Η ΕΟΚΑ και ο ένοπλος απελευθερωτικός της αγώνας…

ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ

(Ξεκίνησε την 1η Απριλίου στην Κύπρο)
 

  Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΗΜ. ΦΑΡΜΑΚΗΣ

Ήταν πρώτη του Απρίλη,
που της Ε.Ο.Κ.Α. τα παιδιά,
πήραν στα χέρια τους τα όπλα
για της Κύπρου τη Λευτεριά.

• Σαν σήμερα 1η Aπριλίου 1955, πριν ακριβώς 60 χρόνια, η Λευκωσία και οι μεγάλες πόλεις της Κύπρου, συγκλονίστηκαν από διαδοχικές εκρήξεις βομβών που σήμαιναν την έναρξη του ενόπλου, αντιαποικιακού, απελευθερωτικού, ανεξαρτησιακού Αγώνος της Εθνικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών (Ε.Ο.Κ.Α.), με τελικό στόχo την πoθητή Ένωση της Μεγαλoνήσoυ με την μητέρα πατρίδα Ελλάδα.
Με προκηρύξεις που φέραν την υπογραφή του, ο Αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α. Γεώργιος Γρίβας – Διγενής, καλούσε τους Κύπριους «να αποδείξουν για μια φορά ακόμη, ότι η Κυπριακή ψυχή είναι γενναία, έστω και αν η διεθνής διπλωματία είναι άναδρη και άδικη. Εάν δε οι δυνάστες μας δεν αποδίδουν την ΛΕΥΤΕΡΙΑ μας, μπορούμε να την διεκδικήσουμε με τα δικά μας χέρια και το ΑΙΜΑ μας…».
Τα γεγονότα, είχαν θετική απήχηση στο μεγαλύτερο μέρος του Ελλαδικού πληθυσμού και στο συντριπτικά μέγιστο κομμάτι των Ελληνοκυπρίων, όταν μάλιστα έτυχαν και της υποστηρίξεως του Αρχιεπισκόπου της Κύπρου Μακαρίου, όστις ανέλαβε επί κεφαλής του πολιτικού σκέλους του Αγώνος.
Από την πλευρά τους, οι Άγγλοι κατακτητές αιφνιδιάστηκαν και απείλησαν «με λήψη μέτρων για την σύλληψη των τρομοκρατών» (έτσι τους απεκάλεσαν), ενώ στην Αθήνα η τότε πολιτική ηγεσία δεν χαροποιήθηκε και εγνώρισε στον Διγενή «ότι δεν συμμερίζεται τις ενέργειές του».
Συγχρόνως δε, όπως ο Γ. Γρίβας συμειώνει στα απομνημονεύματά του «ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών, επί ημέρας ουδεμία ενθάρρυνση μας δίνει, τουναντίον μας αποκαρδιώνει» ενώ για Κυπριακό Κόμμα αναφέρει ότι «με προκηρύξεις του μας αποκαλεί τραμπούκους, βαρελότους, ψευτοδιγενήδες, προβοκάτορες, κλπ.».
Έτσι λοιπόν, με δεδομένα την παγερή ουδετερότητα από την πλευρά της Αθήνας, την ελάχιστη αντίθεση στην Κύπρο αλλά και την απροθυμία κάποιων ισχυρών οικονομικών παραγόντων να ενισχύσουν, ξεκίνησε και έπρεπε να συνεχιστεί ο Αγώνας.
Ένας Αγώνας που είχε στο πλευρό του τον θετικά ανταποκριθέντα ανώνυμο Ελληνισμό και τις Εκκλησίες Ελλάδος και Κύπρου. Μάλιστα, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος προέτρεπε «συνέχιση του Αγώνος με θάρρος και πίστη, χωρίς επηρεασμούς από κομματικές σκοπιμότητες ή άλλες μικρότητες». Έστελνε δε με μήνυμά του «τις θερμότερες ευχές, τα ειλικρινή συγχαρητήρια και άπειρα εύγε στους ηρωικούς αγωνιστές».
Του Αγώνος ακολούθησαν εξορίες, συλλήψεις, φυλακίσεις, εκτοπίσεις, βασανισμοί και απαγχονισμοί Κυπρίων ηρωομαρτύρων, που στα στήθη τους έκαιγε η φλόγα για Ελευθερία, την καρδιά τους δε πύρωνε ο άσβεστος πόθος για Ανεξαρτησία και Ένωση με την Ελλάδα.
Πρωτοπόροι στον Αγώνα οι Νέοι της Κύπρου, πρότυπα ηρωϊσμού, αντοχής, αυταπαρνήσεως, εθελοθυσίας, που ανέβηκαν στις αγχόνες ψάλλωντας τον Εθνικό Ύμνο και το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια». Γι’ αυτό πάντοτε, σαν φωτεινά μετέωρα θα παραμένουν στην μνήμη οι ηρωικώς θυσιασθέντες Γρηγόρης Αυξεντίου, Ευαγόρας Παλληκαρίδης, Μιχαήλ Καραολής, Ανδρέας Δημητρίου, Μόδεστος Παντελής, Χαράλαμπος Μούσκος, Πετράκης Γιαλούρος, Ανδρέας Ζάκος, Ιάκωβος Πατάτσος, Γιώργος Μιχαήλ, Ανδρέας Παρασκευά, Χαρίλαος Μιχαήλ, Μιχαήλ Κουτσάφτας, Ανδρέας Παναγίδης, Στέλιος Μαυρομμάτης, Μάρκος Δράκος, Μιχαήλ Γεωργάλας, Στυλιανός Λένας, Τάκης Σοφοκλέους, Χρήστος Σαμάρας, Κώστας Αναξαγόρου, οι αδελφοί Ανδρέας και Γεώργιος Κάρυος, Σάββας Ροτσίδης, Φώτης Πήττας, Κυριάκος Μάτσης και οι πάμπολλοι άλλοι που μου διαφεύγουν τα ονοματεπώνυμά τους.
Όλοι αυτοί, θα θυμίζουν τον Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. 1955 – 59 και χάραξαν τον δρόμο της πραγματικής και με πράξεις, εθνικής αξιοπρέπειας και τιμής. Αυτόν τον δρόμο που σκοτεινές σκοπιμότητες και εσωτερικοί Εφιάλτες προσπαθούν να τον ξεχάσουμε και να απεμπολήσουμε την ιστορική μας ευθύνη.
Όσο για τους άλλους, αυτοί εξακολουθούν να αγνοούν τα 30 ψηφίσματα και αποφάσεις του Ο.Η.Ε. (διάβαζε: Οργανισμός Ηνωμένων Εχθρών (μας)), για αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων κατοχής, εξομοιώνουν τα θύματα με τους θύτες, δικαιώνουν τους δεύτερους και τα εγκλήματά τους και τέλος αγνοούν την απόρριψη με ποσοστό 76% του σατανικής εμπνεύσεως Σχεδίου Ανάν, από τον Κυπριακό Ελληνισμό στο Δημοψήφισμα της 24-04-2004.

Υ.Γ.: Ο Αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α. 1955 – 59, δεν αναφέρεται πλέον στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας.