Ο Αλβανός  πρωθυπουργός ανέφερε συγκεκριμένα ότι η Αλβανία μπορεί να φιλοξενήσει εκατοντάδες Αφγανούς πρόσφυγες, μεταξύ των οποίων γυναίκες σε ανώτερες διοικητικές θέσεις, δημοσίους υπαλλήλους και άλλους ανθρώπους που απειλούνται από τους Tαλιμπάν. Να σημειωθεί ότι άμεσα πρόκειται να εγκαταλείψουν τη χώρα περί τους 500.000 Αφγανούς, οι οποίοι θα κατευθυνθούν προς την Ευρώπη, με πρώτο σταθμό την Ελλάδα. 

Ο Αλβανός πρωθυπουργός  έκανε μάλιστα αναφορά σε εκκλήσεις εκ μέρους διεθνών οργανισμών για την προσωρινή στέγαση στην Αλβανία εκατοντάδων ανθρώπων από τους κύκλους των διανοουμένων και Αφγανών μαχητικών γυναικών που περιλαμβάνονται στους καταλόγους εκτέλεσης των Ταλιμπάν. Στη  συνέχεια πρόσθεσε ότι το ίδιο του έχουν ζητήσει και οι ΗΠΑ. «Δεν θα πούμε όχι και όχι μόνο γιατί οι μεγάλοι σύμμαχοί μας, μας το ζητάνε αλλά επειδή είμαστε η Αλβανία», υπογράμμισε ο Ράμα. Και στην αποστροφή αυτή κρύβεται η πραγματική αλήθεια και οι σκοπιμότητες που εξυπηρετεί η Αλβανική Κυβέρνηση, πέραν της έτερης δικαιολογίας ότι είναι «μέλος του ΝΑΤΟ». 

Ερωτηματικά 

Οι τοποθετήσεις του Ράμα προκαλούν εντύπωση, από το γεγονός και μόνο ότι η Αλβανία φέρεται να είναι από τις πρώτες, αν όχι η πρώτη στην οποία Διεθνείς Οργανισμοί ζήτησαν τη βοήθειά της, όταν υπάρχουν δεκάδες άλλες χώρες που έχουν και τις υποδομές και άμεσα συμφέροντα και εμπλοκή στο Αφγανιστάν. 

Η βιασύνη του Ράμα να πάρει... θέση δέχεται πολλαπλές εξηγήσεις. Εν αρχή είναι οι υπόγειες διεργασίες και επικοινωνίες με την Τουρκία του Ερντογάν που επίσης επιθυμεί να χρησιμοποιήσει το «χαρτί» των Αφγανών προσφύγων στις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Αλβανία στο σχέδιο αυτό μπορεί να διαδραματίσει ένα κομβικό ρόλο.

Υπάρχει όμως και δεύτερη ανάγνωση, συμπληρωματική της πρώτης.  Η Κυβέρνηση Ράμα θέλει κι αυτή με τη σειρά της να χρησιμοποιήσει τους Αφγανούς για την επιτάχυνση των διαπραγματευτικών διαδικασιών με την Ε.Ε., ενώ ενδόμυχα η αναφορά σε Αφγανούς που κατείχαν διοικητικές θέσεις κλπ, υποκρύπτει επιθυμία ενσωμάτωσης αυτών στην Αλβανία και γιατί όχι και στον εποικισμό περιοχών, μεταξύ των οποίων και της Βορείου Ηπείρου. 

Το σενάριο αυτό, όσο κι αν θεωρείται προωθημένο, δεν μπορεί κανείς να το αποκλείσει ως το επόμενο βήμα της Κυβέρνησης Ράμα, η οποία είναι πρόθυμη να παράσχει κάθε στήριξη σε ισλαμιστικά στοιχεία, κι αυτό παρά το γεγονός ότι έχει θέσει ως απόλυτη προτεραιότητα την ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία απορρίπτει στο σύνολό της το ριζοσπαστικό και ακραίο ισλάμ. 

Άλλωστε η πρόσφατη προϊστορία προσφέρει αρκετά παραδείγματα: Η Αλβανία- κατά την περίοδο της Κυβέρνησης Μπερίσα, είχε ενταχθεί στον Οργανισμό της Ισλαμικής Διάσκεψης, μέσω του οποίου εγκαθιδρύθηκαν στη χώρα ακραία θρησκευτικά και «φιλανθρωπικά» ιδρύματα που έδιναν άσυλο σε διωκόμενους από τη Δύση τζιχαντιστές. Απόρροια αυτών ήταν και η ένταξη Αλβανών τζιχαντιστών στο μέτωπο της Συρίας. 

Η Αλβανία είχε δημιουργήσει επίσης ένα τεράστιο στρατόπεδο εκπαίδευσης Ιρανών τζιχαντιστών, όπως είχε αποκαλύψει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Οι συγκεκριμένοι τζιχαντιστές ανήκαν σε ένοπλη οργάνωση που πρόσκεινταν στην Ιρανική αντιπολίτευση. Μέχρι το 2012 χαρακτηρίζονταν ακραίοι και τρομοκρατική οργάνωση από Ευρώπη και ΗΠΑ. Οι τζιχαντιστές αυτοί εγκατέλειψαν μαζικά το Ιράν, μετέβησαν στην Αλβανία, όπου αρχικά φιλοξενήθηκαν σε δομές και στη συνέχεια, υπό την εποπτεία των τοπικών αρχών, μεταφέρθηκαν στο συγκεκριμένο στρατόπεδο, όπου μέχρι πριν δύο χρόνια τουλάχιστον εκπαιδεύονταν σε τακτικές ανορθόδοξου πολέμου, ακόμα και σε αποκεφαλισμό αιχμαλώτων. Στη συνέχεια η Αμερικανική Κυβέρνηση του Τραμπ άρχισε να τους υποστηρίζει, καθώς είχαν τον ίδιο στόχο, την ανατροπή του καθεστώτος στο Ιράν. 

* * *

Σήμερα παραμένει άγνωστη η τύχη των εν λόγων τζιχαντιστών, η περίπτωσή τους όμως δείχνει και τη ροπή της Αλβανίας να στηρίξει εξτρεμιστικά στοιχεία, αλλά και στο πόσο γρήγορα αλλάζουν οι συσχετισμοί και οι πολιτικοί προσανατολισμοί, που δεν επιτρέπουν κανένα εφησυχασμό ακόμη και όταν προβάλλονται με το... μανδύα της φιλανθρωπίας.