ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ και ΕΛΛΕΙΜΜΑ οδεύουν σε… κοινωνία γάμου!

Επισημάνσεις

   Γράφει ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ

* Συχνά τα Μέσα Ενημέρωσης βομβαρδίζουν το κοινό με κάποιο οικονομικό πλεόνασμα και πως υπάρχει κοινοκτημοσύνη στα πολυχρόνια χρέη του συνόλου. Αυτή η ανόητη είδηση γίνεται πιστευτή μόνο από αφελείς και από όσους έχουν πηλίκο νοημοσύνης κάτω, πολύ κάτω του μετρίου. Ίσως σκόπιμα οι συντάκτες να σημαδεύουν και σε ώτα μη ακουόντων. Όλα είναι πιθανά και πιστευτά.
Αν οι ιθύνοντες τούτου του δύσμοιρου τόπου σφραγίσουν τέτοιες ειδήσεις με επιδόρπιο πως τάχα αυξάνεται ολοταχώς και το κατά κεφαλήν εισόδημα των Ελλήνων, τότε με μονοκονδυλιά θα διαγράψουν απ’ την παγκόσμια λογοτεχνία και «Τα κατά συνθήκην ψεύδη» του Μαξ Νορντάου και θα βαθμολογηθούν με άριστα, αφού συγχρόνως θα προσθέσουν μια ακόμα σκηνή σε Αριστοφάνεια κωμωδία.
Όλα τα οικονομικά παραγγέλματα για βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και μείωση του ορίου πενίας είναι κοπανιστός και ολοκάθαρος αέρας απαλλαγμένος κι απ’ τον πιο μικρό κόκκο σαχάριας σκόνης. Πλεόνασμα στον καιρό μας είναι μια αστεία λέξη, που ταιριάζει για επιγραφή σε ανοίκιαστο κατάστημα μικροφτωχικό γειτονιάς και αζήτητο προ αμνημονεύτου και απροσδιόριστου χρόνου. Να προσθέσουμε εδώ μια ακόμα μικρή και θολή αλήθεια, όσο πικρή κι αν είναι: τα περί πλεονάζουσας οικονομίας είναι μια παράγραφος του μύθου «ο λύκος και τα κατσικάκια», που τρέφει τρόφιμους των παιδικών σταθμών και που χάνεται με το παραμικρό αέρινο φύσημα.
Εδώ ξεφούσκωσαν τα πορτοφόλια και κόλλησαν τα φύλλα τους. Οι τσέπες έπιασαν αράχνες ή είναι πανί με πανί και τολμάνε να στήνουν άγαλμα στην οικονομία και στον Ερμή, αυτόν τον εμπορικό θεό, τον προστάτη του παράνομου κέρδους και της ασύστολης κλεψιάς! Αιδώς Αργείοι!
Όσοι ακούνε τέτοιες ειδήσεις πικρογελάνε ειρωνικά, δαγκώνουν τη γλώσσα και τρίζουν από θυμό τα δόντια τους. Τι θα πει «βγαίνω στην αγορά»; Θα πει για τους πολλούς, τους κοινούς θνητούς, χάζεμα στις βιτρίνες και εκροή σαλιού σαν το σκύλο του Παβλώφ. Έχουν καταντήσει τη ζάπλουτη γλώσσα μας μικροεμπόρευμα προς μεγάλη λύπη του μεγάλου μας γλωσσολόγου Γ. Χατζηδάκη και των βραβευμένων με Νόμπελ Σεφέρη και Ελύτη.
Οι σκεπτόμενοι σοβαρά και ρεαλιστικά, άλλως ειπείν οι Ελληνοσκεπτικιστές και όχι οι Ευρωσκεπτικιστές θεωρούν τούτο το πλεόνασμα μέγιστο έλλειμμα, που οδεύει σε κοινωνία γάμου με το έλλειμμα της πνευματικής διαύγειας της κοινωνίας μας.
Τούτο το δεύτερο έλλειμμα είναι οφθαλμοφανές και στραβώνει ακόμα και τον πιο αλλήθωρο θεατή με ψυχία φαιάς ουσίας. Το πνευματικό έλλειμμα δεν έχει σύνορα και δυστυχώς συνέχεια κερδίζει έδαφος, μεγαλώνει και γίνεται επικίνδυνο για το σύνολο. Από ποια σκοπιά να το αγναντέψει κανένας και πώς να το περιγράψει; Ενδεικτικά φωτογραφίζουμε λίγες φάσεις χειροπιαστές τούτου του ελλείμματος. Έλλειμμα σε στοιχειώδεις γνώσεις, σε γλώσσα, σε ορθογραφία, σε προβληματισμούς, σε φιλοσοφική ενατένιση της ζωής.
Ιδού ένα «κομψό» παράδειγμα, που προκαλεί γέλιο, κλάματα και πένθος σ’ όσους ευτύχησαν να καλλιεργούν τα γράμματα σε τούτο τον έρημο τόπο: αιρετός υψηλόβαθμος μεγαλοάρχοντάς μας γράφει πσωμί (= ψωμί), πσήφος (= ψήφος, κσένος (= ξένος) εκσουσία (= εξουσία) και τόσα άλλα μαργαριτάρια ή κάνει κατάχρηση των εισαγωγικών και συνεχίζει τον προφορικό λόγο με λεξιπενία του τύπου: από κει και πέρα... κ.λπ., κ.λπ. και παραπέρα δε φτάνει.
