ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ...
Κάποιοι θυμηθήκαμε τις δραστηριότητες του Μακαριστού Θεόκλητου, όταν, νέος ων και στην έναρξη της Επισκοπικής καριέρας του στην Μητρόπολη Ιωαννίνων, συναντούσε μόνιμη άρνηση σε κάθε κίνησή του ορθή ή όχι. Άνθρωποι θνητοί είναι και οι Δεσποτάδες, έστω κι αν στην επιλογή τους συμμετέχει και το «Άγιο Πνεύμα»! Κι όμως η καλογερική τους αφιέρωση, που είναι πολύ βαριά, είναι καθαρά δική τους επιλογή. Αλλά ας μην επεκταθούμε σ’ αυτά επειδή είναι και πολλά και δύσκολα. Θυμήθηκα, λοιπόν, πως τελευταία προσπάθεια του Μακαριστού για κάποιο έργο ήταν η ανέγερση «Πνευματικού Κέντρου» στον περίβολο της «Αγίας Μαρίνας», για την στέγαση σε αυτό και των γραφείων της Ενορίας, που στεγάζονται εντός του Ναού.
Κόντεψε να... χυθεί αίμα, από τις αντιδράσεις κάποιων ενοριτών με κύριο «μειονέκτημα» αυτής της προσπάθειας του Μητροπολίτη, να θεωρείται ο περιορισμός του χώρου, όπου οι πιστοί δίνουν το... «φιλί της αγάπης» κατά την υπαίθρια «μικρή λειτουργία» της Ανάστασης του Κυρίου, επειδή «η μεγάλη» συνεχίζεται εντός του Ναού, με την συντριπτική απουσία των αποχωρώντων μετά το... «φιλί» για την «μαγειρίτσα», πράγμα για το οποίο συνεχώς διαμαρτύρονταν ο Μακαριστός.
Εκείνος, λοιπόν, υποχώρησε στις έντονες αυτές αντιδράσεις και κλείστηκε και πάλι στο καλογερικό του καβούκι.
Θεώρησα τον μεγάλο αυτόν πρόλογο απαραίτητο παρατηρώντας τις αντιδράσεις πολλών στις δραστηριότες του νέου Μητροπολίτη. Από εμένα επί παραδείγματι παρατηρήθηκε ότι εγκαταλείπει πολύ συχνά τον Καθεδρικό Ναό, σε πολλές... «χρονιάρες μέρες» κατά τις οποίες οι κάτοικοι της πόλης θα προτιμούσαν να τον βλέπουν εκεί. Αυθαίρετη άποψη, διότι ο νέος Δεσπότης μας ακούραστα οργώνει την περιοχή και λειτουργεί και κηρύττει σε όλους τους Ναούς, είτε είναι μεγαλοπρεπείς, είτε όχι.
Άλλοι τον κατηγόρησαν ότι άλλαξε κάπως απότομα όλη τη Χορωδία των Ιεροψαλτών. Αυτή την υπερβολή εκείνος την αντιλήφθηκε και επανόρθωσε κατά τον καλύτερο τρόπο. Άλλοι ότι δεν επικοινωνεί συχνά με τους δημοσιογράφους. Ας μου επιτραπεί να μην το σχολιάσω. Άλλοι ότι τα κηρύγματά του είναι... μακροσκελή, ούτε αυτό θα το σχολιάσω.
Άλλοι ότι παρέθεσε πλούσιο τραπέζι σε πολυτελές ξενοδοχείο σε όσους Ιεράρχες τον επισκέφτηκαν μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο στα ονομαστήριά του. Εδώ ας μου επιτραπεί να παρατηρήσω ότι όλοι αυτοί διέμεναν στο εν λόγω ξενοδοχείο και κατά πληροφορίες μου το γεύμα ήταν προσφορά του ξενοδοχείου. Εν πάση όμως περιπτώσει, προσωπικά έχω την εντύπωση ότι θα πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε αρμονικά με τον Δεσπότη μας, να βλέπουμε και τα πλούσια προσόντα του και προπαντός να τον αφήσουμε απερίσπαστο να κάνει τη δουλειά του. Έτσι θα τον γνωρίσουμε καλύτερα και εκείνος εμάς.

ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ...
lΑυτές τις μέρες, μεταξύ των άλλων... «ενθυμημάτων» ανακινήθηκε για μια ακόμα φορά το λεγόμενο «Τσάμικο» με τις διεκδικήσεις των απογόνων τους και άλλων ξερογλειφομένων. Αυτών που καταπρόδωσαν την θεωρούμενη από τους ίδιους τότε πατρίδα τους, την Ελλάδα, πρώτα στους Ιταλούς και ύστερα στους πιο ισχυρούς και βάναυσους Γερμανούς. Θα θυμίσω κι εγώ την περίφημη «μάχη της Μενίνας». Εκεί ο, κατά τους αριστερούς, «συνεργάτης των Γερμανών» Ζέρβας κατατρόπωσε την συμμαχία των Γερμανοτσάμηδων, πολεμώντας ηρωικά με τους αντάρτες του. Κύριε Ράμα πώς να κάτσουν ύστερα οι Τσάμηδες στην Ελλάδα; Πήγαν εκεί που έπρεπε και καλά έκαναν. Kι άξαφνα προχθές ο... σουλτανίζων Ερντογάν της γείτονος αποφάσισε να γιορτάσει με μεγαλοπρέπεια κατακτητή την άλωση της «Πόλης», κουβαλώντας, ως συνήθως, από τις εσχατιές της Ανατολίας όλα τα λεφούσια που τον βοηθούν σε αυτές τις επιδείξεις του, αλλά και όταν ο κάθε Τούρκος από την εποχή του Κεμάλ θέλει να διαπράξει γενοκτονίες, αλλαγή της σύνθεσης των πληθυσμών κ.λπ.
Εμείς μνημονεύουμε ορισμένες νίκες αμυντικές του προαιώνιου Έθνους μας. Μαραθώνα, Θερμοπύλες, Σαλαμίνα, και δεν θυμάμαι να έχουμε μνημονεύσει π.χ. την «άλωση» της Περσέπολης, που θα έπρεπε, επειδή ήταν... ανταποδοτική! Θα πρέπει να γνωρίζει όμως ο κ. Ερντογάν ότι οι «μαγαρισιές» που διέταξε για να κάνει το χατήρι των στιφών που κουβάλησε στην Αγιά-Σοφιά δεν αλλάζουν την αξία του έργου του Ιουστινιανού, ούτε τον προορισμό του. Ιστορία Γαρ.
Γι - Πας