Περίοδος χάριτος...

 ➤  Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ Ι. ΚΑΛΕΣ, Φιλόλογος

 Πώς ορίζεται η περίοδος χάριτος, σε ποιον πρέπει να παρέχεται, γιατί, μέχρι πότε και τι ακολουθεί μετά από αυτήν; Μερικά ερωτήματα για απάντηση. Σύμφωνα με το λεξικό, περίοδος χάριτος είναι το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η κριτική προς κάποιον παραμένει επιεικής επειδή διέρχεται ένα στάδιο προσαρμογής. Η περίοδος αυτή περιλαμβάνει και κάτι ανταποδοτικό. Δηλαδή, σου δίνω το χρόνο για να εκπληρώσεις τις υποχρεώσεις σου και, αν το κάνεις, θα σου χρωστώ χάρη, θα σε ευγνωμονώ.
Τέτοια περίοδο δικαιούται ο εργαζόμενος από τον εργοδότη του, ο μαθητής από το δάσκαλό του, τον παλιό καιρό η νύφη από την πεθερά της κοκ. Το ίδιο και μια νέα κυβέρνηση, που μοιάζει σαν τη νύφη, και μάλιστα την πολύφερνη, αφού για να εκλεγεί υπόσχεται κατά κανόνα λαγούς με πετραχήλια. Εμφανίζεται ωραία, φρέσκη, πρόθυμη να εργαστεί, να καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου, των προηγούμενων κυβερνήσεων, εννοώ, κλπ. Αλλά, εύλογα, όλα όσα υποσχέθηκε δεν μπορεί να τα πετύχει σε σύντομο χρονικό διάστημα, γι’ αυτό ζητάει και δικαιούται την περίοδο χάριτος από το λαό.
Το χρονικό διάστημα της περιόδου αυτής, που δε μπορεί να εκτείνεται στο διηνεκές, εξαρτάται από την κυβέρνηση και εν πολλοίς από την χαρισματικότητα του πρωθυπουργού. Δηλαδή, αν ο λαός βλέπει ότι η κυβέρνησή του υλοποιεί σταδιακά όσα του υποσχέθηκε, της προσφέρει μεγάλη περίοδο χάριτος. Αντίθετα, αν αρχίζει να τα στριφογυρίζει από δω και από κει, ή να παγώνει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις,  η περίοδος αυτή μικραίνει μέχρι που εκμηδενίζεται.
Έτσι ο λαός, όταν βλέπει την κυβέρνηση να κοσκινίζει για μια βδομάδα (δύο μήνες), χωρίς να ζυμώνει, να αφήνει το χρόνο να περνά ανεκμετάλλευτος, να αναλώνεται σε λεξιθηρίες, λεξιμαχίες, σε συνεντεύξεις με δημιουργικές ασάφειες, σε διαψεύσεις, σε διορθώσεις μεταφράσεων, να ασχολείται με τον τύπο και όχι με την ουσία, αρχίζει να σκέφτεται διαφορετικά.
Όταν αρχίζει να συρρικνώνεται ο χρόνος της περιόδου χάριτος, αρχίζουν τα δύσκολα για το λαό και την κυβέρνηση. Όταν την ελπίδα τη διαδέχεται η αμφιβολία, η δυσπιστία, η απογοήτευση και τα συνώνυμά  τους, κλονίζεται η εμπιστοσύνη λαού προς την κυβέρνηση και αργά ή γρήγορα μοιραία θα επέλθει επαναπροσδιορισμός στη μεταξύ τους σχέση. Έχω δε διαπιστώσει ότι εκείνη η μερίδα του λαού που είχε πιστέψει περισσότερο στην κυβέρνηση, της δίνει μεγαλύτερη περίοδο χάριτος, αλλά όταν απογοητευθεί, νιώθει και εκφράζει εντονότερα τη δυσαρέσκειά της. Έτσι εξηγείται γιατί η «ατμομηχανή» της κυβέρνησης, ενώ ξεκίνησε να τρέχει με αποδοχή άνω του 80%, άρχισε μέσα σε δυο μήνες να μειώνει ταχύτητες στο 70 και στο 60%.
Δυστυχώς για μας η κυβέρνηση δεν τα πηγαίνει καλά με το χρόνο. Γιατί με την αναβλητικότητα που τη χαρακτηρίζει, η ίδια νομίζει ότι κερδίζει χρόνο, ενώ στην πραγματικότητα ροκανίζει την περίοδο χάριτος που της αναλογεί. Δεν έχει αντιληφθεί ότι το λαό δεν τον ενδιαφέρει αν τους επικίνδυνους οικονομικούς δείκτες της χώρας μας τους παρουσιάσει στους θεσμούς σε γραφείο ενός υπουργείου ή σε αίθουσα διασκέψεων ξενοδοχείου στην Αθήνα ή στις Βρυξέλλες, αλλά η άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος, δηλαδή η βελτίωσή τους. Είτε εντός της Ελλάδος είτε εκτός ξεβρακώσουμε την οικονομία μας, το ρεζιλίκι δεν θα το αποφύγουμε!
Κλείνω με έναν υποθετικό λόγο: αν η κυβέρνηση δει την περίοδο χάριτος σαν ταξίδι του μέλιτος για την εκλογική της νίκη, τότε «χαιρετίσματα στην εξουσία»!