ΤΑ ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ ΣΤΗΝ UNESCO (!) ΑΛΛΑ ΠΩΣ;

- Η απόφαση του τότε υπ. Πολιτισμού Κ. Τασούλα για υποβολή πρότασης -σε εποχή βαθιάς οικονομικής κρίσης- το «ναι» της Προέδρου Πολιτιστικού Ιδρύματος Πειραιώς Σ. Στάικου για χρηματοδότηση των μελετών και ο φάκελος που ξεχάστηκε (;) στα συρτάρια των υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ

- Τι αποκαλύπτει ο Γ. Παπαχρήστος στα «Νέα Σαββατοκύριακο»…

ZAGORI

Είναι αυτονόητα τα οφέλη, τουριστικά, οικονομικά και πολιτιστικά, που συνεπάγεται τόσο για το Ζαγόρι όσο και για την ευρύτερη περιοχή, για όλη την Ήπειρο, η εγγραφή των Ζαγοροχωρίων στον κατάλογο με τα Τοπία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Ωστόσο, το εγχείρημα που πριν λίγες ημέρες έφτασε σε αίσια έκβαση δεν είναι καινούριο. Ξεκίνησε πριν εννέα ολόκληρα χρόνια, το 2014 και θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί πολύ νωρίτερα, αν δεν μεσολαβούσαν τα τεσσεράμισι χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και οι προκαταλήψεις των υπουργών του (Πολιτισμού) που οδήγησαν τον έτοιμο φάκελο υποψηφιότητας του Ζαγορίου βαθιά στα συρτάρια τους για χρόνια! Αφορμή γι’ αυτό, το γεγονός ότι τον φάκελο χρηματοδότησε το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, δηλαδή μία τράπεζα, χάρη στη θετική ανταπόκριση της Προέδρου του Σοφίας Στάικου σε σχετικό αίτημα της τότε ηγεσίας του ΥΠ.ΠΟ με υπουργό τον Κώστα Τασούλα!

Την «περιπέτεια» του φακέλου αυτού, εξαιτίας της οποίας χάθηκαν αρκετά πολύτιμα χρόνια για το Ζαγόρι, αφηγείται με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο ο συμπατριώτης μας γνωστός δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστος.

TASOYLAS STAIKOY SPYROY 2014

Τι γράφει ο Γ. Παπαχρήστος

Ακολουθεί αυτούσιο, λόγω του ενδιαφέροντος που παρουσιάζει, τμήμα της στήλης «Στίγμα» του Γιώργου Παπαχρήστου, από «Τα Νέα» του περασμένου Σαββατοκύριακου. Ιδού πώς περιγράφει την… περιπέτεια που γνώρισε ο φάκελος της υποψηφιότητας του Ζαγορίου για την UNESCO κατά την εποχή διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ:

«Η μικρή ιστορία που θα διηγηθώ εν συνεχεία, συνδέεται άμεσα με ένα θαυμάσιο γεγονός, αλλά παράλληλα αποτυπώνει και τη μίζερη, μικροκομματική, όψη του κομματικού - ιδεολογικοπολιτικού (τόσο επίκαιρου αυτές τις μέρες) πατριωτισμού. Ή αλλιώς το πώς μια ωραία υπόθεση μπορεί να συντρίβει στις μυλόπετρες του κομματικού φανατισμού και της στενοκέφαλης αντίληψης ότι όλα πρέπει να υποτάσσονται στην «ιδέα» πως πίσω από κάθε προοδευτικό, θετικό, βρίσκεται η Αριστερά. Αμ, δε.

»Σταματώ τον πρόλογο εδώ, για να αναφερθώ, στο βασικό αντικείμενο αυτής της πραγματείας: αφορά το υπέροχο για μας τους Ηπειρώτες, αλλά και για τη χώρα ολόκληρη, γεγονός της συμπερίληψης από την UNESCO των Ζαγοροχωρίων στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Αποφασίστηκε προ ημερών στη σύνοδο του Οργανισμού στο Ριάντ και σε εμάς έφτασε ως η καλή είδηση της ημέρας. Ή και της εβδομάδας. Αλλά τραβώντας την κουρτίνα, τι βρήκα πίσω από αυτό; Τον... ΣΥΡΙΖΑ! Τον ΣΥΡΙΖΑ και τον απεχθή μικροκομματισμό του, με τον οποίο κυβέρνησε τη χώρα για σχεδόν 4 ½ χρόνια, με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα. Εν προκειμένω, ένα από τα θύματα της πολιτικής του ήταν και Ζαγοροχώρια!

