ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΠΟΤΕ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ;
Το μοναδικό ερώτημα που πλανάται σε όλον τον κόσμο, στους Έλληνες εννοώ, είναι το: «πότε θα φύγουν»! Είναι βέβαια γνωστή η «συνταγματική» ημερομηνία του… ξετσακίσματός τους, αλλά όλο και πιστεύει ο κόσμος πως μπορεί κάτι να γίνει και να φύγουν νωρίτερα για να διατηρήσουν έστω «συγκροτημένα» τα ερείπια των συνιστωσών που συγκρότησαν αυτό το συνοθύλλευμα σε… «κομμα» από «κώμα». Αυτή είναι και η μοναδική ελπίδα μας για συντομότερη απαλλαγή. Βέβαια στο διάστημα αυτό ο συνεκτικός ιστός που συγκράτησε όλo αυτό το… μαϊμού «αριστερολόι» ήταν το «φαΐ» για το οποίο συνέτρεξαν όλοι οι… παλαιοπασόκοι, που ήξεραν από κάτι τέτοια! Και κυρίως ήξεραν, μασώντας με το στόμα γεμάτο, να δείχνουν προς άλλες πλευρές για τις… «μάσες»! Τελευταίοι και καταϊδρωμένοι αλοιθώριζαν οι του περιβάλλοντος του «Γιώργου», μηδέ του ίδιου εξαιρουμένου, ενώ ο πάλαι ποτέ… θεωρητικός της ιστορίας αυτής, που είχε μπει στον «Αντρέα» ως «βρέφος» και βγήκε με… διπλώματα και πολλά λεφτά, παρακολουθεί το «φαινόμενο» εκ του σύνεγγυς, αρκούμενος ως… «διορθωτής» (sic) στον γνωστό εκδοτικό οίκο! Πέραν όμως των παλαιοπασόκων του... φαγιού, υπάρχει και ο γνωστός και... μοναδικός νεοδημοκράτης, βέρος «αντιμνημονιακός», ο «μπούλης», σύμφωνα με πρωθυπουργικη έκφραση, ο οποίος βρήκε την ευκαιρία για μεγαλεία, τα οποία αφειδώς του παραχωρήθηκαν από τον φλεγόμενο για την πρωθυπουργική καρέκλα ανίδεο νεαρό. Αυτοί, λοιπόν, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν τα... έδωσαν όλα! Κι όταν λέμε «όλα» εννοούμε όλα εκείνα που αφορούν ακόμα και στην στοιχειώδη ζωή της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού! Δυστυχώς δε, τελευταία, δεν φείδονται να παραδώσουν και την ίδια την Ελλάδα, αρκεί να παραμείνουν λίγους ακόμα μήνες στην εξουσία. Θα φύγουν αποτελέσαντες την μαύρη σελίδα της Ιστορίας μας.
Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ, Η ΜΗΛΟΣ ΚΑΙ Η... ΑΦΡΟΔΙΤΗ!
