Πού το πάνε τελικά Χαμάς και Ισραήλ;

➤   Του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ, Θεολόγου

Εικόνες φρίκης και αποτροπιασμού αναμεταδίδονται καθημερινά από τα ΜΜΕ, απ’ όσα θλιβερά και απάνθρωπα συμβαίνουν στη Γάζα της Παλαιστίνης, όπου εκατοντάδες μικρά παιδιά και χιλιάδες άμαχοι (άντρες και γυναίκες) βρίσκουν τραγικό θάνατο, από τις βόμβες που εκτοξεύουν οι στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ. Αυθόρμητα μπροστά σ’ αυτές τις εικόνες εκφέρονται από τα χείλη μου λέξεις σκληρές αλλά όχι άδικες,  όπως καθάρματα, δολοφόνοι αθώων παιδιών και αμάχων.
     Ένας Ισραηλίτης, με αγανάκτηση κι’ αυτός, πιθανό να με χαρακτηρίσει άδικο κριτή, μεροληπτικό ή και αντισημίτη. Γιατί, θα ρωτήσει, αγνοείς ή προσποιείσαι ότι αγνοείς και δεν αναφέρεις τίποτε για τους δικούς μας νεκρούς (46 στρατιώτες και 2 πολίτες;) ή μήπως οι ρουκέτες που εκτοξεύει ημέρα και νύχτα η ΧΑΜΑΣ κατά του Ισραήλ δεν προξενούν ανθρώπινα θύματα και υλικές ζημιές;
Δεν είναι στις προθέσεις μου να αθωώσω κανένα και προ πάντων τη ΧΑΜΑΣ, την οποία θεωρώ  υπεύθυνη,  για όσα εγκλήματα έχει διαπράξει σε βάρος του λαού και του κράτους του  Ισραήλ. Καταδικάζω, λοιπόν, απερίφραστα τις δολοφονικές ενέργειες της ΧΑΜΑΣ κατά του Ισραήλ με την προσθήκη, όμως, των παρακάτω  σημαινουσών διαφορών και ιδιαιτεροτήτων:
1) Η μεν ΧΑΜΑΣ είναι υποτυπωδώς εξοπλισμένη και στηρίζει το επιχειρησιακό της πρόγραμμα, κυρίως, στις  ρουκέτες μικρού  βεληνεκούς και στις υπόγειες σήραγγες μέσα από τις οποίες πραγματοποιεί αιφνιδιαστικές επιθέσεις. Αντίθετα το Ισραήλ  είναι εξοπλισμένο με τα πλέον υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα (αεροπλάνα, πλοία, πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, ακόμη και πυρηνικά όπλα). Λόγω της τεράστιας αυτής διαφοράς εξοπλισμών το Ισραήλ εξαπολύει τις βόμβες και τους πυραύλους του θανάτου όχι μόνο εναντίον των ανταρτών της ΧΑΜΑΣ, ενέργεια που όλοι θα δικαιολογούσαμε, αλλά εναντίον σχολείων και νοσοκομείων ακόμη της Γάζας.
2) Η Αμερική, η οποία θα μπορούσε, με τη σύμφωνη γνώμη και άλλων χωρών και οργανισμών, να επιβάλλει την κατάπαυση του πυρός, λόγω των γεωπολιτικών της συμφερόντων και της γνωστής φιλίας της με το Ισραήλ -μάλλον με το Εβραϊκό λόμπυ της Αμερικής - προσποιείται ότι ενδιαφέρεται για την κατάπαυση του πυρός, αλλά πλέον τούτου ουδέν. Παρακολουθεί η Αμερική τα διαμελισμένα σώματα αθώων παιδιών και  αμάχων, την καταστροφή σχολείων και νοσοκομείων στη Γάζα, όπως και την ερήμωση πόλεων και χωριών «και ποιείται την νήσσαν».
3) Αλλά και ο ακροδεξιός πρωθυπουργός του Ισραήλ Νετανιάχου αποδεικνύεται επικίνδυνος, κατά την ταπεινή μου γνώμη, όχι μόνο για την παγκόσμια ειρήνη, αλλά και για την ειρήνη του ίδιου του Ισραήλ, αφού δε δέχεται συζήτηση ούτε για προσωρινή κατάπαυση του πυρός, προκειμένου να ταφούν οι εκατοντάδες καθημερινά νεκροί. Το ίδιο αδιάλλακτοι και σκληροί εμφανίζονται και οι αντάρτες της ΧΑΜΑΣ. Με τη στάση τους αυτή και τα δύο μέρη μας δίνουν το δικαίωμα να διατυπώσουμε το ερώτημα: Πού το πάνε, τέλος πάντων, ΧΑΜΑΣ και Ισραήλ; Δεν αντιλαμβάνονται ότι με την τακτική τους αυτή οδηγούν τα καράβια τους στην ξέρα;
Συμμερίζομαι, τέλος, τη γνώμη που διατυπώνουν ειδικοί σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας ότι: «αν συνεχιστούν οι συγκρούσεις τόσο στη Γάζα όσο και σε άλλα σημεία του πλανήτη (Λιβύη, Συρία, Ιράκ και Ουκρανία), το εύρος της τωρινής αστάθειας στον κόσμο υπάρχει ο κίνδυνος να εξελιχθεί σε κρίση της  παγκόσμιας ειρήνης». Να ευχόμαστε και να προσευχόμαστε ο Θεός της αγάπης και του ελέους να φωτίσει τους ηγέτες και τους λαούς όλων των κρατών της γης, να μη οδηγηθούμε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Τα πολιτικά και συνοριακά προβλήματα μεταξύ δύο ή περισσοτέρων κρατών δε λύνονται με πολέμους και ποταμούς αιμάτων, αλλά με αλληλοσεβασμό  των διεθνών κανόνων και αλληλοκατανόηση των μεταξύ των κρατών διαφορών.