Για ποια ανάπτυξη μιλάμε;

*   Ο κοινός προβληματισμός των πολιτών είναι που οδηγείται η χώρα. Η συχνή αναφορά στον όρο ανάπτυξη, πού παραπέμπει;
Η χώρα μας δεν μπορεί να συναγωνιστεί άλλες χώρες με βάση ποσοτικούς δείκτες, είναι μικρή και δεν έχει παράδοση σε παραγωγικούς τομείς που να αντέχουν στο διεθνή ανταγωνισμό. Το γεγονός αυτό οδηγεί με ασφάλεια στο συμπέρασμα σύμφωνα με το οποίο η ποιότητα πρέπει  να είναι ο στόχος αυτών που σχεδιάζουν το μέλλον της.
Η χώρα διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα στο περιβάλλον, τη διατροφή, τα γεωκτηνοτροφικά προϊόντα, τη θάλασσα και τον ήλιο, το πολιτισμικό απόθεμα  και το ταλέντο του ανθρώπινου δυναμικού της.
Η αξιοποίηση όλων αυτών προϋποθέτει: οργάνωση, πολιτισμένη συμπεριφορά και ενσωμάτωση της γνώσης σε προϊόντα και υπηρεσίες.
Η οργάνωση είναι βασική υποχρέωση του κράτους που πρέπει να αναλύσει τις δυνατότητες της χώρας, να ενημερώσει και να κατευθύνει τις δραστηριότητες του λαού της. Η πρόσφατη ιστορία μας διδάσκει ότι ο λαός μας έχει τα χαρακτηριστικά μιας ομάδας χωρίς προπονητή!
Η μεσογειακή διατροφή, η παραδοσιακή μας διατροφή, διαφημίζεται διεθνώς, ενώ στη χώρα μας κυριαρχεί η εισαγόμενη. Γιατί;
Η  κατά καιρούς άσχημη κριτική για το χαμηλό επίπεδο των προσφερόμενων υπηρεσιών δεν έχει απασχολήσει τους κυβερνώντες ώστε να θεσπίσουν κανόνες και ελέγχους που να διαφυλάξουν το κύρος και την ελκυστικότητα της χώρας. Η εκπαίδευση και η συνεχής αξιολόγηση των προσφερόμενων υπηρεσιών κρίνεται και αναγκαία και  αποδοτική για την οικονομία της.
Αυτή η χώρα είναι ένα ανοιχτό μουσείο με θησαυρούς που δεν αναδεικνύονται επαρκώς και που εν μέρει λεηλατούνται. Η οργάνωση ενός διεθνούς κέντρου κλασικών σπουδών με έμφαση στην αρχαιολογία και τη φιλοσοφία θα έδινε κύρος στη χώρα και θα τόνιζε την παρουσία παρελθόντος και την αισιοδοξία για το παρόν και το μέλλον της.
Το σημαντικότερο ίσως είναι η οργάνωση της εκπαίδευσης ώστε η χώρα να καταστεί χώρος παιδείας.
Η αποδιοργάνωση της ανώτατης εκπαίδευσης και οι αυτοσχεδιασμοί έχουν διώξει το ταλέντο από τη χώρα και δεν έχει αξιοποιηθεί η γνώση στις αναπτυξιακές δυνατότητές της. Τομείς όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα τρόφιμα, η πράσινη ανάπτυξη, οι νέες τεχνολογίες βρίσκονται σε νηπιακό επίπεδο.
Αλήθεια, για ποια ανάπτυξη μιλάμε;
Οι πολιτικοί μας πρέπει να σοβαρευτούν και να δουν την πραγματικότητα, διαφορετικά η μια κρίση θα διαδέχεται την άλλη, με τελική κατάληξη την πλήρη παρακμή και την κοινωνική έκρηξη....
Οι δυνατότητές  μας είναι τεράστιες, αρκεί οι πολιτικοί μας να ασχοληθούν σοβαρά με το πρόβλημα της χώρας που δεν είναι τίποτε άλλο από την αξιοποίηση των αστείρευτων πηγών της.
Αυτός ο ευλογημένος τόπος θέλει την αγάπη των ανθρώπων του, τη διανοητική εντιμότητα και την εργώδη προσπάθεια των πολιτικών του, για να θεμελιώσει την προοπτική  με βάση τις δικές του δυνατότητες.

✴✴✴
* Ο Καθηγητής κ. Χρήστος Β. Μασσαλάς είναι πρώην Πρύτανης
του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.