοηθήσουν ν’ αποτινάξουμε τον Τουρκικό ζυγό (κι ύστερα βοήθησαν τον Κεμάλ να πνίξει τον πληθυσμό που τους ζητούσε βοήθεια... ως σύμμαχοι). Αυτοί, μάνα μ’ είναι μάνες στο σφετερισμό... Μην ξεχνάμε τον σερ Έλγιν, τον αρχισφετεριστή με τις ευλογίες του κράτους του... Τι σας λέω τώρα; Πολλά μπανταλά σας είπα, θα σας πω κι ένα που με στενοχώρησε πολύ. Έγινε μια εκδήλωση απ’ το Ίδρυμα Γκανή... Μίλησαν κάποια παιδιά ...με ντοκουμέντα! Αυτά τα ντοκουμέντα βρήκαν, αυτά ανάφεραν... Ναι, αλλά ποτέ στη Σιαράβα ούτε στην Απάνω, πόσο μάλλον στην Κάτω δεν πάτησε Εβραίος... Στην Εθνικής Αντίστασης το τελευταίο Εβραίικο σπίτι ήταν της Άννας, γυναίκας του Γιοσέφ, το μόνο ζευγάρι που γύρισε από την Κόλαση... Ούτε στη Σκάλα, ούτε στην Αετοράχης υπήρχε Εβραϊκό σπίτι... πόσο μάλλον στις Σιαράβες... Μόνο στα Σφαγεία δούλευαν ως σφάχτης ο Μέλιας ο γείτονάς μου κι η αλησμόνητη Σέβα... κι ο Ρόλιας με το λουλούδι στο πέτο... Κάτοικοι Σιαράβας ουδώς, ουδεμία, ουδέν... Εβραίοι. Και το αδιέξοδο που ενώθηκε με την Άννης Κομνηνής κατοικιόνταν από Ζαγορίσιους, Μετσοβίτες και Γιαννιώτες... Θα τα ματαπούμε... Δε φταιν τα παιδιά... αυτά έλεγαν τα γραφτά.
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
