Στις «πυρκαγιές» πρέπει να’μαστε όλοι μαζί!..

on .

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΚΑ

   Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΝΕΣΣΗ

*  Μια οικογένεια είμαστε, ζούμε σ’ ένα σπίτι ούτε φτωχό, μα σίγουρα μακριά από το να είναι πλούσιο. Κάποια στιγμή αγοράσαμε δύο φωτιστικά, ένα στο χρώμα το μπλέ -άρεσε στον πατέρα- ένα στο κόκκινο άρεσε στο γιο, οι υπόλοιποι ήταν αναποφάσιστοι στο χρώμα, έτσι πατέρας και γιος αποφάσισαν και για τους υπόλοιπους.
Εκεί που συζητούσαμε, διαφωνούσαμε έντονα για το πού θα βάλουμε τα φωτιστικά. Δεξιά  έλεγε ο ένας, αριστερά ο άλλος, δεν είχαν άποψη οι άλλοι και από τη φασαρία που κάναμε μεταξύ μας αργήσαμε να καταλάβουμε πως πήρε φωτιά το σπίτι!
Σταματήσαμε αμέσως τις συζητήσεις όπως επέβαλλε η έκτακτη αυτή κατάσταση και χωρίς να ψάχνουμε ποιος έκανε την απερισκεψία και πήραμε τη φωτιά -δεν είναι η κατάσταση αυτή για κουβέντες, αργότερα ίσως- ριχτήκαμε όλοι με κουβάδες, με λάστιχα, είχαμε και πυροσβεστήρες, καλέσαμε και την Πυροσβεστική να συνδράμει με τη πολύτιμη βοήθειά της.
Και ήμασταν τυχεροί γιατί ήταν Κυριακή και όλοι βρισκόμαστε στο σπίτι, οπότε συμμετείχαμε όλοι στην κατάσβεση, κανείς δεν απείχε κι έτσι -με δυσκολία δεν λέω- σώσαμε το σπίτι μας.
Μόλις τελειώσαμε βαλθήκαμε να φτιάχνουμε τις βλάβες, γιατί πυρκαγιά ήταν αυτή, προξενεί ζημιές δεν μας χαϊδεύει, καμία πυρκαγιά γενικώς δεν είναι φιλική με τα σπίτια.
Ο πατέρας μετά από αυτό μας κάλεσε και μας είπε: Ελάτε όλοι εδώ. Αφού όλοι ενωμένοι με ομοψυχία, με τόλμη αλλά και με κίνδυνο καταφέραμε να σώσουμε το σπίτι μας -το μοναδικό μας σπίτι- και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι, ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε πού θα βάλουμε τα φωτιστικά.
Θέλετε δεξιά, θέλετε αριστερά, θέλετε στο κέντρο αποφασίστε όπου θέλετε, είναι δευτερεύοντα τα θέματα αυτά, αλλά ένα να μη ξεχάσετε ποτέ, πως τα σοβαρά θέματα και προβλήματα πρέπει να τα λύνετε με ομοψυχία, όλοι μαζί ενωμένοι σαν μια γροθιά.
Γιατί, αν είμαστε ενωμένοι και φίλοι μεταξύ μας, καμιά εξωτερική ή εσωτερική πυρκαγιά δεν θα μπορεί να μας κάψει.
Στα μικρά ας διαφωνήσουμε. Στις πυρκαγιές όμως όλοι μαζί, με συναίνεση, με συνεννόηση, με ομοψυχία, με θάρρος και περηφάνια πίσω από αυτούς που προτείνουν, που γνωρίζουν που επιθυμούν την συνύπαρξη και τη συμφιλίωση.
Όσους μέσα στο ίδιο μας το σπίτι επιθυμούν να είμαστε εχθροί ο ένας με τον άλλον, θα πρέπει να τους απομονώσουμε, να τους απαξιώσουμε, να τους διώξουμε στην τελική από το σπίτι μας. Μόνο ζημιές και πυρκαγιές μπορούν να προκαλούν!