Πάνω στην προφορική αυτή διάλεκτο «πατάει» η ρουμάνικη προπαγάνδα

ΟΧΙ…ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΑ ΒΛΑΧΙΚΑ!

- Αυστηρή προειδοποίηση από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων για την απόπειρα γραπτής αποτύπωσής τους και μάλιστα στα λατινικά που συζητήθηκε σε ημερίδα στα Γιάννενα

- Ο Ευάγγελος Αβέρωφ και το «Κουτσοβλαχικό Ζήτημα»…

• Με πληθυσμό σήμερα που αγγίζει σχεδόν το ένα εκατομμύριο πολίτες, οι Βλάχοι αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι του Ελληνισμού, άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορικό πορεία της χώρας, με ιδιαίτερη παρουσία σε κάθε εθνικό αγώνα και με αξιοσημείωτη πολιτιστική παρακαταθήκη που διατηρείται ακέραια ως τις μέρες μας.
Ωστόσο, εδώ και δεκαετίες οι Έλληνες Βλάχοι έχουν βρεθεί στο στόχαστρο μίας επίμονης προπαγάνδας προερχόμενης κυρίως από τη Ρουμανία, η οποία επιχειρεί, με αιχμή του δόρατος τη γλώσσα τους, να τους πείσει ότι αποτελούν ξεχωριστή μειονότητα στη χώρα μας που... δεν έχει σχέση με τους Έλληνες! Η προπαγάνδα αυτή έχει απορριφθεί καθώς υπάρχουν στέρεα επιχειρήματα για την ρίζα των Ελλήνων Βλάχων, ωστόσο ορισμένοι κύκλοι εξακολουθούν ακόμα να ρίχνουν… λάδι στη φωτιά.
Γι’ αυτούς τους κύκλους απόπειρες γραπτής αποτύπωσης της βλάχικης γλώσσας, με λατινικούς χαρακτήρες μάλιστα, όπως συζητήθηκε πρόσφατα σε ημερίδα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων αποτελούν… βούτυρο στο ψωμί, γι’ αυτό και σωστά, αντιδρά έντονα η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων, η οποία εξέδωσε σχετική ανακοίνωση.
Το λεγόμενο «Κουτσοβλάχικο ζήτημα» είναι εξάλλου ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα, με το οποίο ασχολήθηκε εκτενώς στο παρελθόν και ο Ευάγγελος Αβέρωφ.

Η προπαγάνδα απέτυχε!
Μπορεί εκτός από ελληνικά να μιλούν και βλάχικα, μία διάλεκτο που επέζησε ως προφορική στο πέρασμα των αιώνων, μεταδιδόμενη από γενιά σε γενιά, όμως οι Έλληνες Βλάχοι έχουν ακλόνητη εθνική συνείδηση και απόλυτη γνώστη της καταγωγής τους, που δεν είναι τίποτε άλλο από ελληνική.
Γι’ αυτό και η ρουμανική προπαγάνδα απέτυχε, παρά την επιμονή της εδώ και ενάμιση σχεδόν αιώνα, να τους πείσει ότι έχουν ρουμανική καταγωγή και να προκαλέσει τη δημιουργία μειονότητας εντός των ελληνικών συνόρων! Εξάλλου, οι ίδιοι οι Βλάχοι, με ελάχιστες… γραφικές εξαιρέσεις, δεν αισθάνθηκαν ποτέ «ξένο σώμα»!
Όμως αυτό δε σημαίνει ότι οι σκοτεινοί αυτοί κύκλοι έχουν… παραδώσει τα όπλα, αφού μιλάμε για ένα αξιοσημείωτο κομμάτι του πληθυσμού της χώρας μας.
Από αυτή την άποψη, η επιμονή ορισμένων γλωσσολόγων και της «Επιστημονικής Εταιρείας Μελέτης του Πολιτισμού των Βλάχων» για γραπτή αποτύπωση της βλάχικης διαλέκτου, μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα επικίνδυνη, ειδικά αν αυτό γίνει σε λατινικό αλφάβητο, όπως τονίστηκε σε πρόσφατη σχετική ημερίδα, που έλαβε χώρα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων με αντικείμενο τη διάσωση της βλάχικης. Γιατί είναι ακριβώς πάνω στη λατινική (ρωμαϊκή) «καταγωγή» των Ελλήνων Βλάχων που «πατάει» η ρουμάνικη προπαγάνδα!
Φυσικά, η πρόθεση διάσωσης της προφορικής αυτής διαλέκτου στην ουσία της δεν είναι κακή, αφού οι νεότερες γενιές των Ελλήνων Βλάχων τη μιλούν όλο και λιγότερο, όμως κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το εγχείρημα αυτό να λάβει επικίνδυνες διαστάσεις, όπως προειδοποιεί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολ/κών Συλλόγων Βλάχων.

