Οι ιχθυοκαλλιέργειες τονώνουν την οικονομία της Θεσπρωτίας

• Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου μελετών ΣΕΒΕ, αυξάνει συνεχώς ο μέσος ετήσιος όρος ανάπτυξης των ιχθυοκαλλιεργειών στη Θεσπρωτία.
Κατά κύριο λόγο, παράγονται 10.000 τόνοι τσιπούρα και λαβράκι και 2.000 τόνοι από τα λεγόμενα μεσογειακά νέα είδη -όπως φαγκρί, μυλοκόπι, συναγρίδα, σαργός, λιθρίνι- κάθε χρόνο.
Η Θεσπρωτία ευνοεί πολύ τις εξαγωγές, από την άποψη ότι το ψάρι φτάνει σε ελάχιστες ώρες στην Ιταλία, που είναι κύριος εξαγωγικός προορισμός. Εξαγωγές γίνονται επίσης σε Ισπανία, Γαλλία και Ρωσία, ξεπερνώντας το 90% της παραγωγής. Τα οικονομικά στοιχεία για τις υδατοκαλλιέργειες μιλούν από μόνα τους: Από το 2005  που είχαν τζίρο 8,7 εκατ.  έφτασαν το 2016 περίπου 20 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Μελετών ΣΕΒΕ, ο μέσος ετήσιος όρος ανάπτυξης ήταν 38%.
 Στην περιοχή δραστηριοποιούνται 27 μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, 1 ιχθυογεννητικός σταθμός και 1 σταθμός προπάχυνσης. Όπως και σε όλη την Ελλάδα, οι πρώτες μονάδες φτιάχτηκαν πριν από 33 χρόνια, ως επί το πλείστον από μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, οι οποίες στην συνέχεια αναπτύχθηκαν. Τι έδωσε τη δυνατότητα να επεκταθούν οι υδατοκαλλιέργειες στη Θεσπρωτία; Η τεχνογνωσία, τα καλά νερά και η εγγύτητα με την Ευρωπαϊκή Ένωση.  Οι πρώτες εταιρείες, παρήγαγαν περίπου 20 με 30 τόνους και όλη η Θεσπρωτία συνολικά 1.500 τόνους.
Σήμερα, πλησιάζει τους  15.000 τόνους, με προοπτική αυξητική. Ενδιαφέρον έχει η διαδικασία μεγαλώματος των ψαριών. Γίνεται προμήθεια από τους πλησιέστερους γεννητικούς σταθμούς ψαριού στην ηλικία των 3 μηνών. Τα ψάρια μπαίνουν στη θάλασσα με βάρος περίπου 2 γραμμάρια. Για να φτάσουν στο εμπορεύσιμο βάρος των 250 – 350 γραμμαρίων, που είναι το ψάρι μερίδας, χρειάζονται περίπου 18 μήνες. Από τη γέννησή τους παρακολουθούνται στο μικροσκόπιο, γίνεται σκελετικός έλεγχος, ώστε τα ψάρια να είναι καλά και υγιή.
Η. Μ.