ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Βλέπω παιδάκια να κλαιν νηστικά, άρρωστα και γυμνά!..

• Nτρέπουμαι που ζω ακόμα... κι έχω φαΐ – φάρμακα – οικογενειακή θαλπωρή, που μπαχλατάω στο τηλέφωνο... που δεν έχω πού να βάλω τα ρούχα και τα παπούτσια... Ντρέπομαι για τόσα και τόσα που απολαμβάνω...
Παραπέρα από τον τόπο μας, σε μία χώρα που οι άνθρωποι έχουν άλλο χρώμα, βλέπω παιδάκια να κλαιν... νηστικά κι άρρωστα και γυμνά!.. Τα βλέπω να σκοτώνονται. Βλέπω κοσμάκη να χάνει τη «ζήση του», το βιος του δηλαδή... σε μια εποχή... αρχή καλοκαιριού... που έκαναν τόσες ετοιμασίες για τη θερινή σεζόν. Να δουλέψουν βρε ήθελαν! Τα βλέπω «σαν ειδήσεις» στρογγυλοκαθισμένη... και ματσιαλώντας και κάτι... και δεν ντρέπομαι καθόλου... ευτυχώς είναι μακριά μας... και θα τους αποζημιώσουν κιόλας... άσε που θα κάνουν και μεροκάματα κάποιοι άνθρωποι! Έξαρση βίας, λέει, σε δρόμους της πρωτεύουσάς μας... Αυτά είναι δανεικά όμως... Βία δέχτηκαν οι άνθρωποι όταν τους πέταξαν από τις δουλειές τους, όταν έχασαν το μεροκάματο, το φαΐ και το ρούχο των παιδιών τους – με το έτσι θέλω – όπως ξέρουμε όλοι μας... Πώς θ’ αντιδράσει αυτός ο πολίτης; Ληστεύοντας κι αυτός βέβαια!.. Βιαιοπραγούν, λέει, κατά των οργάνων τάξης! Εκείνα – τα όργανα – τι κάνουν; Δεν βιαιοπραγούν με τη μαγκούρα και όλα τα συναφή; Τους γνωρίζουν; Έχουν προηγούμενα; Τους διέταξαν λέει. Μάλιστα, το παραδέχομαι... αλλά και αυτούς που ασκούν βία... τους διατάζει η ανάγκη να επιζήσουν... ληστεύοντας. Μην το ψάχνουμε αδερφάκια... Φαύλος κύκλος...
Θα το γυρίσω το τροπάριο, παιδιά μου, κι ασφαλώς θα πείτε «πάει κι η Κυρά Κούλα σιούρξι...». Ούι... Τι ωραίο είναι το σιούργμα... αγαλιάζεις. Να εξηγηθώ τσιότσιο; Τα Γιαννινάκια μας έχουν ελάχιστους που να θυμούνται τι θα πει «σιούργμα». Στα χωριά μας – ευτυχώς ακόμα – και τα καταλαβαίνουν και τα γκβιντιάζουν. Κλείνω αυτή την παρένθεση – που δεν άνοιξα και πάω παρακάτω.
Τούτο το γράφω επειδή μου τηλεφώνησε γνωστή μου να το γράψω. Παρακαλούν, λέει, στις σκάλες υπηρεσιών να κάνουν το έξοδο να βάλουν κουπαστές... και θα τους δώσουν την ευκή τους!.. Και πάω παρακάτω.
Αγιασμένα τα χωματάκια της μανούλας μου... που έλεγε, όταν της ζητούσαν «βρασίτσια» γνωστές της... «α, μουρ, τι ν’κουκυρές είνι τούτις π’ δεν έχουν ένα βρασίτσ’; Και τα βρασίτσια, παιδάκια μου, για κείνην... ήταν τα βραστάρια που πουλούνται τώρα σε φακελάκια. Ξέρετε πως είναι καιρός να πάτε κάποιος με γερά ποδάρια και χωρίς δισκοπάθεια να μαζέψει αυτά τα βλοημένα βότανα; Να κάνετε και το μπαλσαμόλαδο μωρές... να μη λείπει από κανένα σπίτι, σώζει ζωές και καταστάσεις. Αρκεί να θέλετε. Ρωτώντας πας στην Πόλη έλεγαν παλιά... Και το φροξλάνθι, τώρα, είναι....ο ζαμπούκος δηλαδή... Το χαμομηλάκι; Όλ’ αυτά τα βρασίτσια δεν θέλουν αγόρασμα οπ κι όπ.... θέλουν από υπεύθυνους ανθρώπους σε περιοχές που δεν κατουρούν τα σκυλιά, πρωτίστως και άντρες δευτερίστως... Που δεν γιομίζουν καυσαέριο και κουρνιαχτό!.. Αυτά είναι φάρμακα κι είπαν και τ’ άλλα... Γι’ αυτό, η καλύτερη δουλειά είναι... λίγες γλάστρες με τα μυρωδικά σας και θεραπευτικά σας να σας σώσουν από κοιλόπονους και βαρυστομαχιές και συγκάματα με το σμπάθειο...

email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.