Η γη της Ηπείρου δίνει ευκαιρίες στη Νεανική Επιχειρηματικότητα!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Η γη της Ηπείρου δίνει ευκαιρίες

στη Νεανική Επιχειρηματικότητα!

Γράφει ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,

υποψ. Ευρωβουλευτής της Ν.Δ.

*  Θα ήθελα να καταθέσω μερικές απλές ιδέες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ερεθίσματα και ωστικές δυνάμεις για την ανάπτυξη της Νεανικής Επιχειρηματικότητας στην Ήπειρο.
Όλοι γνωρίζουμε ότι το Κεφάλαιο «Βιολογικές Καλλιέργειες» είναι τεράστιο και ιδιαίτερο πεδίο για την ανάπτυξη της νεανικής επιχειρηματικότητας.  Αν  η  περιφέρεια  της  Ηπείρου  μπορούσε  να  μπει στη λογική της Ιταλικής και Γαλλικής οικοτεχνίας, τότε θα μπορούσε ο επισκέπτης  των ορεινών όγκων της Ηπείρου να γεύεται με ευχαρίστηση χοιρομέρι βραστό, καλύτερο από το χοιρομέρι της Μοντένα, σαλάμι πιο πικάντικο, πιο πιπεράτο και καυτερό απ’ αυτό της Καλαβρίας.
Εξασφαλίζοντας κοινωνικές υποδομές για εκπαίδευση με το σύστημα του «μαθαίνω βιώνοντας», θα γευόμαστε στα πρωϊνά των Ηπειρωτικών ξενώνων και ξενοδοχείων μαρμελάδες από αγριοβατόμουρο, άγρια ή βιολογική φράουλα, οικολογικά εσπεριδοειδή, άγρια σούρβα, άγρια κεράσια, κράνα και βούζια με αξεπέραστα αρώματα και υπέροχες γεύσεις όταν γίνονται με μελάσσα ή πετιμέζι.
Ας αφήσουμε τους υπέροχους τραχανάδες και τα λαζάνια που γίνονταν με το σιτάρι που μεγάλωσε σε χωράφι καλά κοπρισμένο και βοτανισμένο από τα ζιζάνια και αλέστηκε σε νερόμυλο με ήπια κίνηση για να μην καεί το φύτρο που έχει τη μεγαλύτερη νοστιμιά και τη μεγαλύτερη θρεπτική αξία. Αφήνω τα αγριόχορτα και τα μοναδικά τυριά μας...
Πιστεύω ότι τα ΤΕΙ Φυτικής Παραγωγής Ηπείρου έχουν επισκεφτεί τις περιοχές Δελβινακίου, Πωγωνιανής, Δολό, Μουργκάνας και Μαστοροχωρίων. Ακόμη πιστεύω ότι έχει αποτυπωθεί ο αριθμός των αγρίων αχλαδιών, αγριοκερασιών και κρανιών που ευδοκιμούν στην περιοχή.
Προσωπικά έχω δοκιμάσει ώριμα αγριοκέρασα, ώριμα άγρια αχλάδια και ώριμα κράνα. Η νοστιμιά τους και τα αρώματά τους είναι μοναδικά. Άραγε, θα μπορούσαν πτυχιούχοι των ΤΕΙ Φυτικής Παραγωγής με εξασφαλισμένες κοινωνικές υποδομές να εγκατασταθούν στην περιοχή αυτή και να επιδοτηθούν για την ανάπτυξη αχλαδοκαλλιέργειας και κερασοκαλλιέργειας;
Μια από τις μεγαλύτερες αναπτυξιακές δυνατότητες της Ηπείρου και Β. Ηπείρου είναι η ανάδειξη των δασών της βελανιδιάς. Γι’ αυτό καταθέτω την εξής πληροφορία:
Ο Καθηγητής Δασολογίας ΑΠΘ κ. Θεοχάρης Ζιάγκας έχει αποφανθεί μετά από ανάλυση δεδομένων που συγκέντρωσε, ότι τα δάση της βελανιδιάς έχουν την ικανότητα να κατακρατούν 20 φορές περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα απ’ ό,τι τα άλλα δάση.
Για την Ελλάδα, συνεχίζει ο Καθηγητής, είναι αξιοπρόσεκτη αυτή  η παράμετρος αφού η Ελλάδα πληρώνει φόρο για τους ρύπους που παράγει. Και μάλιστα είναι πολύ ενδιαφέρον το δεδομένο ότι η Ήπειρος έχει τη μεγαλύτερη έκταση δρυοδάσους απ’ όλες τις περιοχές της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό το μεγάλο πλεονέκτημα θα μπορούσε να απαλλάξει τους κατοίκους της Ηπείρου από το φόρο για τους ρύπους που πληρώνουν όλοι οι Έλληνες. Αλήθεια, πόσα χρήματα θα εξοικονομούσαμε από μια τέτοια απαλλαγή για την ανάπτυξης της περιοχής μας;
Αξιοποιώντας το επιστημονικό αυτό δεδομένο, θα παρακαλούσα το ΤΕΙ Φυτικής Παραγωγής ή και το ΑΠΘ να μελετήσουν λίγο την περίπτωση καλλιέργειας στα δάση της Βελανιδιάς της παραμεθορίου της πανάκριβης τρούφας, ή την ενίσχυση καλλιέργειας συγκομιδής και συσκευασίας άγριων μανιταριών με επιδοτήσεις μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων.
Όταν ήμουν παιδί στη Βόρειο Ήπειρο με άλλους συνομίληκους βγαίναμε παρέες – παρέες και «βοσκούσαμε» στην περιοχή βατόμουρα, βούρβαλα, κυδώνια, φραγκοστάφυλλα και φραγκόσυκα το φθινόπωρο. Και την άνοιξη καρτερούσαμε μαζί με τα χελιδόνια, τα σπαράγγια και τους ασκόλυμπους.
Και μπορεί πραγματικά με την επιστημονική υποστήριξη του Πανεπιστημίου μας και την αξιοποίηση της βιωματικής γνώσης των ακριτών μας, αξιοποιώντας παράλληλα και τα Ευρωπαϊκά κονδύλια να επικυρώσουμε μια μεγάλη αλήθεια.
Και η μεγάλη αλήθεια είναι η εξής: Η γη της Ηπείρου, η ερίβολος και καλλίκαρπη γη μπορεί με κοινή προσπάθεια, φιλεργία και συνεργασία να γίνει η τροφοδότρα της Ευρώπης. Ελάτε λοιπόν όλοι μαζί ν’ αναστήσουμε τον τόπο μας.