ΠΡΩΙΝΕΣ ΠΑΣΕΣ

Γράφτηκε από τον/την Θανάσης Μυριούνης on . Posted in Πρωινές Πάσες

• Καλημέρα σε όλους, 9 Δεκεμβρίου σήμερα. Χρόνια πολλά στις  Άννες και σε όσες γιορτάζουν σήμερα και γενικά αυτές τις ημέρες...

Δυστυχώς αυτές οι ημέρες είναι πένθιμες και μαύρες για όλους εμάς, καθώς έφυγε ξαφνικά από τη ζωή την περασμένη Δευτέρα, ο φίλος και συνάδελφος δημοσιογράφος Ανδρέας Φιλιππούσης. Ηλικία μόλις 36 ετών. Χάθηκε ένα χαμογελαστό παιδί γεμάτο όρεξη και μεράκι για την αθλητική δημοσιογραφία, ένας νέος άνθρωπος με όνειρα και φιλοδοξίες για το μέλλον. Είναι τραγικό να χάνονται νέα παιδιά στα καλά καθούμενα. Γι’ αυτό και στον χτεσινό αποχαιρετισμό του υπήρχε ένας βουβός θρήνος για την απώλεια...

Ο Αντρέας ήρθε στα Γιάννινα το 2014 και το 2016 μπήκε ορεξάτος στο κομμάτι της αθλητικής δημοσιογραφίας. Η πορεία του ήταν δυναμική και ανεξάρτητη και γι’ αυτό έφτιαξε το δικό του blog, το Ioannina Arena και μέσα από αυτό δημοσιογραφούσε πάνω στη δική του αγάπη, το τοπικό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα κατάφερε να γίνει αγαπητός και δεκτός από όλους, κυρίως γιατί ο κόσμος τον έβλεπε μάχιμο με την κάμερά του στα γήπεδα του ερασιτεχνικού κάθε μα κάθε Σαββατοκύριακο, ανεξαρτήτως καιρικών και άλλων συνθηκών. Δέθηκε με το ερασιτεχνικό, έκανε δεσμούς και φιλίες μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα. Γιατί; Γιατί ο Ανδρέας δεν πήγαινε απλά στους αγώνες το Σαββατοκύριακο. Έπαιρνε τηλέφωνα, μάθαινε νέα. Ο Αντρίκος ήταν ένα ζωντανό κύτταρο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Γι’ αυτό και θα λείψει πολύ η παρουσία του στα γήπεδα...

Μπορεί με τον Αντρέα να μην ανήκαμε ποτέ σε κοινό ΜΜΕ, είτε εφημερίδα είτε site, ωστόσο ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους μας και είχαμε φιλικές σχέσεις.  Σε πολλά γήπεδα πήγαινε μαζί με τον Χρήστο Καλύβα και τον Νίκο Γιωτίτσα, μοιράζονταν την ίδια αγάπη για το ερασιτεχνικό και σε πάμπολλες περιπτώσεις συνεργάζονταν με τα παιδιά της δικής μας ομάδας. Προσωπικά ήρθα τον τελευταίο καιρό κοντά με τον Αντρέα λόγω ΠΣΑΤ και μιλάγαμε για θέματα του κλαδου μας. Για μένα ο Ανδρέας ήταν ένας μαχητής της δημοσιογραφίας και της ζωής γενικότερα. Η γνώμη μου είναι ότι η τοπική δημοσιογραφία βρίσκεται στα τάρταρα γιατί δεν έχουμε μαχητές, ανθρώπους με μεράκι. Έχουμε πήξει στους δημοσιοσχετίστες, χρειαζόμαστε ρεπόρτερ, όχι σχολιαστές του καναπέ και αντιγραφείς. Κι ο Αντρίκος ήταν μαχητής και ρεπόρτερ με τα όλα του. Χάσαμε ένα καλόψυχο παιδί και έναν καλό δημοσιογράφο. Τον Αντρέα τον πλήγωσαν κάποιοι με την συμπεριφορά τους τον τελευταίο καιρό, αλλά αυτά δεν είναι της παρούσης. Χτες έγινε ο αποχαιρετισμός του στην Περίβλεπτο και σήμερα θα γίνει η κηδεία του και η ταφή του στην Καλλιθέα στην Αθήνα. Αντίο λοιπόν Αντρίκο, δυστυχώς έφυγες πολύ νωρίς. Καλά ρεπορτάζ από εκεί ψηλά...

Νικηφόρο ήταν το φιλικό του ΠΑΣ Γιάννινα με τον Παναιτωλικό. Οι Γιαννιώτες επικράτησαν με 1-0. Θέλω να σταθώ σε δύο σημεία του φιλικού. Πρώτον στο ότι κράτησε για πρώτη φ0ρά φέτος το μηδέν στην άμυνα ο ΠΑΣ. Μπορεί να είχε δοκάρι ο Παναιτωλικός, ωστόσο συνολικά η ανασταλτική λειτουργία ήταν κάπως βελτιωμένη. Χρειάζεται όμως δουλειά. Κι εκτός από δουλειά ένα στόπερ οπωσδήποτε. Φωνάζει αυτό από χιλιόμετρο. Το δεύτερο στοιχείο ήταν η εμφάνιση του Μορέιρα. Ο παίκτης από τη Γουινέα ήταν μακράν ο καλύτερος στο φιλικό με τους Αγρινιώτες, έβαλε το γκολ, έχασε τη μεγάλη ευκαιρία και γενικά ήταν το Α και το Ω της ομάδας επιθετικά. 

