«Ζουν και βασιλεύουν» όσοι μας έφεραν εδώ σήμερα!..

ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΣΚΟΠΙΑ

«Ζουν και βασιλεύουν» όσοι
μας έφεραν εδώ σήμερα!..

*  Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ,
Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

* Οι υπεύθυνοι για την υπερχρέωση της Ελλάδος και της διαφθοράς του Δημόσιου Τομέα της εξακολουθούν να επηρεάζουν την διακυβέρνηση του τόπου. Οι μεν δια της ψήφου εμπιστοσύνης και της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση και οι δε, δια της προσχωρήσεώς τους στο ΣΥΡΙΖΑ και της πολιτικής ενισχύσεως αυτού.
Ο ελληνικός λαός ατυχώς έχει χαλαρά μνήμη. Εξακολουθεί να χειροκροτεί πρόσωπα, που έφεραν τη χώρα στο σημείο που ευρίσκεται σήμερα. Ας θυμηθούμε γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνο της διαφθοράς στον τόπο αυτό. Με το νόμο 2172/1993 (άρθρο 26) η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετέτρεψε το αδίκημα της απιστίας εν υπηρεσία, από κακούργημα που ήταν, σε πλημμέλημα. Με αποτέλεσμα απιστίες και κλοπές σε βάρος του δημοσίου να παραγράφονται σε πέντε χρόνια, αντί των δέκα, που ήταν ο χρόνος παραγραφής των κακουργημάτων.
Με το νόμο 2446/1996, αμέσως μετά τις εκλογές της 23ης Σεπτεμβρίου 1996, ευνοήθηκαν απευθείας αναθέσεις έργων των ΔΕΚΟ κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων. Επετράπησαν έτσι αναθέσεις προμηθειών από οργανισμούς, όπως ο ΟΤΕ και η ΔΕΗ, σε τιμές, οι οποίες δεν προέκυπταν από διεθνείς διαγωνισμούς. Με το νόμο αυτό η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διένειμε σε διαπλεκομένους προμηθευτές 1,5 τρις δραχμές, αν και κατά τους μετριωτέρους υπολογισμούς, οι ΔΕΚΟ θα μπορούσαν να κάνουν τις αυτές προμήθειες, μέσω διεθνών διαγωνισμών με πολύ κατώτερο κόστος.
Με το νόμο 2522/1997 (άρθρο 4), το δημόσιο μπορούσε να αναθέσει σε οιονδήποτε μετέχοντα σε ένα διαγωνισμό την εκτέλεση δημοσίων έργων.  Παράλληλα προβλεπόταν ότι οι τεχνικές εταιρίες, που δεν εγκρίθηκαν στο διαγωνισμό είχαν δικαίωμα αποζημιώσεως αυτοδικαίως από το δημόσιο, προκειμένου να μην προσφύγουν στη δικαιοσύνη για να ακυρώσουν τις παράνομες αναθέσεις των δημοσίων έργων. Η διάταξη αυτή αποτελεί αποθέωση της διαφθοράς.
Το 1998, ενόψει του Γ’ Κοινοτικού Πακέτου Στήριξης, τα σχετικά κονδύλια του οποίου ήσαν σημαντικώς ανώτερα του Β’ Κ.Π.Σ, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εψήφισε το νόμο 2579/1998, με τον οποίο εισήγαγε τον «μαθηματικό τύπο» στην επιλογή των αναδόχων των δημοσίων έργων. Οι εργολάβοι σχημάτισαν ομάδες, που έδιναν προϋπολογισμένες εκπτώσεις off shore εταιριών. Μεγάλα έργα ανέλαβαν γνωστές για την υποστήριξή τους προς το ΠΑΣΟΚ τεχνικές  εταιρίες, με αποτέλεσμα να γιγαντωθούν με το κοινοτικό και δημόσιο χρήμα.  Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αξίωσε από την ελληνική κυβέρνηση να καταργήσει το σύστημα του «μαθηματικού τύπου», το οποίο ουσιαστικά απέκλειε τον ανταγωνισμό και ευνοούσε τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Το σύστημα αυτό κατήργησε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.  
