ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ- ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

 Οι παραπάνω Ιπποκρατικές λέξεις δεν είναι απλά «λέξεις» αλλά είναι το πιο βασικό «αξίωμα» για εκείνον που αποφάσισε να σπουδάσει και κυρίως να εφαρμόσει την Ιατρική Επιστήμη στην πράξη, στον άνθρωπο δηλαδή. Έτσι βγαίνει και η αποφθεγματική λέξη «λειτούργημα» για τους παραπάνω αναφερόμενους. 

Ο γιατρός, λοιπόν, πλησιάζοντας αυτό το θείο δημιούργημα, που είναι ο ανθρώπινος οργανισμός, προκειμένου να παρέμβει στις διάφορες εσωγενείς, είτε εξωγενείς διαταραχές του, θα πρέπει πρώτα να είναι απόλυτα κατατοπισμένος περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Να έχει δηλαδή πλήρη γνώση αυτού του οργανισμού στον οποίο του επετράπη να παρέμβει και αυτό εξηγεί τα έξι χρόνια των βασικών σπουδών του και όλα τα υπόλοιπα είτε με ειδικότητα, είτε με μεταπτυχιακά και είτε προ παντός με την δια βίου εκπαίδευσή του. Έτσι λοιπόν προκύπτει το «ΩΦΕΛΕΙΝ» δηλαδή: προσπάθησε γιατρέ να ωφελήσεις αυτόν που σε εμπιστεύτηκε. 

Στην αντίθετη περίπτωση, εάν για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορείς να τον ωφελήσεις, τότε έχει ιερή υποχρέωση «ΜΗ ΒΛΑΠΤΕΙΝ» δηλαδή, τουλάχιστον (παραλείφθηκε η λέξη «τουλάχιστον», επειδή εννοείται) να μην τον βλάψεις! Αυτές λοιπόν οι τέσσερις λεξούλες αποτελούν ολόκληρη την Ιατρική στην πράξη. Εάν επομένως, παρακολουθώντας το αποτέλεσμα της ιατρικής παρεμβάσεως, διαπιστώνεται ότι αντί ωφέλειας υπάρχει βλάβη, τότε ο γιατρός που παρενέβη έχει σημαντική ευθύνη γι’ αυτήν την βλάβη ακόμα κι όταν προκάλεσε αυτήν την βλάβη λόγω άγνοιας, διότι η άγνοια θα έπρεπε να τον οδηγήσει στην ενσυνείδητη «μη παρέμβασή του»! 

Δεν σηκώνει ντροπές και εγωισμούς η ιατρική παρέμβαση όταν πρόκειται για την ζωή του αλλουνού και μάλιστα εκείνου που σε εμπιστεύτηκε. Ούτε… ψύλλος στον κόρφο τους επομένως αυτών τον ολίγων γυναικολόγων που απέτρεψαν ελαφρά τη καρδία εγκύους να εμβολιαστούν με αποτέλεσμα να χάσουν μαρτυρικά τη ζωή τους χωρίς καν να γνωρίσουν το μωρό τους!

l  Όποιος είναι «βαμμένος» φανατισμένος είναι και «τυφλός» και στα αυτιά και στο μυαλό και στα μάτια, όπως… μαρτυρά η παραπάνω φράση του μεγάλου μας τραγικού ποιητή (δεν θυμάμαι ακριβώς τίνος και ούτε έχει σημασία νομίζω να ψάξω). Αυτό σκέφτηκα αμέσως όταν, πηγαίνοντας να αγοράσω την εφημερίδα μου στο περίπτερο, έπεσε το μάτι μου σε μία φυλλάδα που ήταν κρεμασμένη και έγραφε στην επικεφαλίδα της: «Τσακίσου σκουπίδι», εννοώντας τον Πρωθυπουργό κ. Κυρ. Μητσοτάκη που τόλμησε να ζητήσει υποχρεωτικό εμβολιασμό των 550 χιλιάδων συμπατριωτών μας ηλικίας άνω των 60 ετών, οι οποίοι παρασυρμένοι από τους προαναφερομένους «τυφλούς» πολύπλευρα, κινδυνεύουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους πρωταρχικά να πεθάνουν μαρτυρικά, να παρακολουθήσουν το μαρτύριο αγαπημένων τους προσώπων και επίσης να γεμίσουν τελικά τα «μετρημένα» κρεβάτια Νοσοκομείων και τα ακόμα πιο μετρημένα κρεβάτια των ΜΕΘ που τα χρειάζεται πολύς κόσμος για να σωθούν οι ζωές τους από όλες τις αρρώστιες και όχι μόνο από τον… «ανύπαρκτο» κατά τους «τυφλούς» Covid-19 και… σία. 

Αυτών των κυρίων, που γνωρίζουν μόνο να πιάνουν ένα μολύβι και να γράφουν χυδαιότητες, φαίνεται πως η τύφλα τους δεν τους επιτρέπει να ακούνε, να βλέπουν και να αισθάνονται τα λόγια των ανοιχτόμυαλων επιστημόνων της οικουμένης που μόχθησαν πολύ για να είναι σε θέση να διατυπώνουν γραπτά ή προφορικά αυτά τα λόγια. 

Εμένα φερ’ ειπείν μου έκανε εντύπωση που η κα Γλύκατζη - Αρβελέρ πολύ φειδωλή στους επαίνους πολιτικών είχε πει ότι είναι ευτύχημα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι Πρωθυπουργός της Ελλάδας αυτή την ώρα, την ώρα που οι «τυφλοί» τον αποκαλούν «σκουπίδι» και τον καλούν να… τσακιστεί και να φύγει! Ποιόν να πιστέψω εγώ ο… καημένος τον «τυφλό» ή την Αρβελέρ; Από την άλλη μεριά ο κ. Μητσοτάκης ζητάει να εφαρμοστεί ένα σκληρό μέτρο σε 550 χιλιάδες συμπολίτες αδιακρίτως, ενώ ο κ. Τσίπρας ζητάει… διακρίσεις!

 Γι - Πας