Προσκήνιο-Παρασκήνιο

Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!

Το 2015 μέσα στον ορυμαγδό των «μνημονίων» και του ΔΝΤ, όταν ο ελληνικός λαός ζούσε πρωτόγνωρες καταστάσεις για την μπαρουτοκαπνισμένη γενιά του, υπήρχε μια ημερομηνία κατά την οποία κάποιος αριβίστας και άσχετος με τα κοινά πολιτικός μπορούσε να εκβιάσει εκλογές! Ήταν η ημερομηνία της λήξεως της θητείας του αείμνηστου Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία θα μπορούσε κοινή συναινέσει να εκλεγεί ένας ή μια κοινά αποδεκτός-ή και να αποφευχθούν οι εκλογές σε αυτήν τη δύσκολη για την Ελλάδα εποχή, όπου ο Αντώνης Σαμαράς, οικονομολόγος ο ίδιος, ηγούμενος μιας κυβέρνησης έμπειρων πολιτικών και τεχνοκρατών αγωνίζονταν για την αποφυγή των χειρότερων συνεπειών της κρίσης και σχεδόν τα κατάφερε! Ένας άσχετος με την πολιτική νεαρός, ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να συνασπίσει όλα τα επίσης άσχετα αριστερά μορφώματα σκοπεύοντας στην… για πρώτη φορά άνοδο της αριστεράς στην εξουσία και μόνο σ’ αυτήν. Λαϊκίζοντας με φρούδα επιχειρήματα και ελπίδες κατάφερε να αποσπάσει την εμπιστοσύνη σημαντικού τμήματος του «αμήχανου» τότε λαού και εκμεταλλευόμενος την… «αδυναμία» εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας προκάλεσε εκλογές στις οποίες απέσπασε σημαντικό μερίδιο. Και νάσου το ίδιο το βράδυ των εκλογών βρέθηκε να τον… αγκαλιάσει άλλος αριβίστας της «δεξιάς» και μαζί έκαναν κυβέρνηση. Κυβέρνηση «τυχοδιωκτών», την οποία ο κ. Τσίπρας ανανέωσε, προδίδοντας την υπόσχεση που έδωσε στο συμβούλιο των αρχηγών των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με δεύτερες εκλογές! Κυβέρνησε έτσι για τεσσεράμισι χρόνια προδίδοντας και πάλι ολόκληρο τον Ελληνικό λαό, που με 62% τον εξουσιοδότησε να… «σκίσει» τα μνημόνια! Και τα μεν μνημόνια δεν σκίστηκαν ενώ η κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα, «πρώτη φορά αριστερά» με… γερή σάλτσα δεξιάς, αποδείχτηκε το ότι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα τις δύσκολες αυτές εποχές, με αποκορύφωμα την… αξέχαστη «συμφωνία των Πρεσπών»!

ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ!

Ήταν επόμενο τον Μάιο του 2019 η κυβέρνηση αυτή, που ρεζίλεψε την Ελλάδα στην οικουμένη και… άνοιξε την όρεξη στους προαιώνιους γείτονες μας για αναθεωρήσεις συνθηκών κλπ, να πέσει θορυβωδώς! Οι εκλογές ανέδειξαν στην εξουσία έναν πολιτικό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος και σύμφωνα με την άποψη της «προοδευτικής» κας Γλύκατζη Αρβελέρ αποδείχτηκε ό,τι έπρεπε για την Ελλάδα στην δεδομένη στιγμή. Η σύνθεση της Κυβέρνησής του ήταν τέτοια που μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα μεγάλα εσωτερικά αλλά και εξωτερικά ζητήματά της, κυρίως διεθνοποιώντας τα. Η αυτόφωρη παρουσία των Ευρωπαίων ηγετών κατά την συγκεκαλλυμένη με πρόσφυγες επίθεση της Τουρκίας στον Έβρο υπήρξε η αρχή, που κατέληξε με την παρουσία και ομιλία του ίδιου του κ. Μητσοτάκη στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, η οποία ήταν μνημειώδης και έβγαλε τους Τούρκους από τα ρούχα τους! Η οργάνωση της αντιμετώπισης της πανδημίας και η προσκόλληση της Ελλάδας στην Ευρώπη υπήρξε έργο του Μητσοτάκη. Η μνημειώδης οργάνωση των εμβολιασμών και του καταρρακωμένου ΕΣΥ επίσης. Τέλος οι σημαντικές μεταρρυθμίσεις στον Δημόσιο Τομέα, με αποκορύφωμα τη ζηλευτή απόδοση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών απέδειξαν ότι η Ελλάδα δεν είναι ένας παρίας του σύγχρονου κόσμου, αλλά ένας πρωταγωνιστής που παρέχει γνώσεις και επιστήμονες αποτελεσματικούς στο σημερινό γίγνεσθαι. Ακόμα και οι πιο στενοί του φίλοι δεν πίστευαν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εξελίσσονταν σε έναν τόσο αποτελεσματικό ηγέτη της σύγχρονης Ελλάδας! Φαντάζουν επομένως σαν περίεργες αντηχήσεις από το πολύ μακρινό παρελθόν, όσα απίθανα ακούγονταν από εκείνους που οδήγησαν την Ελλάδα σε καταστροφικές επιλογές και που νόμιζαν ότι είναι δυνατό ο Ελληνικός λαός να τους… εμπιστευτεί και πάλι για να κάνουν τι; Για να… καταλάβουν τους «αρμούς της εξουσίας»; Για να δημιουργήσουν «δικά» τους ΜΜΕ; Για να εκλέξουν «δικούς» τους δικαστές, του τύπου της αλησμόνητης Β. Θάνου; Ή για την… διοίκηση της ελληνικής Βουλής από ανθρώπους αποδέκτες της αναρχίας μέσα στον Ναό της Δημοκρατίας, όπου τώρα μεγαλουργεί ο Κώστας Τασούλας; Όταν οι εκλογές γίνουν στον χρόνο που πρέπει ο Λαός θα εμπιστευτεί και πάλι τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τα δείγματα είναι σαφή.

Γι - Πας