Η Τουρκία αποθρασύνεται κι εμείς… σφυρίζουμε!
Τα εθνικά θέματα βρίσκονται σε τόσο κρίσιμη κατάσταση που θα μπορούσε να ισχύη το Ομηρικό «ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆς ὄλεθρος ἠὲ βιῶναι», δηλαδή στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται ή ο όλεθρος ή η επιβίωση του Ελληνικού έθνους.
Τα προειδοποιητικά μηνύματα έρχονταν και έρχονται συνεχώς από την Τουρκία για πολλές δεκαετίες τώρα και εντάθηκαν μετά την εισβολή και κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1974, όπως και μετά την προδοτική σχεδόν αντίδραση της τότε Κυβερνήσεως στην απόβαση των Τούρκων στα Ίμια.
Και όμως όλες οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις θεώρησαν ότι η Κύπρος δεν τους αφορά. Περιορίστηκαν μόνον στα λόγια, ενώ η Τουρκία έθετε σε εφαρμογή τα επεκτατικά της σχέδια. Δεν αντιλήφθηκαν ή δεν θέλησαν να αντιληφθούν ότι η Τουρκική πολιτική που ακολουθήθηκε στην Κύπρο αργά ή γρήγορα θα μεταφερόταν και στον Ελλαδικό χώρο, στη Θράκη, στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τώρα στην ΑΟΖ τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδος. Και είναι απορίας άξιον, γιατί τόσο η Κυβέρνηση του Μητσοτάκη όσο και η αντιπολίτευση δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται την σοβαρότητα της κατάστασης.
Χωρίς τη χάραξη μακροπρόθεσμης εξωτερικής πολιτικής από τους ηγετίσκους που διαχειρίζονται την εξουσία μετά την πτώση της χούντας, αλλά και πρωτύτερα, αυτό που απομένει είναι η εκάστοτε κυβέρνηση να αντιδρά σπασμωδικά στις μελετημένες και από καιρό σχεδιασμένες και δημόσια διακηρυγμένες ενέργειες της Τουρκίας. Η τελευταία δημιουργεί πολιτική με τις παρανομίες της και η εκάστοτε Κυβέρνησή μας τρέχει ασθμαίνουσα πίσω από τις εξελίξεις.
Ας κάνουν τον κόπο οι κυβερνώντες να μελετήσουν την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας που χάραξε από τη δεκαετία του ’60 ο Νιχάτ Ερίμ, για να δουν πώς η Τουρκία υλοποιεί βήμα βήμα τους επεκτατικούς της στόχους σε βάρος κυρίως του Ελληνισμού και όχι μόνον. Αν δεν συνειδητοποιήσουν τον μέγιστο κίνδυνο που επικρέμαται πάνω από την πατρίδα μας, αν δεν λάβουν άμεσα τα απαραίτητα αμυντικά και όχι μόνον μέτρα, και αν δεν αφυπνίσουν έγκαιρα τον λαό, υπάρχει το ενδεχόμενο σύντομα να δούμε την πατρίδα μας να ακρωτηριάζεται.
Ήδη βρισκόμαστε σε έναν «ακήρυκτο πόλεμο» της Τουρκίας που εξαπέλυσε εναντίον της χώρας μας χρησιμοποιώντας τους «λαθρομετανάστες», οι οποίοι πιθανόν στην πλειοψηφία τους να είναι όργανα της Τουρκίας που θα χρησιμοποιηθούν την κατάλληλη στιγμή εναντίον μας. Δεν είναι παράξενο που οι πλείστοι είναι νέοι μεταξύ 18 και το πολύ 25 ετών. Το ότι τους αποστέλλει η Τουρκία, το ομολόγησε εμμέσως πλην σαφώς ο Τούρκος πρόεδρος στην πρόσφατη συνάντησή του με τον Μητσοτάκη.