Η πρόταση για τα Ζαγοροχώρια...

»Κόκκινη κλωστή δεμένη...» κ.λπ. κ.λπ. πάμε πίσω στον Δεκέμβριο του 2014. Η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου επιχειρεί μερικές τελευταίες προσπάθειες για να αποτρέψει την επερχόμενη καταστροφή, από την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται ήδη στην πόρτα της εξουσίας και χτυπάει το κουδούνι. Υπουργός Πολιτισμού είναι ο νυν πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας και γενικός γραμματέας του υπουργείου η νυν υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη. Από κοινού αποφασίζουν να προτείνουν να περιληφθούν από την UNESCO τα Ζαγοροχώρια στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Αλλά λείπουν τα χρήματα για να γίνει η μελέτη, να συνταχθεί ο φάκελος της υποψηφιότητας και, το κυριότερο, αυτός ο φάκελος να είναι τόσο πλήρης που να γίνει ασμένως αποδεκτή η υποψηφιότητα. Καθώς η χώρα είναι σε βαθιά οικονομική κρίση και αποδεδειγμένα λεφτά δεν υπάρχουν, ο Τασούλας αποφασίζει να απευθυνθεί στο Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Πειραιώς. Πρόεδρος του οποίου είναι η κυρία Σοφία Στάικου, σύζυγος του μεγαλοτραπεζίτη Μιχάλη Σάλλα. Η κ. Στάικου υιοθετεί την πρόταση και το Ίδρυμα αναλαμβάνει ολόκληρο το κόστος της σύνταξης του φακέλου υποψηφιότητας.

...και ο ξεχασμένος (;) φάκελος

»Τέλη Ιανουαρίου του 2015 σχηματίζεται η κυβέρνηση των Τσίπρα - Κομμένου, υπουργός Πολιτισμού ορίζεται ο Αριστείδης Μπαλτάς με αναπληρωτή τον Νίκο Ξυδάκη και όλα αλλάζουν. Ο φάκελος της υποψηφιότητας των Ζαγοροχωρίων αντί να υποβληθεί στην UNESCO παίρνει μια θέση κάτω - κάτω σε κάποιο ερμάριο, του ρίχνουν από πάνω και χοντρό αλάτι για να παστωθεί καλύτερα και εκεί παραμένει. Ο επίμονος Τασούλας ως βουλευτής Ιωαννίνων πλέον καταθέτει ερωτήσεις για το θέμα, αλλά η σταθερή απάντηση των υπουργών που διαδέχονται το δίδυμο Μπαλτά - Ξυδάκη (Κονιόρδου, Ζορμπά κ.λπ.) είναι ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να συνταχθεί ο φάκελος. «Μα φάκελος υπάρχει» επιμένει ο Τασούλας, επί ματαίω.

»Οι άνθρωποι στην εμπάθειά τους και στο μίσος τους για τους τραπεζίτες (πού να ’ξέραν ότι θα τους προέκυπτε έπειτα από χρόνια Κασσελάκης!) αρνούνται να προωθήσουν τον ήδη υπάρχοντα φάκελο υποψηφιότητας, πολύ απλά γιατί τη μελέτη την είχε χρηματοδοτήσει το Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Πειραιώς, μετά την σχετική απόφαση που είχε λάβει η δραστήρια πρόεδρός του Σοφία Στάικου. 

»Το θέμα επανέρχεται στο προσκήνιο τον Σεπτέμβριο του 2019. Σε μία επίσκεψή του στο χωριό Βίτσα του Ζαγορίου και με προτροπή του Τασούλα προφανώς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοινώνει την αναβίωση της προσπάθειας. Ο φάκελος επανακατατίθεται αναθεωρημένος και βελτιωμένος και την Τρίτη, στο Ριάντ, η σύνοδος της UNESCO κάνει δεκτή την πρόταση και ανακηρύσσει τα Ζαγοροχώρια Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

»Τι μένει από όλα αυτά; Ότι χάθηκαν για τα Ζαγοροχώρια εννιά ολόκληρα χρόνια, εξαιτίας του στόκου που είχαν στο κεφάλι τους οι συριζαίοι. Αυτό!».