Ο νέος Πρόεδρος Δημοκρατίας και τα Ηπειρωτικά Κληροδοτήματα...

ΓΝΩΜEΣ

  Γράφει ο  ΣΠΥΡΟΣ  ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ, Φιλόλογος-Συγγραφέας

•  Ο Γκαίτε, είχε διακηρύξει πως «η λήθη του κακού γίνεται αιτία για την επανάληψή του».
Ποιο είναι, για μας τους Ηπειρώτες, το κακό που δεν πρέπει να λησμονήσουμε; Είναι αυτό που σχετίζεται με την κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος και των νόμων που συμφωνούν με αυτό, στα Γιάννινα, σε ό,τι αφορά τα Παλαιά Κληροδοτήματα Ιωαννίνων και τις Σχολικές περιουσίες της πόλης που προέρχονται από Κληροδοτήματα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι η νέα Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, ανακοινώνοντας στο νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας την εκλογή του από τη Βουλή των Ελλήνων, ζήτησε να μη διστάσει να αναπέμψει νόμους αντισυνταγματικούς. Τέτοιος ακριβώς αντισυνταγματικός νόμος, πραγματικό έκτρωμα, αδιανόητο για μια στοιχειωδώς ευνομούμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, είναι ο 4182/2013, ο οποίος, με το άρθρο 82, διατηρεί αυτό το καθεστώς των Παλαιών Κληροδοτημάτων Ιωαννίνων. Δυστυχώς ο νόμος αυτός εκδόθηκε και δημοσιεύτηκε από τον προηγούμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που ήταν μάλιστα και Ηπειρώτης !
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν θα διαπράξει τα ίδια σφάλματα με τους προηγούμενους. Και δεν θα τα διαπράξει,  γιατί ορκίστηκε "να τηρεί ο ίδιος το Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό", και ταυτόχρονα – πράγμα που έχει για μας ιδιαίτερη σημασία - "να μεριμνά για την πιστή τους τήρηση".
Κατά την ανάληψη δε των καθηκόντων του έκανε μια σαφέστατη δήλωση, με πολλούς αποδέκτες:
"Δεν θα περιοριστώ στην τυπική άσκηση των καθηκόντων μου, αλλά θα ασκήσω και όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από το Σύνταγμα". Και το πιο ουσιαστικό δικαίωμα που απορρέει από το άρθρο 33 του Συντάγματος και από τον όρκο που έδωσε, είναι "να μεριμνά για την πιστή τήρηση του Συντάγματος και των νόμων", όταν αυτοί οι βασικοί θεσμοί της Δημοκρατίας, παραβιάζονται, κατά τρόπο προκλητικό, από τα εντεταλμένα Όργανα της Πολιτείας. Αυτό τον όρκο τον έδωσαν και οι προηγούμενοι Πρόεδροι: και όμως, εν γνώσει τους μάλιστα, βασικοί νόμοι, όπως ο νόμος 1473/1984 (άρθρα 37 και 47) παρέμειναν "επί 30 χρόνια, σκανδαλωδώς εν υπνώσει, με αδιαφανείς παρασκηνιακές παρεμβάσεις", όπως μέσα στη Βουλή των Ελλήνων, παρουσία του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας, με την ιδιότητα τότε του βουλευτή, κατάγγειλε ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, Απόστολος Κακλαμάνης.  Η πίστη μας αυτή στηρίζεται και σε τρεις ακόμα σοβαρούς λόγους:
Πρώτος λόγος είναι το γεγονός ότι ως καθηγητής του Δημοσίου Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, φέρει τον τίτλο του Πανεπιστημιακού Δασκάλου. Και ο Πανεπιστημιακός Δάσκαλος καταξιώνει την ανώδυνη διδαχή του με την επώδυνη πράξη. Τότε μόνο αξίζει αυτόν τον επίζηλο τίτλο·
Δεύτερος λόγος είναι το γεγονός ότι στο πρόσφατο βιβλίο του με τον τίτλο "Το Δημόσιο Δίκαιο στον αστερισμό της οικονομικής κρίσης", ξεκαθαρίζει, ως πλήρης γνώστης του Δημοσίου Δικαίου, πως "στη νομική επιστήμη πρωτεύουσα σημασία δεν έχει η γνώση του περιεχομένου του κανόνα δικαίου, αλλά η λειτουργία του στο χώρο ενός δημοκρατικού κράτους, και η συνακόλουθη επάρκειά του να υπερασπισθεί το οχυρό της Δημοκρατίας". Αυτό "το όχυρο της Δημοκρατίας" είμαστε βέβαιοι ότι θα το υπερασπίσει.
