ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Ο... ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ!
Δεν θέλω να μπω στις λεπτομέρειες, οι οποίες ξόφαλτσα έθιξαν και την συμπατριώτισσά μας βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, σε εμάς που αναγνώσαμε την πλήρη δήλωσή της. Φαίνεται όμως ότι οι σημερινοί κυβερνώντες σε μία Κυβέρνηση με καθαρά... κεφαλαιοκρατική κατεύθυνση, δεν μπορούν να συγχωρήσουν εαυτούς ότι έχουν ξεφύγει από τις Μαρξιστικές θεωρίες και κατά διαστήματα προσπαθούν να δείξουν σε εμάς τους μη Μαρξιστές ότι είμαστε «πολιτικά απαίδευτοι» όπως μας κατηγορεί ευθέως ο ομοϊδεάτης τους κ. Καρανίκας. Κάπως έτσι και η συμπατριώτισσά μας... την πάτησε και αμόλυσε μία «ταξική φράση» εκεί που δεν έπρεπε! Τέλος πάντων, ολίσθημα αναγνωριζόμενο θεωρείται ως μη γενόμενο. Οι άλλοι όμως αυτά που είπαν και συνεχίζουν να λένε, τα λένε με πλήρη συνείδηση των λεγομένων τους. Οι άνθρωποι τα πιστεύουν δηλαδή και δείχνουν καθαρά το... «ταξικό» μίσος τους προς τον οποιονδήποτε νόμιμα βγάζει χρήματα από την δουλειά του – ιδιωτικής πρωτοβουλίας – και είναι σε θέση να αγοράζει κότερα, πόρσε και όλα τα συναφή. Για όλους αυτούς, αυτά τα χρήματα είναι «κέρδη» από τον μόχθο των εργαζομένων στις επιχειρήσεις τους και μόνο! Ένας τέτοιος ήταν και ο αείμνηστος – μισητός για τους Μαρξιστές – Αριστοτέλης Ωνάσης, ο οποίος, άκουσον, έφτασε στις μέρες της επιχειρηματικής ακμής του να αγοράσει και ένα ολόκληρο νησάκι, τον Σκορπιό, απέναντι από το Νυδρί της Λευκάδας. Είχε πάρει ο μονάκριβος γιος του και αεροπλάνο, με το οποίο έχασε τη ζωή του τελικά, ώστε να καταρρεύσει η δυναστεία, ύστερα και από τον θάνατο του πατέρα του, που μαράζωσε σαν γονέας από την απώλεια. Έτσι κάπως είχε συμβεί και στην αρχαιότητα με τους μυθικούς Δαίδαλο και Ίκαρο! Κι ενώ τέτοια συμβάντα υπήρξαν στην ιδιωτική πρωτοβουλία, εκεί που το Κράτος ήλεγχε τα πάντα – ακόμα και τον μόχθο του λαού – κάποιοι «μάζευαν» κρυφά χρήμα τόσο πολύ ώστε, όταν αυτό το Κράτος κατέρρευσε συθέμελα, αυτοί βγήκαν στον αφρό, ίσως οι απόγονοί τους και έγιναν οι Ρώσοι μεγιστάνες του πλούτου, αγοράζοντας από τους κεφαλαιοκράτες ό,τι μπορεί να φανταστεί ο νους του ανθρώπου, από ολόκληρες ποδοσφαιρικές ομάδες πανάκριβες, μέχρι και το «νησί του Ωνάση», έτσι για «γενέθλιο δώρο» στην κόρη τους! Ο Ωνάσης για τους «ταξικούς» ήταν ένας... «στυγνός εκμεταλλευτής», ένας «ταξικός αποδιοπομπαίος»,  σύμφωνα με την ιδεολογία τους. Δεν τους άκουσα όμως να βγάζουν άχνα για όλους αυτούς τους μεγιστάνες, που ξεπήδησαν άξαφνα από την Μέκκα του Μαρξισμού και να μη ρωτάνε πού τα βρήκαν όλα αυτά τα χρήματα! Πόσους δυστυχείς συμπατριώτες τους, δεν εκμεταλλεύτηκαν μόνο τον μόχθο τους, αλλά, ως εκλεκτοί του Μαρξιστικού καθεστώτος, τους έστελναν στα απέραντα στρατόπεδα εξόντωσης, στα περίφημα «Γκουλάγκ» του Πατερούλη; Γιατί βρε παιδιά δεν μιλάτε εσείς σαν «ειδικοί» σε αυτά; Εμείς ό,τι και να πούμε θεωρείται... κούφια κουβέντα από «αμόρφωτο δεξιό»! Πώς τόλμησε ύστερα από αυτές τις αποδεδειγμένες «Μαρξιστικές» πομπές να βγει προχθές ένας δικός μας Μαρξιστής της δεκάρας να ζητάει, λέει, οι κλήσεις για υπερβολική ταχύτητα, να... κλιμακωθούν, ανάλογα με το εισόδημα του παραβάτη; Μόνο στην Ελλάδα του «μπασταρδεμένου Μαρξισμού» μπορούσε να διατυπωθεί τέτοια πρόταση για φθηνούς για τη... φτωχολογιά φόνους, που γίνονται με αυτοκίνητα... χαμηλών ταχυτήτων! Μέχρι 200 χλμ. την ώρα, ας πούμε!

