Καταγράφεται το δεύτερο χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ (11.981 ευρώ)

ΝΑ ΓΙΑΤΙ Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΜΕΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΣΩ!

Τα επίσημα στοιχεία (ΕΛΣΤΑΤ - ΙΝΣΕΤΕ), δυστυχώς, δεν επιβεβαιώνουν στο ελάχιστο, τα όσα κατά καιρούς περιγράφουν… κομπάζοντας τοπικοί άρχοντες

Καίριες επισημάνσεις του οικονομολόγου Βασίλη Ασωνίτη

GIANNENA PARALIMNIOS KOSMOS MASKES 7 1 21

• Στη δεύτερη θέση από το τέλος (!) βρίσκεται η Ήπειρος μεταξύ των Περιφερειών της χώρας, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (με έτος αναφοράς το 2021) και τα οποία δείχνουν ότι το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) στην περιοχή μας παραμένει πολύ χαμηλό. Πιο συγκεκριμένα στην Περιφέρεια Ηπείρου υπολογίζεται σε 11.981 ευρώ, με μόνο το Βόρειο Αιγαίο να καταγράφει μικρότερο ΑΕΠ (10.658 ευρώ). Κι αυτό, όταν ο πανελλαδικός μέσος όρος κυμαίνεται στο 17.058 ευρώ! 

Δεν συμβαδίζουν!

Τι κι αν ακούμε, από τους τοπικούς άρχοντες για… παραγωγική περιφέρεια, προκοπή, τουριστική ανάπτυξη, σημαντικά έργα υποδομής και όχι μόνο!

Η πραγματικότητα, τα επίσημα στοιχεία, είτε από την ΕΛΣΤΑΤ, είτε προ ημερών από το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων για την οικονομία της περιοχής μας, δεν αντικατοπτρίζουν στο ελάχιστο τα όσα κατά καιρούς περιγράφουν… κομπάζοντας τοπικοί αξιωματούχοι!

Εκτός από το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία για την τουριστική «πρόοδο» της Ηπείρου. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΝΣΕΤΕ το 2022 η περιφέρειά μας υποδέχθηκε μόλις το 3% των επισκέψεων που καταγράφηκαν στις Περιφέρειες της χώρας. Και βεβαίως οι εισπράξεις παρέμειναν καθηλωμένες, αφού το μερίδιό της κυμαίνεται μόλις στο 2%!

Αδύνατη η προσέγγιση…

Κι αυτά, λίγες μόνο ημέρες μετά την εκδήλωση των Ξενοδόχων Ιωαννίνων, όπου έγινε λόγος για τα άγνωστα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής, το σημαντικό πολιτιστικό απόθεμα των Ιωαννίνων, η ποιότητα και ο συνδυασμός του βουνού και της θάλασσας σαν το μεγάλο ατού της περιοχής!

Σχολιάζοντας τα παραπάνω, ο συνεργάτης – αρθρογράφος του «Π.Λ.», οικονομολόγος Βασ. Ασωνίτης αναφέρει ότι: «παραβλέπεται ίσως το γεγονός πως η μέχρι σήμερα προσπάθεια να συμβαδίσουν οι επισκέπτες υψηλού οικονομικού επιπέδου και πολιτιστικού, εναλλακτικού, θρησκευτικού και συνεδριακού τουρισμού, απεδείχθη σχεδόν αδύνατη. Η έλλειψη τουριστικής ιδιαιτερότητας που να δένει τον επισκέπτη τουλάχιστον για 10 έως 20 ημέρες στα Γιάννενα, δεν αποτελεί δυναμική μιας επιλεκτικής τουριστικής ροής που θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη της πόλης»!

Και σημειώνει με έμφαση: «Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο συσκέψεις να καταλήγουν κατά την διάρκεια της συζήτησης σε χαοτικό αποπροσανατολισμό, λόγω της μη τήρησης πρωτοκόλλου των προς συζήτηση θεμάτων. Κι έτσι μια σύσκεψη που στόχος της θα έπρεπε να είναι η σύνταξη μιας ειδικής στρατηγικής για την Ήπειρο και τα Γιάννενα, καταλήγει στα χιλιοειπωμένα περί χαμηλής κατά κεφαλήν δαπάνης, τόνωσης της επαγγελματικής τουριστικής συνείδησης και προβολής και διαχείρισης ενός τουριστικού προϊόντος, που κανείς δεν γνωρίζει την σύνθεσή του και την συγκεκριμένη ωφέλεια που προσφέρει». 

Υπάρχουν οι δυνατότητες, αλλά…

Ο κ. Ασωνίτης επισημαίνει τις δυνατότητες της Ηπείρου, που όμως στην πράξη φαίνεται πως μένουν αναξιοποίητες. Και κλείνοντας τον συλλογισμό του τονίζει: «Η φύση χάρισε στην Ήπειρο και στα Γιάννενα την μεγαλύτερη ευκαιρία της ιστορίας τους. Με την εξακρίβωση των πραγματικών δυνατοτήτων της ορεινής Ηπείρου και το συνολικό δυναμικό της πόλης των Ιωαννίνων, η ειδική στρατηγική για την τουριστική ανάπτυξη συνολικά της Ηπείρου και των Ιωαννίνων δεν είναι μακριά. Η επιστροφή της Παμβώτιδας στην φύση είναι η γέφυρα  που ενεργοποιεί την δυναμική των δύο αυτών περιοχών, ολοκληρώνοντας το όνειρο του κάθε Γιαννιώτη για ένα διαφορετικό επίπεδο ζωής. Ας σταματήσουν οι υποδομές που καταστρέφουν την φύση. Κάθε νέα υποδομή θα πρέπει να αποτελεί μέρος ενός γενικού σχεδιασμού που θα απλώνεται στην ορεινή Ήπειρο, στην Παμβώτιδα και στα Γιάννενα. Να εξυπηρετεί την ευημερία της πόλης, να δημιουργεί εισόδημα. Είναι καιρός ο τόπος να ξεφύγει από τον στενό τοπικιστικό «κορσέ» και να στραφεί πραγματικά και όχι κατά φαντασίαν προς τα έξω…».