Για κάθε χρήση…

Πηγαίνοντας το πρωΐ στο φούρνο της γειτονιάς, είχα την ατυχία να... «πατήσω» έναν Ευρωβουλευτή! Όχι βέβαια, με τις ρόδες του αυτοκινήτου, αλλά με τα αθλητικά μου παπούτσια! Ήταν μία κακή στιγμή, δεν υπήρχε καμμία πρόθεση... Η φωτογραφία του Ευρωβουλευτή, χωρίς γραβάτα, με όλο του το βιογραφικό (πως λέμε, με όλο του το σόϊ...), βρισκόταν ξαπλωμένη στην είσοδο του φούρνου! Αν και γενικά είμαι προσεκτικός, κοιτώντας χαμηλά, αυτή τη φορά δεν πρόσεξα... Και το ότι κοιτάω χαμηλά, είναι συνήθεια, γιατί πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος, να πατήσει κανείς, περιττώματα σκύλων! (Αν και η κατάσταση, γενικώς, είναι μπάτε σκύλοι αλέστε!)

Ύστερα πήγα δίπλα στην ΕΒΓΑ και εκεί υπήρχε άλλος... Ευρωβουλευτής, αυτός με γραβάτα, «ξαπλωμένος» και αγκαλιά με την πλάκα του πεζοδρομίου! Αυτόν δεν τον «πάτησα» είχα πάρει το μάθημα στο φούρνο!
Πάντως, ολόψυχα εύχομαι «καλή επιτυχία» και στους δύο, αλλά και σε όλους τους υποψηφίους!
Αυτοί «έπεσαν» στο καθήκον, «κατέβηκαν» δίπλα στο λαό, έγιναν χαλί... να τους πατήσεις!
Έδωσαν αγώνα στο «πεζοδρόμιο» και εκεί υπάρχουν και τα απρόοπτα!
Πηγαίνοντας, μετά, προς τη λαϊκή, δεν πατούσα καθόλου στη γη! Ο δρόμος ήταν «στρωμένος» όχι με ρόδα, αλλά με φωτογραφίες υποψηφίων, όλων των εκλογών!
Το πάχος στο κόκκινο χαλί των... ΟΣΚΑΡΣ, ήταν λιγότερο, από το δρόμο της λαϊκής!
Εκεί έγινε το... πατείς με πατώ σε!
Κάποιοι έσκυβαν και έπαιρναν κανένα «πεσμένο», υποψήφιο, άλλοι τους «πατούσαν» με μανία, λες και βγάζανε το άχτι τους!
Υπήρχαν και αρκετοί υποψήφιοι, που «δια ζώσης» μοίραζαν χειραψίες και υποσχέσεις!
Και δίπλα, ο παραγωγός να διαλέγει: πάρτε ντομάτες, για κάθε χρήση...
Η ευχή μου, από καρδιάς:
Σήκω συνέλληνα, από καναπέ!
Καλή ψήφο και μην την... «πατήσεις»!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγώγης