ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΑΥΓΟΥΣΤΕ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΜΗΝΑ!..
Αύγουστος. Ο μήνας του χωριού μου. Ο μήνας της Κοσμηράς, όπου δίνουμε ραντεβού τα τρία αδέρφια για τη συνάντηση και τις αναμνήσεις. Η αδερφή μας λείπει πια οριστικά για την αιώνια ανάπαυσή της.
Σε ό,τι με αφορά, η συνταξιοδότησή μου μου έδωσε τη δυνατότητα να κάνω την Κοσμηρά για ολόκληρο το χρόνο το… γυμναστήριο και το μέσο επικοινωνίας με τη φύση, κλαδεύοντας δέντρα, κουρεύοντας χόρτο και πιξάρια και, γιατί όχι, καλλιεργώντας –κατά το δυνατόν- κήπο ζαρζαβατικών.
Φέτος, ύστερα από σημαντικές προσπάθειες, περίμενα με αγωνία να γευτώ τους… καρπούς των κόπων μου, αλλά επιστρέφοντας από τις ολιγοήμερες θαλάσσιες διακοπές μου, αντιμετώπισα τα αποτελέσματα της θεομηνίας και της χαλαζόπτωσης.
Τόσο ισχυρή είναι η… «μήνις» (η οργή) του Θεού εναντίον των ανθρώπων με αυτά που κάνουν ώστε να επέρχονται οι… «θεομηνίες» με τα γνωστά αποτελέσματά τους!
Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να σκεφτώ: καλά εγώ, στεναχωριέμαι επειδή κοπίασα και είδα τα αποτελέσματα μιας καταστροφής. Ε εδώ είναι και ο μανάβης, που τον ανταγωνιζόμαστε και μας προσφέρει όλα τα καλά του Θεού, έστω και με λιπάσματα παντός τύπου και πολλές φορές με ανεξέλεγκτα φυτοφάρμακα. Αμ εκείνοι οι δυστυχείς που τους παίρνουν οι… «θεομηνίες» την τελευταία στιγμή την «μπουκιά από το στόμα» τι θα γίνουν, πώς θα ταΐσουν τις οικογένειές τους, πώς θα πληρώσουν τα δάνεια που πήραν για την αναμενόμενη συγκομιδή;
Ας είναι. Και πάλι έχει ο Θεός, αρκεί να μην τον πολυθυμώνουμε τόσο πολύ και τόσο συχνά όσο τελευταία!
Γυρνώντας από τις διακοπές δεν είδα μόνο τον κατεστραμένο κήπο και τα άλλα άσχημα. Αντιμετώπισα και το πρόβλημα να περάσω στο σπίτι από τα χαίνοντα μεγάλα αυλάκια στην χωμάτινη πρασιά που άφησε η νεροποντή.
Έφτασε ένα τηλεφώνημα στον αρμόδιο του Δήμου Ιωαννιτών κ. Δημ. Νάστο, όπου ανήκει η Κοσμηρά και το θέμα λύθηκε στη στιγμή. Ειλικρινά με συγκίνησε η τόσο γρήγορη και καίρια αντιμετώπιση αυτής της έστω μικρής ανωμαλίας. Ευχαριστίες θερμές.
Ας ευχηθούμε του χρόνου να έχει καταλαγιάσει η «Θεϊκή μήνις» και να έχουμε πιο φρόνιμο καλοκαίρι και πλούσιες συγκομιδές για όλους. Αμήν.

ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΘΕΟΣ!..
Και επειδή αναφέρθηκα παραπάνω στις «θεομηνίες», αλήθεια τι… χαζά είναι αυτά που κάνουν οι άνθρωποι, τα κατ’ εικόνα και ομοίωσή του δημιουργήματα;
Είχαμε… συνηθίσει τα τεκταινόμενα στη Συρία όπου χρησιμοποιήθηκαν ακόμα και «αέρια», εκσυγχρονισμένα κατάλοιπα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Εγώ ο μπουνταλάς δεν κατάλαβα ακόμα ποιοι πολεμούν τόσο φονικά και για ποιο λόγο! Κύριος αντίπαλος είναι ο Άσσαντ, αλλά… δεν νομίζω και ο μοναδικός!
Άξαφνα τρεις έφηβοι Εβραίοι, βρέθηκαν άγρια δολοφονημένοι στη Γάζα. Γιατί τάχα, τι έφταιγαν τα παιδάκια;
Δεν έφτασε η ίδια ανταπόδοση σε παρόμοιο Παλαιστήνιο στην Ιερουσαλήμ. Ξεκίνησε άγριος ρουκετοπόλεμος μεταξύ Εβραίων και Παλαιστινίων, με αποτέλεσμα, εκατόμβες νεκρών και τραυματιών και στη συνέχεια εισβολή στη Γάζα που τα θύματα των αμάχων, κυρίως παιδιών μας τρομάζουν όλους.
Δεν έχει επιτέλους κανένας μυαλό; Έστω ένα κουκούτσι;
Μιλάνε όλοι εν ονόματι κάποιου Θεού και ότι είναι… μεγάλος! Μεγάλος είναι, αλλά «χαζός» σαν τις αφεντιές τους δεν είναι.
Μέσα στις εκτοξεύσεις των… «έξυπνων» πυραύλων νάσου και ένας που… κατέρριψε ειρηνικό επιβατικό αεροπλάνο με 300 αθώους επιβαίνοντες. Τι να πεις; Φαντάσου κάποια στιγμή μαζί με τους πυραύλους να κυκλοφορούν τόσο εύκολα και «πυρηνικά»!
Τώρα ο Αλλάχ –Θεός είναι κι αυτός- θερίζει στην Λιβύη!
Αμ δεν… θερίζουν οι Θεοί! Οι άνθρωποι θερίζουν που ξεχνούν τον προορισμό τους και κάνουν ένα σωρό βλακείες, για να μη τις ονομάσω διαφορετικά!
Γι - Πας