ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Η ΠΡΟΕΔΡΙΑ... ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΠΑΦΗΣ!
   Από την εποχή  της μεταπολίτευσης του 1974 και ύστερα από την εφτάχρονη εμπειρία της δικτατορία των συνταγματαρχών, με την γνωστή... ισοπέδωση της ως προς την συμπεριφορά έναντι όλων των πολιτικών, οι ηγέτες της αριστεράς της εποχής εκείνης άρχισαν να βρίσκουν τα σημεία των επαφών της αριστεράς με το κέντρο και τη δεξιά.
Και όταν λέμε δεξιά εννοούμε φυσικά την δημοκρατική δεξιά του Κων/νου Καραμανλή, διότι η φασιστική δεξιά αποτελούσε, μεταπολεμικά τουλάχιστον, στην Ελλάδα πολύ αμελητέα ποσότητα, εννοώντας το λαό.
Ηγέτες λοιπόν της αριστεράς, ιστορικά και φωτισμένα ονόματα, όπως ο Ηλίας Ηλίου, ο  Χαρίλαος Φλωράκης, ο Λεωνίδας Κύρκος και ο διακεκριμένος ανά τον κόσμο μουσικοσυνθέτης μας ο Μίκης Θεοδωράκης, μπροστά στους κινδύνους που αντιμετώπιζε η πατρίδα, λησμόνησαν τις ιδεολογικές διαφορές που τους χώριζαν, κυρίως όμως τις σχετικά πρόσφατες «διαφορές αίματος και διωγμών» του εμφυλίου πολέμου και άπλωσαν χέρι βοηθείας προς το κέντρο και τη δεξιά, για να βγεί η πατρίδα από τα αδιέξοδα. Όλοι αυτοί διατήρησαν στο ακέραιο την ιδεολογική τους ταυτότητα μπροστά στην ανεύρεση «κοινών σημείων επαφής». Θα επισημάνω ένα. Την υπερψήφιση στους προϋπολογισμούς των κονδυλίων που αφορούσαν στις ένοπλες δυνάμεις. Γιατί τάχα; Μήπως κανένας από τους σημερινούς... «αφώτιστους» ηγέτες της αριστεράς μπορεί να μας πει; Ψιλά γράμματα! Τι λέτε τώρα, οι Ερντογάν-Νταβούζογλου περιμένουν τη σημερινή Ελληνική αριστερά στα σύνορα του Έβρου για να τους στρώσουν... κόκκινα χαλιά! Πως και πως το περιμένουν αυτό... Καραδοκούν θα έλεγα με αγωνία! Τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά; Να τα κάνουμε δρεπάνια, να δουλεύει η αγροτιά, θα έλεγαν οι πολύ παλαιότεροι «πρόγονοι» του κύριου Λαφαζάνη.
Οι πιο πρόσφατοι όμως πρόγονοι του, οι οποίοι τα προαναφερθέντα όπλα δεν τα υπολόγιζαν σαν όπλα... σιδερικά, αλλά ενέχοντα μέσα τους σοβαρές πολιτικές διαστάσεις έφτασαν στο σημείο ακόμα και να συμμετάσχουν σε κυβερνήσεις της Δεξιάς για το συμφέρον της πατρίδας.
Ο κ. Δραγασάκης κάτι θα πρέπει να θυμάται απο την συνεργασία του με τον κ. Σαμαρά σε μια τέτοια κυβέρνηση. Αλήθεια, αντί να υποθάλπει την ανοικονόμητη «πρωθυπουργοφιλία» του άκαπνου και ανίδεου περί τα τοιαύτα νεαρού αρχηγού του, δεν του λέει καμία κουβέντα για τις πολιτικές συνεργασίες και για την προσπάθεια Ανεύρεσης κοινών σημείων  επαφής, όπως επι παραδείγματι στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας; Εύκολο είναι να βάλεις φωτιά δίπλα σε μια πυριτιδαποθήκη. Πώς την σβήνεις μετά;

ΑΣ ΕΞΗΓΗΘΟΥΝ ΣΤΑ... ΙΣΙΑ!
   Σε πραγματικό σήριαλ έχει μετατραπεί η τοποθέτηση των αναλόγων οργάνων για ασφαλή «τυφλή» προσγείωση στο Αεροδρόμιο Ιωαννίνων. Τη μία φορά επίκειται, την άλλη φορά είναι δύσκολο και τώρα την τρίτη λένε ότι θα πρέπει να γκρεμιστούν ορισμένες πολυκατοικίες που εμποδίζουν. Νομίζω πως όλα αυτά είναι... καραγκιοζιλίκια, ιδιαίτερα από τις αρμόδιες αρχές και υπηρεσίες για να διατηρούν στην επιφάνεια ένα ζήτημα, που χρειάζεται ριζική λύση.
Όλοι γνωρίζουμε τις πολύ μεγάλες δυσκολίες ή μάλλον την σοβαρή επικινδυνότητα που αντιμετωπίζει μια ασφαλής προσγείωση στο Αεροδρόμιο Ιωαννίνων κατά τις πολλές χειμωνιάτικες και όχι μόνο ημέρες, όπου η ορατότητα είναι πολύ περιορισμένη.
Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλύτερα απο εμάς οι ειδικοί και δεν θα πρέπει να... δουλεύουν ένα λαό, που νοιώθει απελπιστικά απομονωμένος από πλευράς αεροπορικής σύνδεσής του, ιδιαίτερα με την πρωτεύουσα, αλλά και τον έξω κόσμο.
Είναι γνωστό ότι η λύση είναι η μεταφορά του Αεροδρομίου σε πιο κατάλληλη θέση. Ας το πουν στα ίσια κι ας πάψουν να μας δουλεύουν. Ας πάψουν κυρίως να ξοδεύουν χρήματα για το υπάρχον, αντί να τα ξοδεύουν για την μεταφορά του.
Γι - Πας