Κάποτε ο Ήφαιστος, κάνοντας την «δουλειά» του με τα εκρηκτικά και τα «φυτίλια» των Ηφαιστείων ήταν έτοιμος να πραγματοποιήσει καταμεσίς στο Αιγαίο μια έκρηξη που θα ξεπερνούσε και αυτήν της «Θήρας» (Σαντορίνης). Μόλις άναψε το φυτίλι και η γη... φούσκωσε λιωμένη, έτοιμη να τιναχτεί στον αέρα, παίρνει εντολή από τον γνωστό «μουρντάρη» και πατέρα των θεών, να σταματήσει άμεσα την ενέργειά του και να προστρέξει επειγόντως να τον βοηθήσει σε μια μεγάλη... μουρνταριά, ώστε να μην τον πάρει χαμπάρι η Ήρα. Τι να κάνει ο έμπειρος Ήφαιστος, έκοψε τα φυτίλια και άνοιξε πολλές ασφαλιστικές βαλβίδες, ώστε να εκτονωθεί πολλαπλά η τεράστια ενέργεια και σιγά-σιγά, ώστε σημεία αυτής της εκτόνωσης να εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα. Αφού, λοιπόν, βοήθησε τον Δία, όπως κάθε φορά, κι αφού είχε ρυθμίσει αποτελεσματικά την κατάσταση, είπε να περάσει απροειδοποίητα από το... «σπίτι» του για να απολαύσει λίγες ώρες με την γυναίκα του την Αφροδίτη. Κι εκεί, όπως συμβαίνει με τους κερατονόμενους, έπεσε σε όργιά της με τον θεό του πολέμου, τον Άρη! Πικραμένος δεν θέλησε να δώσει συνέχεια στο συμβάν και ούτε είχε πια όρεξη να συνεχίσει το εγχείρημά του, ενώ ήδη είχε δημιουργηθεί μέσα στη θάλασσα ένα νησί με υλικά ολόκληρα από το φλεγόμενο κέντρο της γης. Έτσι τα υλικά αυτά «πάγωσαν» από το νερό της θάλασσας και καθώς ο κίνδυνος είχε αποσοβηθεί από την αποτελεσματική λειτουργία των ασφαλιστικών βαλβίδων της εκτόνωσης, φώναξε τον Ποσειδώνα να επιμεληθεί για τα υπόλοιπα, διαβεβαιώνοντάς τον ότι δεν... κινδυνεύει από κάποια έκρηξη! Έτσι προέκυψε το πανέμορφο «Ιερό Νησί» της Μήλου, που κατοικήθηκε από δραστήριους κατοίκους, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν αποτελεσματικά όλα τα πλούσια κοιτάσματα από τα έγκατα της γης και έγιναν πολύ «δυνατοί», όχι όμως όσο οι Αθηναίοι με τους οποίους ήρθαν σε ρήξη αρνηθέντες να τους βοηθήσουν στον «Πελοποννησιακό πόλεμο»! Οι τελευταίοι τους εκδικήθηκαν και, αφού κατέλαβαν το νησί προέβησαν σε «γενοκτονία»!
Τέλος πάντων, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να μάθουν την πραγματική ιστορία της Μήλου από τις εγκυκλοπαίδειες, επειδή εγώ φαντάστηκα την προαναφερθείσα ιστορία κατά την διάρκεια μιας άψογα οργανωμένης εκδρομής από την «Περιηγητική» στο ονειρεμένο νησί της Μήλου με εκλεκτή παρέα συνεκδρομέων και σχεδόν σύσσωμο το Δ.Σ. της «Περιηγητικής». Δεν ήταν μόνο τα πολλά μικρά και πανέμορφα χωριά. Ήταν κυρίως το ξακουστό και ασφαλές λιμάνι, του «Αδάμαντα» το οποίο επρόκειτο να αποτελέσει τον «κεντρικό κρατήρα» σε περίπτωση που η έκρηξη θα πραγματοποιούνταν. Και ήταν όλες οι δαντελωτές ακρογυαλιές τις οποίες επισκεφτήκαμε και από την ξηρά, αλλά και από τη θάλασσα κατά την διάρκεια ενός ημερήσιου περίπλου του Νησιού. Εκεί αποτυπώνεται με σαφήνεια η ημιτελής έκρηξη, που άφησε τα πολύχρωμα πετρώματα ολόκληρα, προτού μετατραπούν σε... χυτή λάβα. Και η θάλασσα σμαραγδένια και πεντακάθαρη καλώντας μας για «σπέσιαλ» μπάνιο!
Το Αρχαιολογικό Μουσείο, που μεταξύ των άλλων σημαντικών ευρημάτων φιλοξενεί και το αυτούσιο «αντίγραφο» της Αφροδίτης από το Λούβρο, που έκανε το χατήρι να επιτρέψει στην θεά να γυρίσει έστω και εν αντιγράφω στο νησί της. Το Μουσείο των Πετρωμάτων προσφέρει τεράστιο ενδιαφέρον. Αλλά το λιμάνι του «Αδάμαντα» δικαιώνει το όνομά του με την εκπληκτική καθαριότητά του... σημείο αναφοράς για κάθε Δημοτική Αρχή στον κόσμο.
Γι - Πας