Πρωτογενής παραγωγή και… γίγαντες!
- Μόνιμο πλέον αφήγημα έγινε η πρωτογενής παραγωγή μέσα στην κρίση και στα μνημόνια που περάσαμε. Μέσα στην κρίση βρέθηκε πολλές φορές στην πολιτική, και στο καρνέ κάθε αναπτυξιακού οικονομολόγου σαν πανάκεια. Επαναλαμβάνεται συνεχώς, πότε σαν πρώτη είδηση, πότε σαν κυρίαρχο θέμα συνεδρίου, και πότε σαν η πολιτική αυθεντία που μέσα στην κρίση βρίσκει αυτόματα τη λύση.
- Και αποτέλεσε κυρίαρχη αναπτυξιολογική πολιτική πρόταση, και πριν από τις εκλογές και μετά τις εκλογές, και σε κάθε εγκαίνια Δ.Ε. Θεσσαλονίκης, πίσω από τα μικρόφωνα, και μέσα στα διαγγέλματα!
- Ιστορικά, θα έλεγε κάποιος ότι η πρωτογενής παραγωγή, είναι μια έκδοση του μεσαιωνικού οράματος της αναζήτησης του ελιξήριου της νεότητας, για να φθάσουμε στην πικραγγουριά, και μετά στο νερό του Καματερού, για μια σύντομη κυκλοφορία της φραπελιάς και σήμερα να περνάμε την εποχή του φραπέ! Δεν είναι χωρίς μια διάσταση αναπτυξιακή η αλλότροπη πληθωρική «πρωτογενής» λειτουργία τόσων καφέ-φραπέ που ανοιγοκλείνουν. Βοηθάμε την πρωτογενή παραγωγή των χωρών παραγωγής του καφέ!
- Αλλά εδώ, με την πρωτογενή παραγωγή, γνωρίζουμε τη δική μας αλλότροπη έκδοση με μια πρεμούρα σε βαθμό, που να ζητείται να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας με την μαζική στροφή των νέων στο σκαλιστήρι και στην κλίτσα! Και δεν είναι μακριά η απόφαση των προοδευτικών της Αριστεράς, που ψήφισε τον νόμο για την καλλιέργεια της κάναβης με κύριο επιχείρημα την λύση παντός οικονομικού προβλήματος με εξαγωγή! Η υπόσχεση για σίγουρα λεφτά και εισόδημα μεγάλο, και πρωτοποριακό αναπτυξιακό πρόγραμμα!
- Παρόλες τις προσπάθειες, και παρόλα τα συνθήματα, για την επιστροφή στη γη και στη στάνη τα προγράμματα, για την προσέλκυση νέων δεν τραβάνε. Προ ετών το «κίνημα» για τους «νέους αγρότες» δεν άφησε ίχνη στην πρωτογενή παραγωγή. Γράφτηκαν αρκετοί, αλλά μετά την κατανάλωση της πρώτης επιδότησης σε 4Χ4 και συμμετοχές σε συνάξεις και συνέδρια, μετά δεξιώσεων, το πρόγραμμα έμεινε, και πολλοί αναγκάστηκαν να επιστρέψουν το ποσόν της επιταγής.
- Και τώρα, συνεχίζει αυτό το αφήγημα της πρωτογενούς παραγωγής αλλά τα σούπερ μάρκετ είναι γεμάτα από εισαγόμενα προϊόντα. Τον τελευταίο καιρό ο κόσμος αγοράζει λεμόνια Αργεντινής και Τουρκίας. Ποιος θυμάται ότι προ ετών η Άρτα έκανε εξαγωγές πορτοκαλιών, μέσω μάλιστα της Πρέβεζας όπου είχε συγκροτηθεί και μονάδα συσκευασίας, στη Ρωσία, και λειτουργούσαν και τέσσερα εργοστάσια παραγωγής χυμών. Σήμερα αυτά αποτελούν αναμνήσεις.