Η Ομοσπονδία Βλάχων
Ξεκάθαρη και κατηγορηματική είναι η ανακοίνωση της Πανελλ. Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων (την υπογράφουν ο πρόεδρός της Μιχάλης Μαγειρίας και η Γεν. Γραμματέας Αθανασία Δρόσου) όσον αφορά στο θέμα της βλάχικης γλώσσας και φυσικά στους κινδύνους που κρύβει η προσπάθεια γραπτής αποτύπωσής της. Το πλήρες κείμενό της έχει ως εξής:
«Αγαπητοί συμπατριώτες, θα θέλαμε να τονίσουμε γι’ άλλη μια φορά ότι απόλυτος εκφραστής της Ιστορίας και της Λαογραφίας των Βλάχων στον Ελλαδικό χώρο με κάθε νομιμότητα, είναι το Δευτεροβάθμιο όργανο της πλειονότητας σχεδόν των Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων, η Π.Ο.Π.Σ.ΒΛΑΧΩΝ.
Όσον αφορά το γλωσσικό θέμα, μόνιμος τρόπος έκφρασης της πλειονότητας των Βλάχων είναι τα κατά τόπους προφορικά ιδιώματα της βλαχικής, αποτυπωμένα από όποιον το επιθυμεί με ελληνικό αλφάβητο, οικείο και γνωστό σε όλους τους Βλάχους του ελλαδικού χώρου.
Μεμονωμένες ομάδες ατόμων ή Συλλόγων δεν έχουν καμία νομιμοποίηση αλλαγής της υφιστάμενης κατάστασης. Να επισημάνουμε επίσης ότι λατινική αποτύπωση της βλαχικής, χωρίς να έχει λυθεί επίσημα το θέμα των διεκδικήσεων της ξένης προπαγάνδας με άλλοθι το γλωσσικό, εμπεριέχει τον κίνδυνο εθνογένεσης και δημιουργίας μειονότητας με απρόβλεπτες συνέπειες για τις επόμενες γενιές».

Ο Ευάγγελος Αβέρωφ
Με το λεγόμενο «Κουτσοβλάχικο ζήτημα» ασχολήθηκε ως νέος στο Κόμμα των Φιλελευθέρων ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Έγραψε μάλιστα και εξέδωσε το 1948 βιβλίο με τίτλο «Η Πολιτική Πλευρά του Κουτσοβλαχιχού Ζητήματος».
Όπως αναφέρει η κόρη του Τατιάνα Αβέρωφ στον πρόλογο νεότερης έκδοσης (2016) του βιβλίου, Κουτσόβλαχος στην καταγωγή του ο ίδιος, με ρίζες από την Ήπειρο και τη Θεσσαλία, ο ευπατρίδης πολιτικός, ήταν ο ανήσυχος δέκτης των μηνυμάτων της ξένης προπαγάνδας που αναπτύχθηκε απροκάλυπτα πλέον κατά την Κατοχή και που αποσκοπούσε στη δημιουργία και εκμετάλλευση μειονοτικού ζητήματος στη χώρα μας.
Αγωνίστηκε για να ξεσκεπάσει και να αποτρέψει τους σοβαρούς κινδύνους που μπορούσαν να προκύψουν μελλοντικά από την μελετημένη και επίμονη αυτή προσπάθεια, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να εξοριστεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιταλία.
Μετά την απελευθέρωση, συνέχισε τον αγώνα του, προσπαθώντας να αφυπνίσει την Πολιτεία και την κοινή γνώμη που σ' όλο αυτό το διάστημα είχε δείξει μια εντυπωσιακή αδιαφορία ή και άγνοια για το όλο ζήτημα.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, το Κουτσοβλαχικό ζήτημα απασχόλησε σοβαρά λίγους μόνο επίσημους φορείς του κράτους ή ιδιαίτερα ευαίσθητες μερίδες του πληθυσμού. Ανάμεσα στους πρώτους, ο Ευάγγελος Αβέρωφ δεν έχανε την ευκαιρία να κρούσει τον κώδωνα κινδύνου, έστω και αν πολλές φορές συναντούσε «το χαμόγελο που απευθύνεται προς όσους οραματίζονται κινδύνους ή τουλάχιστον τους εξογκώνουν καταπληκτικά»!