Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ… ΓΕΓΟΝΟΤΑ!

Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τις, τουλάχιστον περίεργες, βραβεύσεις, οι οποίες αναφέρονται σε δημοσίευμα του «Π.Λ.», επειδή απονεμήθηκαν πρόωρα! Δεν πρόκειται να υπεισέλθω… εκεί που δεν με σπέρνουν. Ιδιαίτερα δε εκεί που μπλέκονται χρήματα και άνομοι χρηματισμοί. Τότε παίρνοντας κάποιος την μία ή την άλλη θέση και μάλιστα με άκριτο φανατισμό, μπορεί να θεωρηθεί… ύποπτος, ότι εισέρχεται σε κάποιο κακό αλισβερίσι. Μακριά, λοιπόν, από εμένα αυτά.

Όμως μπήκε στη μέση και η λεωφόρος «Σταύρου Νιάρχου». Ας αφήσουμε στην άκρη την υπερβολική κατά τη γνώμη μου σ’ ολόκληρη την Ελλάδα ονοματοθεσία με το όνομα του αείμνηστου εφοπλιστή. Κάποτε ίσως η Ιστορία να ασχοληθεί με την μνήμη του, την οποία δικαίως οι επίγονοι προσπαθούν να διαφυλάξουν εμπράκτως με πολλές και ωφέλιμες χορηγίες. Ας είναι όμως.

Την διαδρομή αυτή την γνωρίζω καλά είτε πεζοπορών από την ηλικία των δέκα ετών, είτε εποχούμενος μέχρι σήμερα σ’ έναν δρόμο πρόχειρο, που φτιάχτηκε πάνω σε βάλτους και… λαγκάτσες και επειδή στη συνέχεια ο δρόμος αυτός, απλά βατός, ενώνει την πόλη με την Πανεπιστημιούπολη και το Νοσοκομείο, οι εκατέρωθέν του ιδιοκτήτες των «βάλτων» ήταν επόμενο να τον εκμεταλλευτούν επιχειρησιακά.

Επειδή λοιπόν αυτός ο δρόμος ήταν πρόχειρος, αποφασίστηκε να εκπονηθεί μελέτη για την οριστική κατασκευή του. Η μελέτη αυτή έγινε και εγκρίθηκε με όλες τις νόμιμες διαδικασίες ώστε να χρηματοδοτηθεί πλήρως η κατασκευή του και η Περιφέρεια Ηπείρου αποφάσισε να προχωρήσει το έργο, γνωρίζοντας ότι θα συναντήσει πολλές αντιδράσεις συμφερόντων από τους εκατέρωθεν ιδιοκτήτες. Αποφάσισε να μην υποχωρήσει σε καμία ένσταση, γνωρίζοντας ότι έτσι θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και θα επικρατούσε η εκδοχή του… Ναστρεδίν Χότζια, σύμφωνα με την οποία καμία λύση δεν θα ικανοποιούσε όλα τα εκατέρωθεν συμφέροντα και ο δρόμος, είτε δεν θα κατασκευάζονταν ποτέ, είτε θα κατέληγε σε κάποιο έκτρωμα. Παραδείγματα υπάρχουν σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, τα οποία δυστυχώς είναι οριστικά και αθεράπευτα.

Η Περιφέρεια Ηπείρου δικαιώθηκε νόμιμα σε όλες τις υποβληθείσες ενστάσεις και έτσι το τεράστιο, όπως αποδείχτηκε, αυτό έργο προχωρά και πρόκειται να αποπερατωθεί μέσα στις ταχθείσες προθεσμίες!

Θεωρώ και εγώ πρόωρη ίσως την βράβευση, δεν γνωρίζω από πού, της Περιφέρειας Ηπείρου για το έργο αυτό. Ίσως θα έπρεπε να βραβευτεί με μεγαλύτερο βραβείο για το ότι άρχισε το έργο, μολονότι γνώριζε τι επρόκειτο να συναντήσει από τα διάφορα συμφέροντα, τα οποία θα την πολεμούσαν… πάση δυνάμει κι ακόμα περισσότερο επειδή επέμεινε και επιμένει μέχρι τέλους στην τήρηση της νομιμότητας. Δεν είναι εύκολο αυτό το πράγμα, εν όψει μάλιστα εκλογών και… επαπειλούμενου «πολιτικού κόστους»!

Ο λαός όμως γνωρίζει πια τα τερτίπια των «συμφερόντων». Είχε προηγηθεί η υπόθεση του «Ξενία», όπου ο τότε Δήμαρχος Νίκος Γκόντας ήρθε αντιμέτωπος με διάφορα συμφέροντα, τα οποία… βολεύονταν από την λεηλασία ενός απαρχαιωμένου ξενοδοχείου. Κι όταν λέμε λεηλασία την εννοούμε κυριολεκτικά και σε όλους τους τομείς του. Το «Ξενία» είχε καταντήσει… μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνετε. Αυτοί οι… αλεστάδες αντιδρούσαν μανιωδώς σε αυτό που τελικά επιτεύχθηκε με την ανέγερση ενός στολιδιού στο κέντρο της πόλης από επιχειρηματία του είδους, κατά τύχη συμπατριώτη, το οποίο αποδίδει και σημαντικό ενοίκιο στον Δήμο Ιωαννιτών και σε λίγα, πλέον, χρόνια θα ανήκει εξολοκλήρου στον Δήμο.

Ακούσατε κάποια συγγνώμη προς τον Νίκο Γκόντα ή κάποια επιβράβευσή του για την επιμονή του; Όχι! Το ίδιο θα συμβεί και με την λεωφόρο Νιάρχου. Μόνο που και αυτό το έργο θα εξυπηρετεί καίρια την πόλη, το Νοσοκομείο και το Πανεπιστήμιο, ακόμα και τους σημερινούς ενιστάμενους, οι οποίοι θα ντρέπονται για τις ενστάσεις τους. Ενστάσεις τις οποίες αόριστα κάποιοι τρίτοι υποστηρίζουν με φανατισμό, τουλάχιστον αδικαιολόγητο και οι οποίες, εν γνώσει τους, δεν έκαναν τίποτε άλλο από την σκόπιμη καθυστέρηση του έργου.

Γι - Πας