- Ένας από τους δικούς μας «προοδευτικούς» της ανάπτυξης της πρωτογενούς παραγωγής, ακούστηκε από τοπικό τηλεοπτικό σταθμό να λέει, πρέπει να προωθηθεί η ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής, λέγοντας μάλιστα, ότι το Ζαγόρι δεν μπορεί να στηριχθεί στον τουρισμό μερικών μονάδων χωρίς πρωτογενή παραγωγή. Συμπληρώνοντας, ότι το Ζαγόρι ήταν γνωστό παλαιότερα για τους γίγαντες που έχουν εξαφανιστεί Τώρα ποιος νέος θα βάλει στο Ζαγόρι φασουλόβεργες για να φυτέψει παραδοσιακούς γίγαντες!
- Κανείς δεν θυμάται πόσο νόστιμες ήταν οι φακές μας που εξαφανίστηκαν, τα καρύδια που δεν υπάρχουν πλέον γιατί τα δέντρα έγιναν ξυλεία πολυτελείας, ενώ κανείς δεν φυτεύει πλέον καρυδιές στα πατρογονικά χωράφια, τα οποία μάλιστα, με το σε εξέλιξη κτηματολόγιο, εγκαταλείπονται. Μια έρευνα στην τηλεόραση διαπίστωσε ότι στη αγροτική περιφέρεια δηλώθηκε στο κτηματολόγιο μόνο το 2% των παλιών αγροτικών εκτάσεων.
- Κάποια παλιά τοπικά αγροτικά προϊόντα όπως, τα ροδάκινα της Κόνιτσας και τα πεπόνια της εξαφανίστηκαν. Και οι χιλιάδες μηλιές που δόθηκαν από Αμερικάνικα προγράμματα εγκαταλείφθηκαν. Και όλη εκείνη η προσπάθεια της Βασιλικής Πρόνοιας με τα σπίτια του παιδιού για την κομποστοποίηση αγροτικών προϊόντων αποτελούν μια ανάμνηση για τις ηλικιωμένες. Κάποια μικρά τυροκομεία που ίδρυσε επίσης η Βασιλική Πρόνοια, όπως του Καλπακίου με την περίφημη γραβιέρα, και το Δελβινάκι με το τυρί, χάθηκαν και οι κτηριακές εγκαταστάσεις ερειπώθηκαν.
- Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στη «στρούγκα της Βελλάς», φέρνει στη επικαιρότητα το ερώτημα, πόσοι νέοι μπαίνουν στη δική τους στρούγκα, πόσο μειώθηκε το ζωϊκό κεφάλαιο και τα δικά τους κοπάδια, και πως αντικρίζουν τα χιλιάδες γιδοπρόβατα της Βελλάς. Αν η εκκλησία μπαίνει στα τσελιγκάτα, στον τουρισμό, στα μονοπάτια, στις νεροτριβές και στα μαντάνια, τι μένει για τους νέους που δεν έχουν δουλειά;
- Όσο για τα χιλιάδες αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά που «πειραματικά» φυτεύτηκαν στα Λιθαρίτσια, σαν γνωριμία από τα παιδιά (μαθητές;), για απασχόληση παραγωγική, αυτή η πλευρά θυμίζει τον «προοδευτικό» Χότζα, που έστελνε τους μαθητές και φοιτητές να μαζεύουν λουλούδια και ρίγανες για το κόμμα και… εξαγωγές!
- Η περιπλάνηση, που φτάνει στα χέρσα και εγκαταλειμμένα, και αποποιούμενα πλέον παλιά χωράφια στα χωριά, και οι χέρσες εκτάσεις με αρδευτικά που δεν δουλεύουν και αναδασμούς που δεν αξιοποιήθηκαν δεν είναι το πεδίον να στραφούν οι νεοι για ευδοκίμηση.
- Κάποτε στην βιομηχανική επανάσταση μετρούσαν την ανάπτυξη με το πόσο μειώθηκε η αγροτική απασχόληση. Τώρα στην μεταβιομηχανική εποχή, την εποχή των ρομπότ, της τεχνολογίας της ψηφιακής επανάστασης, και την διαστημική έξοδο, το να ωθούνται οι νέοι να επιστρέψουν στη γή, δεν είναι τόσο συμβατό με τα τόσα Ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ηπείρου. Στη διανομή της αναπτυξιακής πίττας της γνώσης, το να μιλάς για φασουλόβεργες και γίγαντες είναι αναχρονισμός.
- Το brain-drain δεν αναχαιτίζεται με δέκα φασουλόβεργες…
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται…
ο μέτοικος
