Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ!..

  Άλλο και τούτο! Γύρισαν οι «πισινοί» και πήγαν στα… κεφάλια! Επόμενο ήταν να πάρουν φόρα, αφού ρυθμίστηκαν ορισμένα νομικά ζητήματα της ισότητας μεταξύ των δύο τμημάτων του ανθρωπίνου σώματος. Δεν είναι δυνατό για κάθε σκεφτόμενο και εχέφρονα Έλληνα πολίτη να ακούει από έναν… πρόχειρο φανταράκο που αυτήν τη στιγμή υπηρετεί την… δοτή θητεία του, μια και τα υπόλοιπα τα ανέλαβε να τα πληρώσει ο μπαμπάς σε χρήμα, να αποτολμά αυτός ο φανταράκος να προσβάλει την από το 1974 και εντεύθεν Ελληνική Δημοκρατία που θαυμάζεται από ολόκληρο τον κόσμο.

Τολμά αυτός που βρέθηκε στην Ελλάδα εδώ και λίγους μήνες και οι συγκυρίες τον έφεραν να αναλάβει ένα «καταρρέον κόμμα», να ζητάει εκλογές με… διεθνείς εγγυήσεις! Τι ακούσαμε Θεέ μου αυτό το τριήμερο και αυτός είναι ο λόγος που βγήκα κι εγώ από τα ρούχα μου στην προηγηθείσα παράγραφο. Υπόσχομαι να μη συνεχίσω έτσι!

Ο κ. Φάμελος είπε: «Δεν είμαστε όλοι ίδιοι» και θα πρέπει ο καθένας μας να βλέπει αυτές τις διαφορές! Ευτυχώς είχε προηγηθεί η τεσσεραμισοετία της διακυβέρνησης του Συριζαϊκού «εσμού» μέσα στον οποίο έζησαν τόσο ο κ. Φάμελος, όσο και οι άλλοι αυτού του «εσμού», οι οποίοι παρέλασαν αυτό το τριήμερο για να μας διαφωτίσουν από το βήμα της Βουλής γι’ αυτές τις διαφορές και είναι τόσο εμφανείς!

Είπε επίσης ο κ. Φάμελος ότι: Εμείς ξέρουμε να κάνουμε την δουλειά μας. Κι αυτό επίσης ήταν τόσο εμφανές. Η απόλυτη αυτή «γνώση» φάνηκε ξεκάθαρα στην «Μάντρα», στο «Μάτι», στην ρύπανση ολόκληρου του Σαρωνικού, στις τρικλοποδιές κατά την διάρκεια της πανδημίας, στην υποστήριξη των αντιεμβολιαστών, στην υποστήριξη των μπαχαλάκηδων και κάθε καταστροφής που γίνεται στα Πανεπιστήμιά μας από αυτούς τους άσχετους με την φοιτητική ιδιότητα, της υποστήριξης ότι η Ελλάδα άφησε να πεθάνει μια… ανύπαρκτη μικρή μετανάστρια, ότι θρασύτατα ένας γνωστός υβριστής Συριζαϊκός Ευρωβουλευτής παραδέχτηκε ότι ο ίδιος συνέταξε ένα δυσφημιστικό ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη χώρα μας… και ων ουκ έστι αριθμός, τα οποία δείχνουν ξεκάθαρα στον Ελληνικό λαό ότι… «δεν είμαστε όλοι ίδιοι και γι’ αυτό αυτός ο λαός… «κρεμάστηκε» στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στις Κυβερνήσεις του, οι οποίες άλλαξαν εμφανώς επί τα βελτίω την εικόνα της πατρίδας μας σε ολόκληρη την οικουμένη και έκαναν σεβαστή την παρουσία της παντού όπου καλείται να παρίσταται και να προσφέρει την γνώμη και τις υπηρεσίες της.

Και βέβαια υπάρχουν και λάθη και ευθύνες, οι οποίες αναλαμβάνονται με παρρησία και απομακρύνονται οι υπεύθυνοι είτε το θέλουν, είτε και όχι. Τελευταίο παράδειγμα η απομάκρυνση δύο σημαντικών συνεργατών του Πρωθυπουργό, οι οποίοι σε δεδομένη κοινωνική εκδήλωση (ονομαστική εορτή), δεν υπολόγισαν την καταλληλότητα της στιγμής. Έτσι έπρεπε να φύγουν οπωσδήποτε, όποιοι κι αν ήταν! Και έφυγαν. Ίσως η μνήμη μου με απατά, αλλά δεν θυμάμαι επί… τεσσεραμισαετίας καμία απολύτως παραίτηση. Μπορεί αυτό να δείχνει και το… αλάθητο και τους ισχυρισμούς του κ. Φάμελου!

Αμ ο άλλος! Είχε αρχίσει να απολαμβάνει την ιδέα της… «αξιωματικής αντιπολίτευσης» και θέλησε να… προχωρήσει και στην εξουσία με παλαιές μεθόδους του τύπου «εκδοτικών συγκροτημάτων»! Αλλά πώς είναι δυνατό να εξισωθούν τα μεγέθη: Παπανδρέου – Λαμπράκης με τα αντίστοιχα Ανδρουλάκης – Μαρινάκης; Εξάλλου η μεθόδευση ήταν τόσο αφελής ώστε αν ζούσε ο αείμνηστος… Φωκίων Δημητριάδης θα μας παρίστανε με τα περίφημα βαθυστόχαστα σκίτσα του το «παρδαλό κατσίκι» να ξεκαρδίζεται μέχρι πνιγμού στα γέλια!

Δεν το έκανε βέβαια από το υπερπέραν ο αείμνηστος Φωκίων, το έκανε όμως από τις στήλες του αντίπαλου προς το «συγκρότημα Λαμπράκη» εκδοτικού συγκροτήματος, το οποίο τώρα διευθύνεται από ένα από τα πιο έμπειρα δημοσιογραφικά χέρια του συγκροτήματος εκείνου, δημοσιεύοντας ένα άρθρο του πιο σημαντικού στελέχους της πάλαι ποτέ δημοκρατικής παράταξης. Έγραψε ο κ. Αλιβιζάτος στην «Καθημερινή»: «Αφελείς και ανιστόρητοι αυτοί που αμφισβητούν ότι η Ελλάδα από το 1974 και εντεύθεν είναι κράτος δικαίου!»

Εγώ θα πρόσθετα και πόσο «πολιτικοί νάνοι» αποδεικνύονται αυτοί! Όσο για τις «υστερίες» της κ. Κωνσταντοπούλου, τι να πω;

Γι - Πας