Έτερο σοβαρό, ανησυχητικό και επικίνδυνο είναι το δημοκρατικό έλλειμμα. Στις πρόσφατες εκλογές καταποντίστηκαν, μαυρίστηκαν και μουντζουρώθηκαν σπουδαίες προσωπικότητες της κοινωνίας μας και αναδείχτηκαν στο πολιτικό στερέωμα φελλοί και κατά το κοινώς λεγόμενο Μήτροι.
Έλλειμμα ήθους, έλλειμμα ντροπής, αμετροέπεια και αμέτρητα άλλα ελλείμματα. Απ’ τον κυκεώνα των ελλειμμάτων απομονώνω μερικά για αποσαφήνιση τούτων των σκέψεων. Έφτασαν στο σημείο πολλοί σύγχρονοι γονείς να διακηρύττουν υπερηφάνεια για τα παιδιά τους, που ηγούνται τρομοκρατικών πράξεων, που πράττουν κάθε είδους ληστείες ή κυκλοφορούν με κουκουλωμένο πρόσωπο. Άλλοι πάλι ειρωνεύονται τους ελάχιστους με ελληνικό φιλότιμο και θεωρούν χαζούς τους τίμιους, τους συνεπείς και τους εργατικούς.
Αντίθετα θεωρείται επιτυχημένος ο αντιγραφέας των εξετάσεων και όποιος κλέβει με τη ζυγαριά στο χέρι. Ο εξυπνάκιας έχει δυστυχώς πέραση και όχι ο έξυπνος.
Επιστρέφω στους ειδικούς και παντογνώστες, που μιλάνε για οικονομικό πλεόνασμα και μάλιστα τώρα που οι ισχνές αγελάδες τρεκλίζουν στο περπάτημά τους. Και εμείς οι πολλοί, οι αγνώτες περί τα τοιαύτα, τρίβουμε τα μάτια μας και με όση φωνή διαθέτουμε, πάντως όχι στεντόρεια, αναφωνούμε: είναι στα καλά τους τούτοι οι ταγοί μας ή τους χρειάζεται κάποια νοητική επισκευή, αφού οι ακροατές δε βόσκουν πλέον σε λιβάδι χλόη, ούτε τρέφονται με άχυρα.
Μπορεί οι μεγάλοι μας οικονομολόγοι, που σπούδασαν μάλιστα και εις την Εσπερίαν, να θεωρούν πλεόνασμα όλα τα κορφολογήματα, όλα τα κλαδέματα και όλους τους ακρωτηριασμούς των μισθών και την αποθήκευσή τους, για να καλοφανούν στους οικονομικούς λαθροθήρες της Ευρώπης, τούτα τα ευτραφή γεράκια, κάνουν τεράστια λάθη.
Με πτερόεντα έπη τεντώνουν κάθε κομπορρημοσύνη, σκεπάζουν τις αμαρτίες και τις ανακρίβειες και αρωματίζουν τις οικονομικές ατασθαλίες. Ο φόβος είναι αθέατος, αλλά σύντομα θα βγει στην επιφάνεια και θα ξαπλωθεί σε κάθε γωνία της χώρας μας. Τα γλυκόλογα για χαλάρωμα του φασκιώματος, για επικείμενη ανάπτυξη, «για άνοιγμα των αγορών», είναι σάπιο κερασάκι στην κορυφή ληγμένης τούρτας. Ο κοινός θνητός πάντα να’χει στο νου του τούτο: «timeo Danaos et dona farentes» και ο νοών νοείτω.
Οι τσάροι της οικονομίας μας, οι κοινωνιολόγοι και οι επικοινωνιολόγοι, τούτα τα νεοφανή ξεφτέρια, βγάζουν παραφουσκωμένα πλεονάσματα και ετήσιους απολογισμούς με περισσεύματα. Όλοι τους εθελοτυφλούν και δε ρίχνουν τη ματιά τους στην απέναντι όχθη, όπου εδράζεται με μεσίστια σημαία το έλλειμμα της πνευματικής διαύγειας, που όλο και μεγαλώνει μαζί με την Τράπεζα των ερωτήσεων για τα Λύκεια και κατανταέι επομένως πλεόνασμα. Και τούτο το πλεόνασμα – έλλειμμα δύσκολα γιατρεύεται, αφού τα παρακλάδια της κρίσης είναι ποικίλα με ατέρμονες εκτάσεις και προεκτάσεις. Κατέληξε σε κοινωνία γάμου το έλλειμμα με το πλεόνασμα και στον ορίζοντα δε φαίνεται διαζύγιο.
Οι ιθύνοντες λίγο ανησυχούν και δεν εννοούν πως σύντομα και η δικιά τους πόρτα θα ανοίξει διάπλατα σε τούτη την κρίση. Οι φύλακές τους δεν έχουν γνώση ούτε αγρυπνούν.