Τρίτος λόγος είναι το γεγονός ότι την παραβίαση του Συντάγματος και των νόμων που συμφωνούν με αυτό, που συμβαίνει εδώ στην Ήπειρο, τη γνωρίζει σε όλες της τις διαστάσεις ως μέλος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, και έχει πάρει επ’ αυτής, δυο φορές μάλιστα, ξεκάθαρη θέση:
Την πρώτη φορά με το από 1 – 2 – 2011 Ομόφωνο Πόρισμα της Επιτροπής, με το οποίο, ως συντάκτης του Πορίσματος, καλεί τον Υπουργό Οικονομικών "να ανακαλέσει την παράνομη διοικητική πράξη – υπουργική απόφαση που έκανε δεκτή μια γνωμοδότηση του Ν. Σ. Κ. η οποία είναι εσφαλμένη και κινείται προς την αντίθετη (με το Σύνταγμα και το νόμο) κατεύθυνση".
Τη δεύτερη φορά, κατά τη συζήτηση που έγινε – για το ίδιο θέμα – στην ίδια Επιτροπή, στις 22 – 10 – 2014, όπου άκουσε τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, Απόστολο Κακλαμάνη, να καταγγέλλει ότι ο νόμος για τα Κληροδοτήματα Ιωαννίνων "παρέμεινε εν υπνώσει, επί 30 χρόνια, σκανδαλωδώς έπειτα από αδιαφανείς παρασκηνιακές παρεμβάσεις", και τη νέα Πρόεδρο της Βουλής, μέλος της ίδιας Επιτροπής της Βουλής τότε, Ζωή Κωνσταντοπούλου, να καταγγέλλει ότι οι εκάστοτε Υπουργοί Οικονομικών παρανομούσαν, αλλά κάποιους άλλους είχαν πίσω από αυτούς, που τους στήριζαν. Τελικά, η πιο έγκυρη Επιτροπή της Βουλής, η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, μέλη της οποίας ήταν τότε ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η νυν Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, ομόφωνα αποφάσισε να συντάξει η ίδια η Επιτροπή Σχέδιο Νόμου, με το οποίο να καταργεί τις αντισυνταγματικές διατάξεις του άρθρου 82 του νόμου 4182/2013, να το προωθήσει στη Βουλή προς ψήφιση και να υποχρεώσει το Υπουργείο Οικονομικών να εκδώσει άμεσα τα Προεδρικά Διατάγματα που προβλέπει το άρθρο 82 του ν. 4182/2013, ώστε να αποκατασταθεί η συνταγματική τάξη και η νομιμότητα στα Γιάννινα. Η Πρόεδρος, λοιπόν, της Βουλής των Ελλήνων, και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, συνεπείς προς τις επίσημες διακηρύξεις τους, είμαστε βέβαιοι ότι θα προστατέψουν – όπως ορκίστηκαν - "το Οχυρό της Δημοκρατίας".
Και από πού αντλούμε αυτή τη βεβαιότητα; Την αντλούμε κυρίως από το γεγονός ότι προλογίζοντας το προαναφερόμενο βιβλίο του ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και επικαλούμενος το γνωστό στίχο του Έλιοτ, διερωτάται:
"Πού ειν’ η ζωή, που τη σπαταλήσαμε ζώντας";
Θέλουμε, λοιπόν, να πιστεύουμε ότι δε θα θελήσει ο ίδιος "να σπαταλήσει, ζώντας" πέντε ολόκληρα χρόνια "ζωής" στο Προεδρικό Μέγαρο, ντυμένος το χιτώνα του "πρώτου πολίτη της χώρας".
Και το ερώτημα: Αν, παρ’ όλα αυτά συμβεί οι προαναφερόμενοι να λησμονήσουν όσα είπαν στο παρελθόν και να συμπαραταχθούν με τις "αδιαφανείς παρασκηνιακές παρεμβάσεις", από οπουδήποτε κι αν προέρχονται αυτές, με συνέπεια να διαιωνίζεται στην πόλη μας, και μόνο σ’ αυτή, ένα αντισυνταγματικό και παράνομο καθεστώς που μας εκθέτει όλους ανεπανόρθωτα και προσβάλλει βάναυσα τη μνήμη και τη βούληση των Ευεργετών μας, τότε τι θα έχετε να πείτε στο Γιαννιώτικο λαό;
Απλούστατα θα του υπενθυμίσουμε εκείνη τη γεμάτη απογοήτευση άποψη του Εθνικού μας ποιητή, που σε παρόμοιες περιπτώσεις αναφώνησε:
"Αγαπημένε μου, λαέ,
καλέ και τιμημένε
πάντα ευκολοπίστευτε
και πάντα προδομένε".