Πληρώνουμε τις συνέπειες του άκρατου συνδικαλισμού!

on .

Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ, Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

 To άνθος του κακού για την Ελλάδα ήταν και είναι ο συνδικαλισμός, όπως των ανέπτυξε και τον γιγάντωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, με σκοπό να εξασφαλίσει την επανεκλογή του, ικανοποιών όλα τα αιτήματα των εργατοπατέρων, τους οποίους εχρησιμοποίησε και ως βουλευτές του κόμματος του. Μόνιμο αίτημα τούτων είναι ο περιορισμός του χρόνου απασχολήσεως των εργαζομένων και η αύξηση των αποδοχών τους. Άρα η αύξηση του κόστους παραγωγής και η μείωση της αποδόσεως.
Στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού το κράτος παρίστανε ότι πληρώνει τους εργαζομένους, δίδοντας εις αυτούς ψιχία, και οι εργαζόμενοι με τη σειρά τους παρίσταναν ότι εργάζονται. Αυτό το καθεστώς φιλοδοξούν να εδραιώσουν στην Ελλάδα οι εγχώριοι ψευτοσοσιαλιστές.
Τα αποτελέσματα της συμπεριφοράς των συνδικαλιζομένων διαπιστώνουν οι πολίτες σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής. Σε πολλά δημόσια νοσοκομεία και ιδιαιτέρως στα κρατικά των επαρχιών, η κατάσταση είναι φρικτή. Αλίμονο σ’ εκείνον που θα ευρεθεί στην ανάγκη να καταφύγει στα νοσοκομεία αυτά.
Σε επαρχιακό πανεπιστημιακό νοσοκομείο συνέβη το τραγικό περιστατικό να νοσηλεύεται ένας ασθενής επί 15 ημέρες, χωρίς να του αλλάζουν σεντόνια και στο ίδιο κρεβάτι με τα ίδια σεντόνια να βάζουν άλλο ασθενή, έχοντα ανάγκη ιδιαιτέρας προφυλάξεως. Η έλλειψη καθαριότητας στο αυτό νοσοκομείο υπερβαίνει κάθε φαντασία, όπως και η ανεπάρκεια στη διατροφή των νοσηλευομένων.
Σε ορισμένα περιφερειακά κρατικά νοσοκομεία της πρωτευούσης συνιστάται η χημειοθεραπεία με μεγάλη ευκολία, χωρίς να πολυελέγχονται οι λόγοι αυτής. Όταν οι μισθοί των ιατρών ανέρχονται σε αποδοχές πείνης, πώς να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να ευρίσκονται ιατροί, οι οποίοι, χάριν του ειθισμένου ποσοστού, να εγκρίνουν φάρμακα χημειοθεραπείας, μεγάλης αξίας.
Στοιχειώδες χρέος της Πολιτείας είναι, σε όλα τα κρατικά νοσοκομεία και όταν δεν εφημερεύουν, να λειτουργούν όλο το εικοσιτετράωρο μονάδες αμέσου επεμβάσεως, δυνάμενες να επαναγγειώσουν τα εξ εμφράγματος προσβαλλόμενα μυοκάρδια των ασθενών. Όχι δε να μένει ο ασθενής σε θάλαμο επειγόντων περιστατικών ολόκληρη τη νύχτα για να προσέλθει την επομένη ο αρμόδιος ιατρός, όταν ήδη ο ασθενής πνέει τα λοίσθια. Συνέβη και αυτό σε κεντρικό αθηναϊκό νοσοκομείο.
Τις συνέπειες του ακράτου συνδικαλισμού είδαμε προσφάτως και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ο νέος Πρύτανης ηθέλησε να βάλει τάξη στο αρχαιότερο ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας και αξίωσε να ελέγχονται οι εισερχόμενοι στο Πανεπιστήμιο, επιδεικνύοντες τις ταυτότητές τους, ώστε να αποκλεισθεί η ελευθέρα είσοδος αναρχικών και άλλων ασχέτων προς το ίδρυμα.
Οι συνδικαλιστές όμως κατέφυγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου βουλευτές αξίωσαν την ελευθέρα είσοδο στο Πανεπιστήμιο με τη δικαιολογία ότι τούτο επιβάλλεται από την αρχή της ελευθέρας διακινήσεως των ιδεών. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να ικανοποιήσουν τους οπαδούς τους για να συνεχισθεί το καθεστώς της ελευθέρας εισόδου στον πανεπιστημιακό χώρο αυτών και προσώπων ασχέτων προς το Πανεπιστήμιο, αξίωσαν από τον Πρύτανη να καταργήσει το επιβληθέν μέτρο του ελέγχου των εισερχομένων.
Ο Πρύτανης, καθ' ην είχε υποχρέωση, ενέμεινε στα μέτρα που αποφάσισε, υπενθυμίσας ότι αυτά δεν είναι αυστηρότερα εκείνων, που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ στα γραφεία της Κουμουνδούρου. Αλλά δεν εβράδυνε η αντίδραση των αριστεριστών. Κατά την ημέρα συνεδριάσεως της πανεπιστημιακής Συγκλήτου εισέβαλαν στο Πανεπιστήμιο αριστεροί φοιτητές με τηλεοπτική κάμερα κάποιου σταθμού, οι οποίοι διέκοψαν τη συνεδρίαση αυτή και εχλεύασαν τον Πρύτανη και τα μέλη της Συγκλήτου. Ένα τούτων ηναγκάσθη να τηλεφωνήσει σε τηλεοπτικό σταθμό και να αναφέρει ότι η σύγκλητος ευρίσκετο σε ομηρία.
Αντί όμως ο εκφωνητής του σταθμού αυτού να αποκηρύξει αυτούς που εισέβαλαν παρανόμως στο χώρο της συγκλήτου, εχαρακτήρισε τον Πρύτανη και τους συγκλητικούς, φασίστες.  Πώς είναι δυνατόν, να λέγεται από τηλεοπτικό σταθμό, χρησιμοποιούντα τηλεοπτικό φάσμα ανήκον στο δημόσιο, αυτός ο χαρακτηρισμός σε βάρος δημοσίων λειτουργών, που πράττουν το καθήκον τους και έχουν την ανάγκη στηρίξεως από όλη την κοινωνία; Επομένως ο χαρακτηρισμός αυτών ως φασιστών, προφανώς για να ικανοποιηθούν οι αριστεροί προσκεκλημένοι της εκπομπής, είναι κατακριτέος και ασυγχώρητος.