Αξίζει μια ειδική μνεία στον Αχμάντ Μέντες Μορέιρα. Πέρυσι όταν ήρθε στην ομάδα τον είδαμε όλοι με καχυποψία με το ατσούμπαλο σουλούπι του και τα περιττά κιλά. Όμως αντικειμενικά είναι συνολικά ο μοναδικός που περισώνεται από το φετινό ναυάγιο μέχρι στιγμής. Έχασε κιλά, βελτιώθηκε τεχνικά και το κυριότερο, δείχνει όρεξη και τσαγανό στους αγώνες. Ακόμα κι όταν αυτοί στραβώνουν. Δικαίως χειροκροτήθηκε και άκουσε ρυθμικά το όνομά του στο φιλικό με τον Παναιτωλικό. Ο κόσμος του ΠΑΣ ξέρει να αναγνωρίζει και την προσπάθεια, πέρα από το αποτέλεσμα...

Ο Ουρουγουανός Τζίνο ή Τσίνο ήταν η τρίτη μεταγραφή μετά τους Νίνη και Τσιντώτα. Είναι 29 χρονών και πιστεύω θα βοηθήσει την ομάδα ως 8αρι στο δημιουργικό κομμάτι. Δείχνει καλά στοιχεία στις προπονήσεις, όμως στους αγώνες θα φανεί αν θα βοηθήσει. Σε αντίθεση με τους Νίνη και Τσιντώτα, ο Τζίνο έχει παιχνίδια στα πόδια του και θα μπορέσει να ενσωματωθεί άμεσα στις προπονήσεις και στους αγώνες. Βέβαια κι αυτός από 1η Γενάρη υπολογίζεται, επομένως θα είναι εκτός με Ολυμπιακό και Λαμία. Ο Νίνης στο φιλικό με τον Παναιτωλικό έδειξε ότι η μπάλα δεν ξεχνιέται, ωστόσο θέλει μπόλικη δουλειά ακόμα στη φυσική κατάσταση. Τον Τσιντώτα ακόμα δεν τον είδαμε και μάλλον θα τον δούμε μόνο σε εσωτερικό δίτερμα. Δυστυχώς φιλικό γιοκ...

Ο Παναιτωλικός άλλαξε χέρια διοικητικά. Μετά από 18 χρόνια στο τιμόνι ο Φώτης Κωστούλας κουράστηκε και έδωσε τη σκυτάλη στην οικογένεια του Μάτσιεκ Καμίνσκι. 64 χρονών Αμερικανός με πολωνικές ρίζες και επιχειρηματίας με ειδίκευση στο κομμάτι του Real Estate. Μαθαίνω ότι πουλήθηκαν πακέτο και οι εγκαταστάσεις στο Emileon. Το Αγρίνιο δείχνει τον δρόμο και στα Γιάννινα. Ο Χριστοβασίλης έχει προ πολλού κουραστεί, έχει και σοβαρά θέματα υγείας. Πρέπει και ο ίδιος να καταλάβει ότι πρέπει να φύγει και να βάλει νερό στο κρασί του. Αφού οι «φραγκάτοι» της πόλης προτιμούν να φτιάχνουν δικές τους στοές και να αναλώνονται σε pigeons και falcons, χωρίς όρεξη να βοηθήσουν την μεγάλη ομάδα της Ηπείρου τότε ας βρεθεί κάποιος εκτός πόλης. Δεν υπάρχουν μονόδρομοι ούτε μονοπώλια, θα βρεθεί λύση αργά ή γρήγορα. Άλλωστε αντικειμενικά ο ΠΑΣ διαθέτει πολύ μεγαλύτερο brand name από τον Παναιτωλικό...

Κλείνω με Μουντιάλ. Ξεκινούν σήμερα τα προημιτελικά. Το Μαρόκο έκανε την έκπληξη και απέκλεισε στα πέναλτι την Ισπανία. Τα υπόλοιπα παιχνίδια των νοκ άουτ ήταν φυσιολογικά. Ανεξαρτήτως ομαδικής προτίμησης, μέχρι στιγμής Βραζιλία και Γαλλία δείχνουν πιο έτοιμες από τις άλλες. Ματσάρα στα προημιτελικά αναμένεται να είναι το Ολλανδία - Αργεντινή. Είναι ποιοτικά καλό το μουντιάλ μέχρι στιγμής και βλέπουμε και τις αλλαγές που έρχονται στον ορίζοντα. Δεκάλεπτα καθυστερήσεων, μικροτσιπ στην μπάλα και ημιαυτόματο off side. Απολαύστε τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου πριν γυρίσουμε στην πεζή ελληνική πραγματικότητα. Πριν βαφτίσουμε και πάλι το κρέας ψάρι...