Η αντισυστημική κα Γιάννα...

 ➤  Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΡΙΟΥΝΗΣ

  Τι σου είναι κι αυτή η χώρα, μ’ ένα σωρό κουσούρια και ιδιαιτερότητες. Να, ας πούμε, εδώ ο χρόνος έχει μια ξεχωριστή λειτουργία και τη δική του ελληνική λογική. Τα πράγματα, η αλήθεια και η δικαίωση έρχονται πάντα με μεγάλη, πιστέψτε με, πάρα πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Κι αυτό, αν μη τι άλλο, εκτός του ότι είναι άδικο, μπορεί να αποβεί ενίοτε και καταστροφικό.
Κραυγαλέο παράδειγμα η περίπτωση της κας Γιάννας της Αγγελοπούλου που μόλις μέχρι χθες  στο φτωχό μας το μυαλό την είχαμε καταχωριμένη ως ένα άτομο celebrity, γνήσιο εκπρόσωπο της
πλουτοκρατίας και φανατική της χλιδής και της καταναλωτικής κραιπάλης.
Τι σου κάνουν κι αυτά τα Μ.Μ.Ε που χωρίς αιδώ δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να ισοπεδώνουν προσωπικότητες και αξίες και μάλιστα διεθνούς εμβέλειας και ακτινοβολίας. Θέλουμε να ξεχνάμε όμως ότι αυτή η κυρία ξόδεψε τόση φαιά ουσία, τον πολύτιμο χρόνο της  και δέχθηκε να τεθεί επικεφαλής, ως άλλη σύγχρονη πρωθιέρεια και «σιδηρά κυρία», της διοργάνωσης των Ολυμπιακών 04’ που μας κόστισαν «ο κούκος αηδόνι» και αυτό θα το πληρώνουμε εις το διηνεκές. Όμως, για να λέμε και την αλήθεια, έτσι χαρήκαμε το γεγονός και απολαύσαμε το θέαμα και τη φιέστα περισσότερο. Είναι αυτό που λένε «φτωχή χώρα με ακριβά γούστα». Ξεφύγαμε λίγο βέβαια από το θέμα μας αλλά δεν πειράζει γενικώς έχουμε ξεφύγει...
Η κυρία, που λέτε, από εκεί που νομίζαμε ότι ήταν με το σύστημα και υπηρετούσε ένα  κατεστημένο σάπιο και διεφθαρμένο, μια ωραία πρωία μάθαμε ότι είναι με το popolo, είναι μία από μας, είναι κατά δήλωσή της αντισυστημική και επαναστάτρια, τώρα ίσως του γλυκού νερού, θα σας γελάσω. Πολλοί κακεντρεχείς βέβαια  θα έσπευδαν να υποστηρίξουν τη  θεωρία του timing και θα συνέδεαν τη μετάλλαξή της και την οβιδιακή της μεταμόρφωση με τα κυκλοφορούντα προεδρικά σενάρια. Σωπάτε καλέ. Καμία  σχέση. Ακόμη και η συνάντησή της  με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης  για μιάμιση ώρα, όσο δηλαδή διαρκούν συνήθως δυο κοινοβουλευτικές ομάδες και τρεις εκτελεστικές επιτροπές, παρεξηγήθηκε κι έγινε αντικείμενο αφόρητα κακόβουλων σχολίων και κουτσομπολιού.
Μπορεί, βρε παιδί μου, να ανέλυαν την ουκρανική κρίση ή το πρόβλημα με τους τζιχαντιστές κι ακόμη, λέμε τώρα, την επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας σε Αιγαίο και Κύπρο. Το αρρωστημένο μας μυαλό βλέπετε δεν πάει σε κάτι πιο λογικοφανές όπως, ας πούμε, η διεκδίκηση των «πέντε λεπτών δημοσιότητας» που για ένα μεγάλο διάστημα εξαφάνισής της την είχε στερηθεί και το περί ου ο λόγος άτομο την είχε, φαίνεται, τόση  ανάγκη. Γούστα είναι αυτά, τι να κάνουμε αλλά να βαλθούν να τη κατασπαράξουν λες και έκανε κανένα έγκλημα καθοσιώσεως.
Άλλωστε, στην Ελλάδα ζούμε και όλοι μας ξέρουμε ότι ο «σαλντιμπαγκισμός» είναι κάτι σαν εθνικό σπορ όπου κάθε φορά  ισχύει το «είσαι ό,τι δηλώσεις». Όμως αυτό μας μάρανε πια, ενώ οι συναντήσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ανά την Ευρώπη και όχι μόνο  με τα «γεράκια των Αγορών» δεν είναι ένα θέμα;
Σε κάθε περίπτωση, για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι αυτή η χώρα διαχρονικά φροντίζει με συνέπεια να «τρώει τα παιδιά της» όπως ο Κρόνος. Κάποτε επί τέλους δεν πρέπει αυτό να σταματήσει; Προσωπικά το βλέπω χλωμό.