Προσκήνιο-Παρασκήνιο
ΚΑΘΑΡΟΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ!..
Κάμποσα από τα τελευταία χρόνια, μία μεγάλη παρέα φίλων της Μαίρης Κωστή, της Μαιρούλας, όπως την λέγαμε, με δική της πρωτοβουλία, περνούσαμε την Καθαροδευτέρα στα Σερβιανά. Εκεί στο φιλόξενο σπίτι της Μαίρης, χτισμένο πάνω από την πλατεία στην πλαγιά του βουνού, που κάποια γιδοπροβατομονοπάτια οδηγούν στο παραπάνω πλατώ – οροπέδιο, όπου ήταν χτισμένα τα περίφημα οχυρά του Μπιζανίου της Τουρκοκρατίας!
Από νωρίς αρχίζαμε να μαζευόμαστε και άλλοι μεν κάθονταν εκεί και… κουτσόπιναν από νωρίς τσιπουράκι με ελιές και τουρσιά, ενώ άλλοι, από το διπλανό του σπιτιού μονοπάτι μεταξύ των μαντρών των γιδοπροβάτων βαδίζαμε μέχρι το οροπέδιο, για την «επιθεώρηση» των οχυρών και της… Σκύλας, του μεγάλου κανονιού, που με τις βολές του απέτρεπε την προέλαση του Ελληνικού Στρατού από την «Κανέτα» προς τα Γιάννενα.
Ύστερα γυρνάγαμε και εμείς στο σπίτι των Κωστήδων, εκτός από μερικούς που έμεναν για να πετάξουν αετούς. Στο σπίτι είχαν ανάψει οι δουλειές και επικρατούσε οργασμός στην κουζίνα για την κατάρτιση του μπουφέ με τα νηστήσιμα, μερικά από τα οποία, ιδίως γλυκά, φέρνονταν από κάποιες φίλες από τις κυρίες. Έτσι ο μπουφές ήταν πάντα πλουσιότατος.
Τα τσίπουρα… έδιναν κι έπαιρναν είτε στην αυλή όταν ο καιρός ήταν καλός και συνήθως ήταν, είτε και στο μαντζάτο με το αναμμένο τζάκι. Ώσπου άνοιγε ο μπουφές και γινόταν ο χαμός στα πιάτα με τα σαρακοστιανά φαγητά και γλυκά! Και να οι ποικιλίες των ταραμάδων και να οι χαλβάδες σιμιγδαλιού και να οι δίπλες και τα ψημένα φρούτα διαφόρων χρωμάτων. Γέμιζαν οι κανάτες κρασιά και τότε εμφανίζονταν ο Γιώργος Ευαγγελίδης με την κιθάρα του και τον φίλο του τον Μπουζουκτσή που… παρίστανε τον Ζαμπέτα!
Όπως καταλαβαίνετε, το γλέντι άναβε και η Μαίρη με την Αγλαΐα ήταν εκεί για κάθε εξυπηρέτηση όλων. Τότε βλέπαμε από την κουζίνα και την καλωσυνάτη Μαμά των Κωστήδων να ευχαριστιέται το γλέντι και τους καλεσμένους τους.
Ο οντάς, όπου αφήναμε κάποια βαρειά ρούχα, ήταν έτοιμος να υποδεχτεί στα μπάσια του κάποιους που ήθελαν ν’ αναπαυτούν λίγο, ύστερα από τα τσίπουρα και τα κρασιά, ενώ κάποιοι άλλοι διερευνούσαν την πλούσια βιβλιοθήκη της Μαίρης και τα φωτογραφικά άλμπουμ της.
Ήταν οι αξέχαστες Καθαροδευτέρες των Σερβιανών, όπου αντάμωναν και γλεντούσαν οι πολλοί φίλοι της Μαίρης…
ΤΟ… ΔΑΝΕΙΟ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ!
Στα νιάτα μου, για να χτίσω την πρώτη μου κατοικία, αναγκάστηκα να πάρω ένα δάνειο από μία Τράπεζα, η οποία δεν αρκέστηκε στο ότι από την δουλειά μου είχα την δυνατότητα να εξοφλώ τις δόσεις του δανείου, οι οποίες με μεγάλη μου δυσφορία αλήθεια είχαν… εξογκωθεί σημαντικά από τους τόκους του δανείου. Η Τράπεζα αποζητούσε μεγαλύτερη «εξασφάλιση» από την τακτική μου ανταπόκριση στις δόσεις και απαίτησε υποθήκευση ενός μαγαζιού που είχε δώσει ο πεθερός μου ως προίκα στην θυγατέρα του για να έχει ένα εισόδημα.
Πέρασαν αρκετά χρόνια, τόσα που να έχω ξεχάσει τελείως το τακτικότατα εξοφληθέν δάνειο και απολάμβανα με την οικογένειά μου την ιδιόκτητη χρήση της πρώτης μου κατοικίας, με υπερηφάνεια αλήθεια, επειδή την είχα αποχτήσει από τον… ιδρώτα μου.
Κάποια στιγμή, ύστερα από κάμποσα χρόνια, όπως προανέφερα, ανοίγω ένα φάκελο από την προαναφερθείσα Τράπεζα και το περιεχόμενο του εγγράφου με έκανε να… βγω από τα ρούχα μου.
Επειδή, λέει, κατά την εξόφληση του προαναφερθέντος δανείου, μετά την τελευταία δόση είχαν μείνει κάποια «ψιλά» ασήμαντου μεγέθους και αυτά τοκιζόμενα αενάως δημιούργησαν και πάλι ένα ασήμαντο ποσόν, δεν καθίστατο δυνατή η… εξάλειψη της υποθήκης του μαγαζιού της γυναίκας μου. Και ως εκ τούτου εάν… κ.τ.λ… θα μπορεί η Τράπεζα να ζητήσει την… σύλληψή μου κ.τ.λ.!
Έγινα έξαλλος από το απύθμενο θράσος του περιεχομένου του εγγράφου μιας μεγάλης Τράπεζας για έναν δανειολήπτη της από τον οποίο είχε αποκομίσει σημαντικό όφελος σε τόκους και ο οποίος δεν έφταιγε σε τίποτε, επειδή κάποιος υπάλληλός της παραμέλησε να του τηλεφωνήσει απλά για την εξόφληση των «ψιλών»! Ψιλών ασήμαντων για να δημιουργήσουν μία «δόση»!
Φώναξα τον… «κωλοπετσωμένο» πεθερό μου -ο Θεός ν’ αναπαύει την καλή ψυχή του- και του παρήγγειλα να πάει στην Τράπεζα και να μεταφέρει στον διευθυντή την οργή μου για το περιεχόμενο του εγγράφου, που φέρει την υπογραφή του!
Αυτός ήταν και ο λόγος που έκτοτε σε όλη την μακρά ζωή μου δεν ξαναζήτησα ποτέ ούτε και μία δραχμή δάνειο από καμία τράπεζα…
Γι - Πας