Οι παράνομες κατακτητικές εισβολές των Τούρκων στη Συρία, η κατάληψη εδαφών μιας ανεξάρτητης χώρας, η εθνοκάθαρση των Κούρδων από τις περιοχές που κατέλαβε, τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει, δεν συγκινούν κανένα, ούτε και τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ούτε φυσικά τις μεγάλες δυνάμεις. Παρόμοια, όπως και με την παράνομη εισβολή στην Κύπρο, χώρα μέλος της Ε.Ε., και τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε και διαπράττει και ουδείς φαίνεται να ενοχλείται, ούτε και η Ελλάδα που υποτίθεται ότι είναι εγγυήτρια δύναμη της ανεξαρτησίας της.
Ο αλλοπρόσαλλος Αμερικανός πρόεδρος θυσιάζει τους συμμάχους του, τους Κούρδους, στο βωμό του θαυμασμού του για τον δικτάτορα και διεθνή ταραχοποιό, τον πρόεδρο της Τουρκίας. Και ο Πούτιν, με στόχο τη διάλυση της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ και την εξυπηρέτηση των Ρωσικών συμφερόντων, χαϊδεύει τον Ερτογκάν και ενεργεί στη Συρία με τέτοιον τρόπο, σαν να είναι το αφεντικό, μη λογαριάζοντας την εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα της Συρίας.
Η Ε.Ε. δυστυχώς μένει αμέτοχη και αδρανής ή το πολύ να εκδόσει κάποιο αναποτελεσματικό ψήφισμα. Η Γερμανία, με τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία και λόγῳ των παραδοσιακών φιλικών σχέσεων με αυτή τη χώρα, παίζει τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. Έχοντας αποθρασυνθεί από την ανοχή των μεγάλων δυνάμεων και από την τακτική της υποχωρητικότητας και του κατευνασμού και από τις Ελληνικές κυβερνήσεις, η Τουρκία σταδιακά και σταθερά υλοποιεί τους στόχους της.
Και εμείς; Ασχολούμαστε τόσο η Κυβέρνηση και η αντιπολίτευση με δευτερεύοντα, και ένα μικρό ποσοστό τους λαού με παρωχημένα θέματα, όπως είναι π.χ. η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η ετήσια διαδήλωση και πορεία προς την Αμερικανική πρεσβεία ή οι ετήσιες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κάθε χρόνο για τη δολοφονία κάποιου συμπολίτη μας που συνήθως εκτρέπονται σε βιαιότητες που προσβάλλουν την μνήμη τους. Όταν υπάρχει το πρόβλημα της εθνικής επιβίωσης, πιστεύουμε ότι αυτά θα έπρεπε να υποχωρούν. Η Τουρκία, αντιλαμβανόμενη το φοβικό σύνδρομο των Ελληνικών κυβερνήσεων και την πολιτική της θωπείας και του κατευνασμού, αποθρασύνεται ακόμα περισσότερο.
Καιρός είναι, επιτέλους, να χαράξει η Ελλάδα μια μακροχρόνια εξωτερική και εθνική πολιτική, την οποία να ακολουθήσουν όλες οι επόμενες κυβερνήσεις, και, δεύτερον, να κινητοποιήσει τον Ελληνισμό όπου γης και να αξιοποιήσει επιτέλους τις εξαιρετικά υψηλού επιπέδου επιστημονικές γνώσεις των Ελλήνων όπου γης, ώστε να δημιουργήσει ισχυρότατες ένοπλες δυνάμεις που με ευψυχία και τόλμη να αντιμετωπίσουν τον εχθρό, που αυτή τη στιγμή είναι η Τουρκία.
Εξαιρετικά σημαντικό είναι, επίσης, η δημιουργία αποτελεσματικών και αξιόπιστων συμμαχιών, οι οποίες θα εδράζονται σε αμοιβαία συμφέροντα, με χώρες και λαούς, ώστε σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης η Ελλάδα να μην είναι μόνη. Αν δεν γίνουν αυτά άμεσα, το μέλλον της πατρίδας μας κάθε άλλο παρά ευοίωνο είναι.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ
