Εκατοντάδες οικογένειες ζουν ακόμα από την υλοτομία, όμως…
Σε σημείο καμπής είναι σήμερα ο δασικός κόσμος της Ηπείρου!
- Επίκειται νέο νομοθετικό πλαίσιο για τους συνεταιρισμούς
- Ι. Ντασταμάνης (πρ. Πρόεδρος Δασικών Συν/σμών Ιωαννίνων): Αρκούν τρεις ισχυρές οργανώσεις σε Κόνιτσα, Ζαγόρι – Μέτσοβο…
• Σε σημείο καμπής έχει φτάσει στις μέρες μας ο κλάδος της υλοτομίας και εμπορίας ξυλείας, δραστηριότητα από την οποία ζουν εκατοντάδες οικογένειες και στον Νομό Ιωαννίνων.
Από τη μία πλευρά, είναι η σχεδιαζόμενη από την Κυβέρνηση νέα αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για τους δασικούς συνεταιρισμούς που αναμένεται να διαμορφώσει ένα «τοπίο» διαφορετικό απ’ το σημερινό. Από την άλλη, δεν αφήνει ανεπηρέαστο τον κλάδο η συζήτηση που «φούντωσε» τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονεί για την υγεία μας η χρήση τζακιού.
Για τα θέματα αυτά μίλησε χθες στον «Π.Λ.» ένας επαγγελματίας με μακρά εμπειρία στο χώρο της εμπορίας ξύλου, ο Γιάννης Ντασταμάνης, πρ. Πρόεδρος της Ένωσης Δασικών Συνεταιρισμών Ιωαννίνων.
Αλλαγή στο πλαίσιο
Τρία μόλις χρόνια έχουν περάσει από την ψήφιση στη Βουλή, με ευρεία πλειοψηφία μάλιστα, νομοσχεδίου που έθεσε κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας για τους δασικούς συνεταιρισμούς της χώρας, με στόχο την ανάπτυξή τους και την ορθότερη διαχείριση των δασών που διασφαλίζει με τη σειρά της τη διατήρηση του επαγγέλματος του δασεργάτη.
Ωστόσο, αναμένεται νέα αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο των συνεταιρισμών με εκπροσώπους του κλάδου να πιέζουν προκειμένου να μειωθούν από 21 σε 10 οι δασεργάτες που απαιτούνται για να συσταθεί μία οργάνωση.
Λίγοι και καλοί…
Σχολιάζοντας τις εξελίξεις ο Γιάννης Ντασταμάνης τονίζει πως δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει ένας νόμος πρόσφατος, ο οποίος μάλιστα ψηφίστηκε απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «αν μειωθεί ο αριθμός των συμμετεχόντων για τη σύσταση συνεταιρισμού, τότε θα είναι σα να γυρίζουμε ξανά στο παρελθόν. Κάθε οικογένεια θα μπορεί να φτιάξει τον δικό της συνεταιρισμό. Αντί δηλαδή να ενδυναμώσουμε τις οργανώσεις, πάμε στους συνεταιρισμούς της παρέας».
Ο ίδιος έχει συγκεκριμένη πρόταση για το θέμα και αυτή είναι ότι χρειάζονται λίγοι και ισχυροί συνεταιρισμοί. Όπως σημειώνει, στον Νομό μας μπορούν να λειτουργήσουν ένας ανά Δήμο, σε Κόνιτσα, Ζαγόρι και Μέτσοβο όπου υπάρχει δασική δραστηριότητα. «Δεν βρίσκεις σε κάθε έναν από αυτούς τους Δήμους πάνω από 25 – 30 πραγματικούς δασεργάτες, άρα μπορούν να γίνουν τρεις καλοί συνεταιρισμοί, να παίρνουν όλα τα ξύλα και να έχουν για όλο το χρόνο δουλειά», λέει ο κ. Ντασταμάνης.
Τζάκια και… κίνδυνοι!
Καλά πήγε η δουλειά φέτος για τον κλάδο της υλοτομίας και εμπορίας ξύλου στην Ήπειρο. Ήδη δε αυτή την περίοδο οι επαγγελματίες υλοτομούν για την επόμενη σεζόν, καθώς, όπως κάνει γνωστό ο Γιάννης Ντασταμάνης, η καλύτερη εποχή για κοπή ξύλων είναι από τα τέλη Αυγούστου και ως τον Μάρτιο, όταν τα δέντρα δεν έχουν χυμούς.
Ωστόσο, η συζήτηση που «φούντωσε» τις τελευταίες ημέρες γύρω από τους κινδύνους που μπορεί να κρύβει η χρήση τζακιού για την υγεία των πολιτών προβληματίζει τον κλάδο, αφού ουσιαστικά δυσφημίζει το προϊόν που εκείνος εμπορεύεται, δηλαδή το ξύλο. Δύσκολα πάντως, οι πολίτες θα… απαρνηθούν ένα υλικό κι ένα μέσο θέρμανσης που είναι αρκετά πιο οικονομικό από άλλα και κυρίως από το καλοριφέρ και το πετρέλαιο!
Προκάλεσε συζητήσεις
Πιο συγκεκριμένα, μεγάλο κύκλο συζητήσεων και διχογνωμιών προκάλεσε πρόσφατη επιστολή της Αντικαρκινικής, στην οποία υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, πως «η καύση ξύλου εκλύει στο εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον (στον αέρα) μεγάλες ποσότητες πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων (PAHs), βενζολίου, διοξινών και αιωρούμενων σωματιδίων, τα οποία διεισδύουν και εγκαθίστανται πολύ βαθιά στις κυψελίδες του πνεύμονα και από εκεί περνούν στην κυκλοφορία του αίματος και φτάνουν σε διάφορα όργανα του σώματος. Η ρύπανση αφορά τόσο τον αέρα του σπιτιού που έχει αναμμένο το τζάκι, όσο και τα γειτονικά σπίτια, αλλά και τον αέρα στους δρόμους που κινούμαστε». Για τον λόγο αυτό, ο φορέας απευθύνει έκκληση στους πολίτες να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τα τζάκια τους, για το δικό τους και για το καλό των άλλων.