ΙΔΩΜΕΝ!
Κάποτε, λίγο πριν πεθάνει, είχαν ρωτήσει τον μεγάλο μας ηθοποιό Δημήτρη Χορν, ποιον από τους νέους βλέπει να έχει σημαντικά προσόντα για το μέλλον κι εκείνος έδειξε τον Γιώργο Κιμούλη. Η πορεία του στην αρχή έδειχνε να τον δικαιώνει. Εν τούτοις, στους πολύ μεγάλους ρόλους, αρχαία τραγωδία κ.λπ., παρατηρήθηκε να μην διαθέτει τόσο... «γερές» πλάτες ώστε να τους σηκώσει με την ανάλογη επάρκεια. Προσωπικά είδα και το έργο «Σλουθ», όπου τόσο ο Κιμούλης, όσο και ο Μαρκουλάκης απείχαν παρασάγκας από τις ερμηνείες των Χορν και Αλεξανδράκη που είχαν ερμηνεύσει καταπληκτικά τους ανάλογους ρόλους. Παρά ταύτα η δική μου γνώμη είναι και παραμένει, ότι ο Γιώργος Κιμούλης είναι ένας από τους πιο σοβαρούς ηθοποιούς της σημερινής εποχής. Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με τις πολιτικές του προτιμήσεις, επειδή ως γνωστόν αυτές συμβαδίζουν με εκείνες της πλειοψηφίας των ηθοποιών μας, όντας «προοδευτικές»! Δεν φανταζόμουν όμως ποτέ ότι θα είχαν ξεστρατίσει σε παρόδους καθαρά κομματικού Συριζαϊκού φανατισμού, απαλλοτριώνοντας την καθαρή πορεία του στα θεατρικά δρώμενα με αλλοπρόσαλλες θεσιθηρίες. Αυτό τον οδήγησε στο να δεχτεί να αναλάβει την Προεδρία στο Δ.Σ. του νέου οργανισμού, που δημιουργήθηκε για την διαχείριση της τεράστιας δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, όπου οι φιλοπάτριδες επίγονοι του τελευταίου με τόλμη, φαντασία, μεράκι, αλλά και διεθνείς συμβουλάτορες ξόδεψαν και έφτιαξαν πολλά, τα οποία προσωπικά δεν είχα την τύχη να επισκεφτώ ακόμα. Ελπίζω στο τόλμημα αυτό ο κ. Γιώργος Κιμούλης να μην οδηγήθηκε από τον φανατισμό και –επιτρέψτε μου- την ασχετοσύνη με την οποία διακατέχεται ο κ. Τσίπρας ώστε να επιτρέψει να καταστραφεί αυτή η μεγάλη δωρεά! Και αυτό είναι πολύ εύκολο αν μπουν εκεί οι... προοδευτικοί μπαχαλάκηδες με «δημοκρατικές διαδικασίες». Θα είναι κρίμα για την Ελλάδα.
Γι - Πας