Αμέσως μετά τις εκλογές της 9ης Απριλίου 2000, το ΠΑΣΟΚ με το νόμο 2790/2000 επέτυχε την παραγραφή όλων των ποινικών και πειθαρχικών κατηγοριών, κατά υπαλλήλων των ελληνικών προξενείων, που χορηγούσαν παρανόμως, σε συνεργασία με κυκλώματα της ρώσικης μαφίας, βίζες σε παλιννοστούντες και συνέπραξαν σε παράνομες ελληνοποιήσεις προσώπων μη εχόντων ελληνική καταγωγή. Ο νόμος ήταν φωτογραφικός και έπαψε να λειτουργεί την επομένη της δημοσιεύσεώς του στο ΦΕΚ, αφού με αυτόν απηλλάγησαν όλοι οι συμμετασχόντες στο σκάνδαλο των παρανόμων ελληνοποιήσεων.
Επίσης, δια του νόμου 2843/2000, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επεδίωξε να παρακωλύσει το ενδεχόμενο δικαστικών ερευνών για αδικήματα του Χρηματιστηρίου. Αφήρεσε από την Εισαγγελική Αρχή τη δυνατότητα διενέργειας ανάκρισης, προανάκρισης ή προκαταρκτικής εξέτασης για πιθανολογούμενα αδικήματα στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, αν προηγουμένως δεν υπήρχε άδεια του Δικαστικού Συμβουλίου. Δια του περιορισμού αυτού της δικαστικής διερευνήσεως των παρανομιών στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, οι «παίκτες της Σοφοκλέους» συνέχισαν τη δράση τους, έως ότου η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατήργησε τη διάταξη αυτή.  
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι στον περιορισμό αυτό της Εισαγγελικής Δράσεως δεν αντέδρασε τότε ο εισαγγελικός κλάδος, όπως δεν αντέδρασε και σε άλλα μέτρα περιορίζοντα το ιερό καθήκον του προς έρευνα της συνταγματικότητος των τιθεμένων στην άσκηση των καθηκόντων του περιορισμών.
Το 2001, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εψήφισε τον νόμο 2940/2001, με τον οποίο καθιερώθηκε μια απροκάλυπτη εύνοια στο χώρο των κατασκευαστικών εταιριών, δια της οποίας κατελύθη κάθε έννοια ελευθέρου ανταγωνισμού, με συνέπεια να προωθούνται  οι φιλικές προς την κυβέρνηση κατασκευαστικές εταιρίες.
Το 2002, η αυτή κυβέρνηση προχώρησε στην ψήφιση του νόμου 3021/2002 για το βασικό μέτοχο, με τον οποίο τελικά νομιμοποίησε τη διαπλοκή επιχειρήσεων, που έχουν μέσα ενημερώσεως, διότι τους παρείχετο η δυνατότητα να συνάπτουν και συμβάσεις μεγάλων έργων ή να τους ανατίθενται προμήθειες του Δημοσίου, κατά παράβαση του ισχύοντος τότε άρθρου 14 του Συντάγματος.
Το Δεκέμβριο 2002, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ψήφισε το νόμο 3091/2002, με τα άρθρα 4 και 10 του οποίου κατήργησε την υποχρεωτική υποβολή Δήλωσης «πόθεν έσχες» από ιδιώτες που θα επένδυαν στην Ελλάδα, ενώ ενομιμοποίησε και τα ιδιωτικά δάνεια, ευνοήσασα έτσι το ξέπλυμα του «μαύρου» χρήματος.  
Εις τα ανωτέρω πρέπει να προσθέσει κανείς, την εκποίηση από τον Ε.Ο.Τ. περιοχών απαλλοτριωθεισών για δημοσία ωφέλεια και ανηκουσών στο κράτος, καθώς και την περίφημη «Τροπολογία Πάχτα», την οποία η κυβέρνηση αναγκάσθηκε, υπό την πίεση της κοινής γνώμης, να αποσύρει.
Ενόψει του ιστορικού αυτού, καταντάει ειρωνεία, ο Γιώργος Παπανδρέου, που μετείχε όλων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη του, που επιδιώκουν να υπουργοποιηθούν, όπως και εκείνα που απροκαλύπτως στηρίζουν και ενισχύουν το ΣΥΡΙΖΑ, να παριστάνουν τις αθώες περιστερές και να θέλουν ακόμη να κυβερνήσουν τον ατυχή αυτό τόπο.