Τα πλεονάσματα και η δημοκρατία...

on .

«Εκεί όμως όπου υπάρχουν έσοδα, δεν πρέπει να γίνεται αυτό που κάνουν τώρα οι δημαγωγοί (μοιράζουν δηλαδή στους απόρους ως μισθό τα πλεονάσματα, αυτοί τα εισπράττουν και χρειάζονται ευθύς αμέσως τα ίδια, γιατί μια τέτοια βοήθεια προς τους απόρους μοιάζει με το τρύπιο πιθάρι των Δαναΐδων). Αντίθετα προς αυτά ο αληθινός δημοκράτης οφείλει να επιδιώκει με ποιον τρόπο το πλήθος δεν θα είναι πάμφτωχο, διότι η μεγάλη φτώχεια του λαού τραυματίζει τη δημοκρατία. Πρέπει λοιπόν να επινοηθούν μέτρα που θα έκαναν την ευημερία διαρκή».
Ίσως κάποιος υποθέσει ότι αυτά είναι λόγια αντιπολιτευτικά προς τους εκάστοτε κυβερνώντες που μοιράζουν πλεονάσματα. Κι όμως αυτά διατυπώθηκαν από τον Αριστοτέλη στα «Πολιτικά» του περίπου πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια! Οι πολιτικοί μας, βέβαια, σήμερα ανταγωνίζονται ποιος θα μοιράσει τα περισσότερα πλεονάσματα με τη μορφή των επιδομάτων!
Στην Ελλάδα η οικονομία αποτελεί ένα εκκρεμές που αιωρείται μεταξύ ελλειμμάτων και πλεονασμάτων. Δύσκολη η ισορροπία στο κέντρο. Και όσο υπάρχει αυτή η αμφιταλάντευση ούτε η δημοκρατία μπορεί να αναπτυχθεί. Σήμερα τα ελλείμματα προκύπτουν από κακοδιαχείριση, ενώ τα πλεονάσματα από υπερφορολόγηση, τα δε υπερπλεονάσματα από εξουθένωση της μεσαίας τάξης. Και αν δαιμονοποιούμε την πολιτική που οδηγεί στα ελλείμματα, δεν πρέπει να απενοχοποιούμε την πολιτική που οδηγεί στα πλεονάσματα.
Τα πλεονάσματα, λοιπόν, εφόσον δεν προκύπτουν από αναπτυξιακή πολιτική, χρησιμοποιούνται από την εκάστοτε κυβέρνηση σαν καταπραϋντικό για τους άπορους πολίτες. Ωστόσο υποδηλώνουν την οικονομική της αποτυχία, την ανικανότητά της δηλ. να εξασφαλίσει «διαρκή ευημερία» στους φτωχούς, αλλά και μια «τραυματισμένη δημοκρατία», όπως λέει ο Αριστοτέλης. Οικονομική αποτυχία γιατί διαμόρφωσε ή δεν κατόρθωσε να εξαλείψει τις ανισότητες μεταξύ των πολιτών, αλλά και τραυματισμένη δημοκρατία γιατί δεν τους εξασφάλισε τη δυνατότητα της ανεμπόδιστης συμμετοχής τους στις αξίες της κοινωνίας.
Μέχρι πρότινος γνωρίζαμε ότι τα ελλείμματα στερούσαν την εξουσία από τα κόμματα που τα δημιουργούσαν, σήμερα όμως διαπιστώνουμε ότι και τα πλεονάσματα και τα υπερπλεονάσματα έχουν τα ίδια αποτελέσματα. Το είδαμε στις τελευταίες εκλογές, στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ, για να τις κερδίσει, παραλίγο να φτάσει στο σημείο να μοιράσει και τα πλεονάσματα της επόμενης κυβερνητικής θητείας! Ας λάβουμε υπόψη μας ότι αυτά δημιουργούν και κοινωνικό αυτοματισμό, με ό,τι αυτός συνεπάγεται.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση ας μην ικανοποιείται που θα μοιράσει μέρισμα, αντ’ αυτού θα πρέπει να εξασφαλίσει οικονομική ανάπτυξη, που θα επιφέρει και την ανάπτυξη της δημοκρατίας.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΕΣ