Οι ηγέτες γεννώνται δεν γίνονται...

ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΣΚΟΠΙΑ

Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ, Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

•  Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μπορεί να μην είχε οικονομικές γνώσεις. Ήταν όμως πραγματικός ηγέτης. Εγνώριζε ότι δεν μπορούσε να δαπανά περισσότερα από όσα εισπράττει. Κάθε πρωί ήλεγχε όλους τους Υπουργούς διαδοχικώς, δια την πορεία των οικονομικών τους. Και δεν κατέφευγε σε δάνεια σπατάλης, αλλά μόνον για την εξασφάλιση υποδομών.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, αν και οικονομέτρης, δεν έδωσε ποτέ σημασία στο τι παράγει η χώρα και τί ξοδεύει. Όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση το δημόσιο χρέος ήταν 32% του Α.Ε.Π Και το 1989 το έφθασε στο 61% δηλαδή το εδιπλασίασε. Και αυτό δεν το έκανε για έργα υποδομών, αλλά για να προσλάβει πλεονάζον προσωπικό στις δημόσιες υπηρεσίες και στις ΔΕΚΟ, ώστε να εξασφαλίσει την παραμονή του στην εξουσία. Κατασπατάλησε τα χρήματα των δανείων, καθώς και τα 360 δισεκατομμύρια δραχμές των Μεσογειακών Προγραμμάτων, για να κάνει κάποια Ιατρικά Κέντρα χωρίς ιατρούς, τα ΚΑΠΗ και διάφορα άλλα μικροέργα εντυπωσιασμού.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε οικονομικές γνώσεις και, αν παρέμενε στην εξουσία, η Ελλάδα θα είχε βελτιώσει τα οικονομικά της και θα είχε ακολουθήσει το σωστό δρόμο. Δεν διέθετε όμως επαρκή πλειοψηφία και έτσι ανετράπη το 1993 προώρως.
Ο Κώστας Σημίτης είχε οικονομικές γνώσεις, αλλά δεν διεχειρίσθη τα οικονομικά της χώρας με φρόνηση. Η πρόωρη είσοδος της Ελλάδος στην Ευρωζώνη ήταν μέγα σφάλμα. Όχι μόνον διότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις, αλλά και διότι δεν έλαβε μέτρα να συγκρατήσει τις τιμές και το ευρώ στην πράξη έχασε την αξία του. Γενικώς η διακυβέρνησή του έβλαψε την πατρίδα. Επί των ημερών του έλαβε χώρα το μέγα σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, που μετέβαλε την οικονομική κατάσταση των Ελλήνων. Όσοι εμπιστεύθηκαν τις δηλώσεις του Υπουργού του Παπαντωνίου έχασαν τις περιουσίες τους, ενώ άλλοι τυχοδιώκτες επλούτισαν. Ουδετεροποίησε τα Ίμια, χωρίς τη σύμφωνο γνώμη της Βουλής και ανεγνώρισε ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο με την ανθελληνική Συμφωνία της Μαδρίτης.
Επί διακυβερνήσεώς του έγιναν τα περισσότερα σκάνδαλα, που δεν είναι δυνατόν να μην είχαν υποπέσει στην αντίληψή του. Παρά τούτο κατάφερε να μην κληθεί ούτε ως μάρτυς στη δίκη του Υπουργού του Τσοχατζοπούλου. Επί Κυβερνήσεως Σημίτη συνήφθησαν πολλά μεγάλα δάνεια για την αγορά τριών υποβρυχίων, πολλών περιττών αρμάτων μάχης και άλλων εξοπλισμών προς όφελος των Γερμανών.
