Οι προσδοκίες από τον ανασχηματισμό…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Οι προσδοκίες από

τον ανασχηματισμό…

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΡΙΟΥΝΗΣ

*  Πάλι στο ίδιο έργο θεατές. Είναι πάντως εκπληκτικό που στη χώρα μας κάθε φορά που επίκειται ένας κυβερνητικός ανασχηματισμός, αυτή η πολύ σοβαρή υπόθεση «σέρνεται» για μέρες στα Μ.Μ.Ε και στήνεται ένα κακόγουστο παιχνίδι με αυθαίρετη κατασκευή σεναρίων, συνήθως αντιφατικών και αλληλοσυγκρουόμενων μεταξύ τους, που εν τέλει αποδεικνύεται ότι έχουν από ελάχιστη έως ανύπαρκτη σχέση με την πραγματικότητα.
Η πολυφορεμένη αυτή πρακτική  όμως δεν είναι ούτε τόσο απλή ούτε φυσικά τόσο αθώα. Προφανώς υποκινείται από υστεροβουλία, υπηρετεί σκοπιμότητες και κυρίως υποκρύπτει τη μόνιμη βούληση του μιντιακού συστήματος-κατεστημένου να έχει καθοριστικό λόγο επί παντός του επιστητού και να διαμορφώνει το τοπίο εκείνο που θα του επιτρέπει να επιβάλλει και πρόσωπα και καταστάσεις που το βολεύουν.
Η αγιοποίηση προσώπων με υπερεκτίμηση ικανοτήτων και προσόντων ή αντιθέτως  το απροκάλυπτο ενίοτε στραπατσάρισμα της αξίας κάποιων άλλων ίσως μη πρόθυμων άρα και μη αρεστών είναι μερικοί από τους παντοειδείς τρόπους που συχνά  επιστρατεύονται με συνέπεια κάποιοι να ευνοούνται και να  προωθούνται και κάποιοι άλλοι να εξουδετερώνονται  και να εξαφανίζονται από το πολιτικό στερέωμα.
Ελάχιστοι άλλωστε θα διαφωνούσαν ότι και τα συμβατικά μέσα επικοινωνίας και πληροφόρησης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας διαθέτουν μια ακαταπολέμητη δύναμη με πολύ υψηλό, ευτυχώς ή δυστυχώς, βαθμό επηρεασμού και διαμόρφωσης εν τέλει της κοινής γνώμης.
Εν πάση περιπτώσει, ο ανασχηματισμός αποτελεί πια ένα γεγονός τετελεσμένο. Για το νέο κυβερνητικό σχήμα έχει ήδη διατυπωθεί μια πανσπερμία απόψεων και εκτιμήσεων: έξυπνος, στοχευμένος, εκλογικός, ισορροπιών, διευθετήσεων είναι μερικοί από τους αφοριστικούς τίτλους που του έχουν αποδοθεί. Όπως και να’χει και χωρίς να θέλουμε να επαναλάβουμε μια κοινοτοπία, οι εκκρεμότητες και οι προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει αυτή η κυβέρνηση είναι και πολλές και δύσκολες και πολυσύνθετες. Οι προσωπικές ικανότητες και δυνατότητες των νέων υπουργών βεβαίως έχουν τη δική τους σημασία που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθούν καθοριστικές και να κρίνουν, λιγότερο ή περισσότερο αποφασιστικά, την τελική τους απόδοση και αποτελεσματικότητα. Σίγουρα όμως το κρίσιμο είναι οι πολιτικές που θα υιοθετηθούν και θα εφαρμοσθούν.
Είναι καιρός πια, ίσως είναι η τελευταία μεγάλη ευκαιρία, να εγκαταλειφθεί η οικονομική αριθμολαγνεία και η αποθέωση των οικονομικών δεικτών όταν ένα μεγάλο τμήμα των συμπολιτών μας έχει βάναυσα και βίαια  φτωχοποιηθεί. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Τα όποια δημοσιονομικά επιτεύγματα των δυο τελευταίων ετών  μπορεί να είναι σημαντικά όσο όμως δεν αγγίζουν τα αδύναμα λαϊκά στρώματα και τις παραγωγικές δυνάμεις εκείνες που υπέστησαν με βάρβαρο τρόπο τις συνέπειες της πρωτοφανούς κρίσης, θα παραμείνουν ένα γράμμα κενό ουσίας.
Είναι καιρός πια να υπάρξει ένας άλλος προσανατολισμός της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής προς τη μικρο-οικονομία δηλαδή μια ειλικρινής και εμπράγματη στροφή ενδιαφέροντος  προς τις κοινωνικές εκείνες ομάδες που είδαν όχι μόνο το βιοτικό τους επίπεδο αλλά κυρίως την αξιοπρέπειά τους να ισοπεδώνονται και να στραγγαλίζονται.
Είναι καιρός πια να απεγκλωβισθούμε από την ύφεση, τις περιοριστικές πολιτικές και την αδιέξοδη λιτότητα και να απεμπλακούμε οριστικά και αμετάκλητα από το βραχνά της τρόικα και τον εφιάλτη  των μνημονίων.
Είναι καιρός επί τέλους να επανακτήσει ο λαός μας την ελπίδα, την αισιοδοξία και την αυτοπεποίθησή του.