Ο Κώστας Καραμανλής υποσχέθηκε μεν επανίδρυση του Κράτους, αλλά αντί αυτής ιδρύθηκαν πολλές περίεργες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και αυξήθηκε ο αριθμός των ειδικών συμβούλων και των ακινήτων ανθρώπων της εμπιστοσύνης του, ενώ αγοράσθηκαν και βαγόνια, που δεν ήσαν κατάλληλα για τα ελληνικά σιδηροδρομικά δίκτυα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, αφού κατόρθωσε να επιτύχει πρόωρες εκλογές και να αντικαταστήσει τον Κ. Καραμανλή, βύθισε την Ελλάδα στην σημερινή δυστυχία. Δεν θα έπρεπε να είναι στο Ειδικό Δικαστήριο μόνον ο Παπακωνσταντίνου αλλά και ο Γιώργος Παπανδρέου, διότι εξηπάτησε το Λαό, λέγοντας ότι υπάρχουν χρήματα και θα δώσει αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, τουλάχιστον ίσες με αυτές του πληθωρισμού. Διότι αντί να σπεύσει να δανεισθεί χρήματα με χαμηλό επιτόκιο, που του προσεφέροντο, ταξίδευε στις πρωτεύουσες της Ευρώπης και διαλαλούσε ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι και ότι η οικονομία τους πνέει τα λοίσθια και έχει την πορεία του Τιτανικού. Πριν δε αναλάβει την Πρωθυπουργία είχε συνεννοηθεί με τον Στρος Καν, να υπαχθεί η χώρα στο Δ.Ν.Τ. και χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση, υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο, του οποίου το περιεχόμενο δεν ανέγνωσαν καν σημαντικοί Υπουργοί του, όπως οι ίδιοι ομολόγησαν. Εδέσμευσε τη χώρα για 60 έτη και εδέχθη δυσμενέστατους όρους, σημαίνοντας απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.
Ο Αντώνης Σαμαράς, αν και είχε επισημάνει τις συνέπειες των μνημονίων, αναγκάσθηκε χάριν της πατρίδος και της επιβιώσεώς της να αποδεχθεί τους όρους των δανειστών. Εργαζόμενος δε νυχθημερόν είχε κατορθώσει να επιτύχει η πατρίδα μας πρωτογενές πλεόνασμα και να φθάσει στα πρόθυρα προσφυγής στην ελεύθερη χρηματαγορά.
Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε, ότι ο Ιωάννης Μεταξάς, το 1936, αρνήθηκε να πληρώσει δάνειο που είχε συνάψει η χώρα μας με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique. Η κυβέρνηση του Βελγίου προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο, που είχε ιδρυθεί από την Κοινωνία των Εθνών. Κατηγόρησε δε την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς υποχρεώσεις της.
Το Ελληνικό Κράτος δηλαδή η κυβέρνηση Ιωάννου Μεταξά απάντησε ότι τα έσοδα της χώρας δεν επαρκούν για την εξασφάλιση της διοικήσεως, της καταστάσεως της υγείας και της εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας της χώρας και ότι δεν είναι δυνατόν να αγνοήσει τις υποχρεώσεις της έναντι του Λαού της για να πληρώσει τους δανειστές. Όποια κυβέρνηση και αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο. (Yearbook of the International Law Commission, 1980, τομ. II, μέρος Α., σελ. 25, 26).
Η δίκη έγινε το 1938 και το άνω δικαστήριο εδικαίωσε την Ελλάδα. Βεβαίως, κατά τη δεκαετία του '60 οι Βέλγοι επανήλθαν και η Ελλάδα εξόφλησε το δάνειο με λίαν ευνοϊκούς όρους μέχρι το 1967. Η απόφαση του Δικαστηρίου και τα νομικά επιχειρήματα της Ελληνικής Κυβερνήσεως εχρησιμοποίησε το 2003 ο Πρόεδρος της Αργεντινής Νέστωρ Κίρσνερ, για να αποφύγει το ΔΝΤ.
Αλλά ο Γιώργος Παπανδρέου, αντί να αναπτύξει την άνω επιχειρηματολογία και να τονίσει ότι τα περισσότερα χρέη συνήφθησαν κατόπιν πιέσεως των Ευρωπαίων για την αγορά εξοπλισμών, μεταξύ των οποίων ήταν και τα 40 Μιράζ της Γαλλίας, αγορασθέντα χωρίς ηλεκτρονικό εξοπλισμό σε τιμή τριπλάσια εκείνης, με την οποία οι Γάλλοι επώλησαν τα ίδια αεροπλάνα με πλήρη ηλεκτρονικό εξοπλισμό σε δύο άλλες χώρες, έσπευσε να αποδεχθεί τα μνημόνια. Επομένως για όσα υφίσταται σήμερα ο Ελληνικός λαός ευθύνεται η πολιτική ηγεσία του ΠΑΣΟΚ..